Wanted Person わ °jinsoo°

🔫

Elinde tuttuğu biri siyah diğeri kırmızı bardaklardan kırmızı olanı bana uzattığında elinden aldım ve önümdeki cam sehpaya bıraktım. O da bu sırada yanımdaki boş yere oturdu.

Yavaş yavaş zayıf tarafım güçlenirken içeriden bana binlerce lanet savuran siyah yanımın sesi daha da uzaklardan geliyordu artık. Şu an olması gereken hikâyenin ana karakterinden uzak, bir kez kameranın ve kalemin uzağında gerçek ben olmak ve şu an beni düşündüğünü hissettiğim bu adama yıllardır sakladığım bu gerçek kişiliği göstermek istiyordum. Sonucunda savaş olsa dahi ben şu an böyle yapmam gerektiğini en içten hissediyordum. Bu adamın beni her zaman böyle düşüneceğini hissediyordum...

Ellerimi birleştirip arkama yaslandığımda o da kollarını bağlamış ve benim gibi arkasına yaslanıp buradan çok net görünen yıldızlara  dikmişti gözlerini.

Geçmişte kaçmaya çalıştığım bir sürü anım vardı. Hatırlamak istemediğim için kendime bile anlatmak istemediğim hatıralarım vardı ve şu an her biri gözlerimin dolduğunu görmeye yemin etmiş gibi bana acı çektirerek aklıma geliyor ve beni zevkle izliyorlardı.

Yıldızlar bana güzel ışıklarıyla göz yaşlarımı silmem için mendil uzatırken sadece onların bu nazik davranışına gülümsemiştim. Şu an güçlü ben bile benimle beraber sessizleşmiş hatta kendine itiraf edemese bile gözleri dolmuştu. Hayatımda ilk defa çöktüğünü hissediyordum.

Vücudunu bana çevirip kolunu da koltuğun sırt kısmına attı ve yüzüme bakmaya başladı.

Gözlerimdeki yaşları kontrol altına alıp içeri geri çektiğimde kalbimin bana lanet ettiğini duymuştum.

Ona doğru yavaşça kafamı çevirdiğimde gerçekten endişeli görünüyordu. O benim için endişeleniyordu. Bu... Pek alışkın olduğum bir şey değildi.

"Yıldızlar kadar parlak ve güçlüdür senin ışığın. Neden şimdi titriyor?"

Gözümden izinsizce akan yaş ile gözlerimi kapatmış ve derince bir nefes vermiştim. Neden daha önce duymadığım bu güzel sözleri söylüyordu? Bana en ufak bir sevgi sözcüğü bile söylenmemişti biri daha önce. Sadece üvey annem söylerdi o da yıllardır uzak bir yerde yaşıyor.

"Neden böyle yapıyorsun?"

Gözlerimi açtığımda yanağımdaki yaşa baktığını görmüştüm. Sorumdan sonra yine dolu gözlerime çevrilmişti bakışları. Şaşkınlık ve birazda merakla harmanlandıklarında ne soracağını biliyordum.

"Ne yapıyorum?"

"Daha önce hiç duymadığım güzel sözler söylüyorsun, benim için endişeleniyorsun. Ben şu an ağlıyorum ama sen benden uzaklaşmak veya hakaret edip bunu kesmemi söylemektense benim için endişeleniyorsun."

"Ağladığında sana hakaret mi ediyorlar?"

Sözüm biter bitmez sorduğu şey beni ilk başta biraz şaşırtsa da bu doğru olduğu için sesimi çıkarmadan sadece önüme baktım.

Sesli bir şekilde nefes verdiğinde aslında öfkelendiğini ama bunu belli etmemeye çalıştığını biliyordum. O benim en iyi tanıdığım insandı.

"Neden ağlıyorsun Jisoo?"

Ağladığımı bile yeni fark ediyordum. Neredeyse hıçkırarak ağlıyordum ama bunu o söylemeseydi fark etmemiştim bile. Psikolojik yıkım geçiriyordum sanırım.

"B-ben... Uzun süredir unut-tmaya çalışıyordum a-ama hiçbir zaman yapamadım. G-geçmişte ya-"

Cümlemi tamamlayamadan beni belimden tutup kendine çekmiş ve başımı göğsüne yaslayıp iki koluyla da unutmamı istercesine sıkıca sarılmıştı.

O benim ne yaşadığımı biliyordu. Her şeyi biliyordu bu yüzden devam edip daha fazla acı çekmemi istememişti. Biz şu an böyle olsak bile bir daha asla böyle olamayacaktık. Bunu biliyordum bu yüzden şu an ona her şeyi bırakmak istercesine sarılıyordum. Bir daha beni böyle düşünen birine sarılamayacaktım çünkü.

"Eğer üzülürsen ağlamaktan çekinme. Kendini yalnız hissedersen yanıma gelmekten çekinme. Sen benim hem en büyük düşmanım hem de en yakın arkadaşımsın. Eğer seni öldürmek üzere silahımı çekerseö ve o zaman kötü hissediyorsan senin için bundan kurtulurum. Sen iyi olduğunda bende iyi olacağım bu yüzden şu an ağla ve yarın yine  içten içe gülerek o huysuz halinle uyan."

Derince iç çektikten sonra ağzımdan çıkan küçük hıçkırıkla eliyle saçımı okşamaya başlamıştı.

Belki şu an yaptığıma yarın lanetler edecek, kendime kızacaktım ama benimde bazen iyi hissetmeye, birine sarılmaya ihtiyacım oluyordu bu yüzden şu an ona sarıldığım ve tüm gece ona sarılarak uyuduğum için pişman değildim...

♡♡♡♡♡♡

Bugün yazarınızın doğum günü~🎂

Melisaa_16 yeeeyyy yazdım~😊