CHAPTER 23.

26 2 0
                                    

SOMEONE'S BACK

Kalagitnaan ng Enero dalawang araw matapos ang New Year ay pasukan na ulit. It's the Second semester and Diego and Me are already cramming to go to school and we're still stuck in traffic in Mandaue City! Halos puno na kasi ng estudyante sa Department dahil sa enrollment extension and we need to add more subjects dahil nag close na ang iilang offered subjects sa online enrollment.

"I told you hindi mo nalang sana ako sinundo pa sa bahay!" I said to Digeo na preno ng preno sa trapiko.

"15 minutes away lang sana ang paaralan sa bahay nyo." Dugtong ko.

"Loisa, shhh!" He shushed me! Itinikom ko nalang ang aking bibig hanggang sa umabot kami sa paaralan.

True enough, pag dating namin sa HRM department maraming estudyante. It's chaos inside here! Para kaming sardinas dito nag sisiksikan! Diego holds my right hand and slowly dragged me sa secretary upang maka kuha ng priority number. Binawi ko ang aking kamay. He looked at me curiously nung binawi ko ang aking kamay. I don't know bakit ang init-init ng ulo ko sa kanya these past few days.

"Kunan mo nalang ako. Titignan ko ang available pang subjects." Sabi ko. Tumango sya at nag simula ng makipag siksikan pa sa ibang estudyante.

"The AC can't handle us!"Reklamo ng isang estudyante.

"Keep your voice down! You'll get your turn!" Pagalit na sita ng secretary.

"Ang tagal! Mauubusan na naman tayo ng subjects!" Sabi naman nung isa pang estudyante.

"Lima lang daw ang limit per subject extension. Kapag wala na we need to sign a petition para mag open ng panibagong slot." Sabi naman nung isa.

"Yes. But if we can't reach to 20 student sa bagong slot ma te-terminate lang din ang subject. Useless!" Pasigaw na sagot nung isa.

I didn't mind them at tsaka tinignan ang malaking board kung saan naka dikit ang ibat-ibang subjects na available and started writing them sa dala-dalang notebook.

Bumalik si Diego sa aking tabi dala-dala ang dalawang priority number.

"Are you done listing?" Tanong nya. Hindi ko sya tinignan .

"Not yet." Sagot ko. Huminga sya ng malalim at tsaka umupo sa upuang malapit.

"Are you not gonna list yours?" Tanong ko.

"Na plot ko na kagabi pa." Sana all!

"We can still eat after mo mag lista sobrang layo pa natin." Sabi nya. Tumango lang ako.

We went to the cafeteria nung matapos kung mag lista sa mga kailangang subjects. Diego ordered for us at ilang minuto ay bumalik na sa aming lamesa. Agad kung sinimulang kumain sa burger and stop nung nakitang tinitignan ako ni Diego. I clicked my tongue. Annoyed.

"What?" Tanong ko. Umiling sya at ngumiti at tsaka ang simula ring kumain. Dinampot ko ulit ang aking burger.

"You seem off..." Sabi nya matapos ang ilang minutong katahimikan.

"What do you mean?"

"Parang ang init ng ulo mo sa akin. Tatlong araw ka ng ganyan. Did I do something wrong?" He sounds sincere. I feel bad.

"I just..."

"What is it?" He held my right hand.

"I feel like you're changing." There I finally said it.

"Change? In what way? Tell me? I'll apologize." Sunod-sunod nyang sabi. Huminga ako ng malalim.

"I'm sorry Diego. I know walang kwenta itong mga rason ko pero—"

Walk On The Wild Side. Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon