THE TRUTH

6

*telefoon gaat.
Kut. Bart. "Heey, schat." Zeg ik een beetje nep vrolijk achtig. "Ilse, waar ben je? Ik heb je duizend keer gebeld!" "Sorry, Ik ben... Uhm.... bij mijn moeder." Het deed pijn om tegen hem te liegen, maar als hij weet dat ik contact probeer te zoeken met Hanna, dan vind hij dat ik naïef en dom bezig en het trieste is dat ik het zelf ook wel weet, maar ik voel tegelijkertijd dat dit het juiste is. Ik rij weer naar de boerderij.

Daar sta ik weer tussen de paarden stront, de koeien en de paarden zelf..... ik zucht en loop verder het erf op. Ik hoor geschreeuw. Waar komt dat vandaan? Ik kijk om mij heen en zie daar een klein half afgebroken schuurtje. Het geschreeuw komt daar vandaan. Ik loop er snel en zachtjes naartoe. Het is Tom. M-met Hanna..... ik kijk door het kiertje van de deur en hoor aan zijn stem dat hij agressief begint te worden. Hij pakt een touw en zie meteen wat hij er mee gaat doen. Op tijd grijp ik in door hem weg te duwen en Hanna vast pak en haar ik veiligheid breng. Die zal ook wel denken: Heb je haar weer. Hanna staat achter de deur en ik begin boos tegen Col te schreeuwen. "Wat ik vredesnaam ben je aan het doen?" "Dat rot kind luisterde niet!!" "En daarom ga je haar slaan met een touw?" "Het is anders jou schuld hoor. Jij bent gister opeens opkomen dagen en nu wilt ze weten wat jij hier doet!" Logisch, ik bedoel wat doet 'Ilse DeLange' op een boerderij. "Ik smeek het je Ilse, rot alsjeblieft op je hebt hier niets te zoek!" "Nou, dat dacht ik dus wel!" "Ohja, je hebt ons laten vallen mij door een andere man. En........" Ik draai me om en zie Hanna diep in mijn ogen kijken. "Mam?" Zegt ze. Er beginnen tranen over mijn wangen te vallen en wil haar het liefst vast pakken en helemaal fijn knuffelen. "Ben jij mijn moeder?" Vraagt ze geschrokken. "J-ja....." stotter ik. "PAPA, JIJ HEBT JAREN LANG TEGEN MIJ GEZEGD DAT MIJN MOEDER DOOD IS!!!" "Nou, bij deze ze leeft!" Plots wist ik niet wat mij bezielde en gaf ik Col een klap in zijn gezicht. "Als je haar nog één keer slaat, staan er hele grote gevolgen voor je klaar eikel!" Hij schrok van mijn reactie. Ik liep weg en wou net Bart bellen dat ik naar huis kom, maar opeens hoorde ik Hanna mij roepen. Ik draaide me meteen om en geloofde even niet dat dit echt gebeurde. Ze rende in mijn armen en begon te huilen, maar daarna vroeg ze meteen waarom ik haar in de steek heb gelaten. "Hanna luister even naar me, je vader was geobsedeerd op jou, maar hij geeft wel om je. Ik maakte de fout dat ik verliefd werd op een andere man. Hij zei toen: " Het is hem of mij." Toen zei ik dat ik voor Bart koos. Hij is ervandoor gegaan samen met jou. Daar was ik kapot van. Maar door de drukke carrière die ik heb en toen ook had. Heb ik nooit de tijd gehad om echt te beseffen dat ik jou misschien nooit meer zal zien. Totdat.... de waarheid over mij in de kranten, sociaal-media, tv etcetera staat met 'Ilse DeLange laat dochter stikken voor haar carrière.' Toen ik dat hoorde besefte ik mij wat ik al die jaren heb gemist. Jou!" Hanna gaf mij weer een knuffel en fluisterde dat ik nooit meer weg mag gaan. "Lieverd, slaat je vader je vaker?" Vroeg ik met een schorre stem door al dat gehuil. "Ja...." Ik stond op en zei: " pak je spullen je gaat met mij mee." "En papa dan? Hij laat me echt niet gaan." " Ik ga met hem praten en we lossen dit op een volwassen manier op. Je vader en ik komen hieruit schat. "Maar ik wil nu met je mee." Wat moet ik nou doen? Ik kan haar nier zomaar meenemen nu. Maar ze is wel MIJN dochter.