3 ay olmuştu onlar gideli. 3 ay önce yalnızlık beni yanına almıştı. Annem ben 12 yaşındayken ölmüştü ve kardeşim Elif 9 yaşındaydı.
Annemin ölümünden sonra babam bize gözü gibi bakmıştı. Bize bi şey olsa yaşaymazdı. Ve ben, babamsız ve Elif'siz kafayı yerdim. Öyle de oldu.
3 ay önce babam Elif'i lunaparka götürdü ama dönerken babam ve Elif kaza geçirdi. Öldüler. Yaklaşık 20 gün hastanedeydim. Sonra tımarhaneye yatırdılar. Onlarla konuşuyodum sadece ben ^duvarlarla^.
15 gün önce iyileştim ve taburcu edildim. Ankara da yaşayan babaannemlerde kalacağımı söylediler. Bugün geldim Ankara'ya. Amcam aldı hava limanından. Amcam benim bi nevi 2. babam. Onu çok seviyorum. 21 yaşında ve 17 yaşında olduğum için çok iyi anlaşıyoruz. Bana oda hazılarmışlar. Ama bura benim evim değil. Biliyorum. Yükseltepede oturuyolar ve çok da tekin yerler değil. Neyse.
"Leen Cemre kalk yemek yiyoruz." die bağıran amcama güldüm ve yanına gittim.
"Bak yine iyisin, annem neler yaptı ama benim yememi yasakladı. Amcana da vermek istermisin ennn sevdiğim yeğenim."
Amca yaa. Gittim ve sarıldım. "Al hepsi senin olsun ennn sevdigim amcamm" dedim. ^ha bu arada tek bi amcam var :))^
"Cemre yaa senin bi tane amcan var" dedi.
*****
Yemek yedik sofrayı topladık ve salona geçtik. Dedem "Kızım senin okul işini halletim yarın amcanla gidersin. Yolu öğrenirsin." dedi zaten ben Izmir'deyken konuşmuştuk. "Tamam dede" dedim.
*****
Günüm ne kadar güzel geçebilrse o kadar güzel geçti ve gece oldu. Şimdi yalnızlık vakti işte.
