THE TRUTH

12

Ilse:
Ik word gebeld. Ik kijk Bart aan, die knikt als teken dat ik mag opnemen. Ik vergrendel het gesprek en zet hem op de speaker. "Hallo?" Vraag ik. "Hallo, Ilse." Ik schrik omdat ik deze stem herken. "TOM?!" Schreeuw ik door de telefoon. Bart legt zijn hand op mijn schouder en wilt mijn telefoon uit mijn handen pakken en het overnemen. Ik duw Bart zijn hand weg en vraag meteen waar Hanna is. "Je nichtje heeft het overleefd, als je hier niet heel snel bent overleefd je dochter het niet! Ik schrik en vraag het adres. Hij heeft doorgegeven en hing daarna meteen op. "Ja hallo Bart, rijden dan!" Zei ik ongeduldig terwijl ik mijn riem om deed. "Jij gaat nergens heen Ilse. Ik ga Hanna halen jij blijft thuis!" "Dat dacht ik niet. Ik ga mee!" Bart zucht en start de auto.

Hanna:
"Wat gaat u met mijn moeder doen?" Vraag ik angstig. "Dat wil jij wel weten hè?" Ik bijt op mijn lip en kijk de andere kant op. Tom komt dicht bij mijn gezicht en pakt met zijn hand mijn hoofd vast bij mijn kaken. "Ik hoop dat je moeder op tijd is." Zegt hij terwijl hij mij een knipoog geeft. Plots hoor ik hakken en wil ik mijn hoofd omdraaien, maar dat lukt niet...... "blijf van haar af!" Ik zie Ilse met een bleek en uitgeput hoofd hierna toe rennen. Waar is Bart? Hijgend staat ze voor Tom stil en ik zie de angst in haar ogen. Ze probeert op haar beide benen te staan en doet een stapje  naar achter. "Ik laat je dochter vrij als jij nu met mij meegaat." Nee. Ik wil niet dat Ilse haar leven weggooit voor mij. Ik probeer mezelf los te rukken, maar ik krijg een klap met een touw op mijn arm. Dat was de druppel voor Ilse en ze gaf Tom een schop en duwde hem op de grond. Dat koste Ilse veel moeite en ik merkte dat ze weer langzaam wegzakte van de wereld. "Mam?!" Schreeuw ik. Ik probeer mezelf weer los te krijgen en deze keer met succes. Ik gaf mijn moeder steun en liep met haar naar buiten. Ilse zette steeds meer gewicht op mij en plots zakte ze ineen. Er begonnen tranen over mijn wangen te lopen en wist niet wat ik moest doen. Waar is Bart? Ik pak Ilse haar telefoon uit haar jas en bel Bart.
H: Bart, waar ben je?
B: In de auto. Ik wou Ilse tegenhouden en haar niet in gevaar brengen, maar Ilse was mij eerder af en rende meteen uit de auto en deed de deur op slot.

Ik hing op en rende naar de auto. Snel opende ik de deur en trok Bart mee naar Ilse. Bart zorgde ervoor dat Ilse wat lucht binnen kreeg en langzaam kwam ze weer bij. "Hanna, waar is Hanna?" Vroeg Ilse zwak. "Ik ben hier mam." Zei Hanna terug terwijl ze Ilse haar hand vast pakte.

Politie is gebeld wegens zijn ontsnapping en is nu voor levenslang in de cel

Bart:
We zijn thuis en Ilse ligt met een deken op de bank te slapen. Hanna zit met mij aan tafel en we zijn samen een potje aan het kaarten. "Wil je al wat eten Han?" "Nee, ik heb niet zo'n honger." Ik keek naar Hanna die bezorgd naar Ilse keek. "Het komt wel goed met mama hoor." Zei ik om haar gerust te stellen. Ik weet zeker dat het goed komt, maar toen ik nog puber was heb ik dezelfde ziekte gehad voor een aantal weken en dat waren zwaren weken. Ik wil niet dat Ilse zo gaat lijden als dat ik had. Hanna zag dat ik zelf ook bezorgd was en begon dus maar snel over iets anders.

Ilse:
Het is de volgende ochtend en ik voel me eigenlijk erg goed. Ik heb zin ik om weer iets te doen! Ik pak mijn laptop erbij en ga aan tafel zitten. Jezus, mijn hele mailbox staat op ontploffen. 'Hoi Ilse, Chantal hier!! Je hebt zo'n ongelofelijke carrière hier in Nederland en je straalt zoveel passie en vrolijkheid uit, ik zou het een eer vinden als mijn programma Chantals pyjama party ook bij Ilse DeLange is opgenomen. Laat het maar weten. Groetjes, Chantal.'  Hmmmm..... Wat moet ik hier nou mee? Ik heb liever geen zin in een camera ploeg in mijn huis. "Hey mam, wat ben je aan het doen?" "Oh, even wat mailtjes checken." "Hoe voel je je?" Vroeg Hanna terwijl ze mijn laptop al dicht klapte. "Prima!" Zei ik terug terwijl ik mijn laptop weet open deed en Hanna een kus gaf. "Mam, moet jij geen rust nemen?" "Jawel, maar ik ik voel me nu prima, dus ik kan best even wat dingetjes doen." Hanna trok haar wenkbrauwen omhoog en liep weg met een zucht. Sorry Chantal, maar dit verzoek weiger ik. Sowieso wil ik het ook niet voor Hanna en Bart. Ik scrol wat verder door mijn mailbox en zie voor de rest gewoon eigenlijk de vaste vragen en reclame dingen voorbij komen. Niet veel later doet ook Bart mijn laptop dicht en schoof mijn stoel naar achter. "Hey?" Riep ik geïrriteerd. "Jij gaat niet werken Ils." Zei hij terwijl hij mij al op de bank had gesleurd. "Jezus, ik ben niet gehandicapt hoar!" "Nee, niet voor altijd, maar ik wel voor deze aankomende weken." Ik zucht en laat mezelf naar achter vallen tegen de bank leuning. "Ik vind het leven echt saai zo." "Hoe beter je rust nu neemt, hoe sneller je je ouder leven weer kan oppakken Ilse." Tot zover de wijze woorden van Bart.