THE TRUTH

22

Hanna:
Ik word wakker, maar niet in mijn kamer. Ik kijk om mij heen en besef dan dat ik bij oma ben. Ja, wat denkt mama wel niet, dat ik haar gehoorzamen terwijl ze mij jaren heeft laten stikken?

Ilse:
Langzaam open ik mijn ogen. Ik krijg flashbacks van gister en trek het daardoor even niet. Ik sla de deken van mij af en langzaam kom ik van het bed af. Ik loop naar de spiegel en haal mijn haren uit de knoop. Terwijl ik dat doe blijven mijn gedachtes bij Hanna. Ik zie dat Bart wakker word en hij loopt naar mij toe. "Morgen, schatje." Ik lachte naar Bart en gaf hem spontaan een knuffel. Bart nam een stapje naar achter en pakte mijn handen en leid mij terug naar bed.

Bart:
Ilse is staat onder de douche en ik ben momenteel even lunch aan het maken. Het was fijn net en ik merkte dat Ilse het ook even nodig had. Met een grote glimlach op mijn gezicht was ik een eitje aan het bakken.

"Dat was lekker Bart." Zei Ilse dankbaar. We ruimde samen de tafel af. Ilse pakte een nat doekje om de tafel schoon te maken, en deed heel perón geluk haar ijskoude handen in mijn nek. "Hee, Ils!" "Oh, sorry." Zei Ilse ondeugend terug. Ik legde de bordjes op het aanrecht en pakte Ilse haar heupen vast en tilde haar op de bar. "Ik pak jou wel terug!" Zei ik terwijl ik haar kietelde.

Hanna:
Daar stond ik dan. Voor mijn huis. Ik mis mama toch en heb dus besloten om terug te gaan. Net toen ik de deur open wou doen, hoorde ik Ilse heel hard lachen. Is ze nou echt zo blij? Ik probeer via een raam naar binnen te kijken en zie dan hoeveel lol Ilse en Bart samen hebben. Zonder mij......
Ik zucht en loop weer terug naar het grote hek.

Ilse:
Vandaag was erg fijn. Ik lig nu op de bank in Bart zijn armen. Het is fijn om wat romantiek met Bart door te brengen. Sinds mijn miskraam hebben we dat niet meer gedaan..... ik zucht en kijk in Bart zijn ogen. Ik verdiep in zijn mooie bruinen ogen en geef hem dan nog even een kusje.