Bir insan bazen öyle bir acı ile karşılaşır ki ne yapacağını bilemez. Çok yanlış bir yola sapar. Ve onu o yoldan döndürecek de kimsesi yoktur. O insan ise yaptığı yanlışı çok geç öğrenir. Ama yine de devam eder. Çünkü yapabileceği başka hiçbir şeyi yoktur. O yolda başına neler neler gelir. Ama yalnızdır, çünkü yardım edeni yoktur. Daha sonra yani yaptığı hatayı anladığında her şeyi düzeltmek için çabalar. Ama daha da derine batar. Ve battığı o çukurdan kurtulamaz. O duyduğu pişmanlık ile yanar, kavrulur. Sonra kendine sorar, ben nerde hata yaptım diye hep kendini suçlar. Çünkü dönülmez bir hata yapmıştır ve bunu kendisi de biliyordur. Ama yapabileceği hiçbir şey yoktur. Sadece kendini suçlayabilir, sadece kendisine kızabilir. Ve yine sadece kendisini harcar. O yüzden bir işe kalkışacağımız zaman o işin sonunu düşünelim.Ben yaşadığım zaman boyunca hep hatalarımın bedelini ödedim. Hem de çok ağır bir şekilde ödedim. İşte bu yüzden MAVİ KELEBEK çünkü her şeye rağmen ayakta durabilmeyi başarıyor. Elbette yıkılıyor ama yıkıldığı gibi toparlanmasını da biliyor. Benim için bu zamana kadar kazanmak çok önemliydi. Çünkü herhangi bir şeyi kaybettiğimde sanki bir daha hiçbir zaman mutlu olamayacağımı sanardım. Ama ben zamanında öyle bir şeyi kaybettim ki bir daha kaybetmekten korkmayacağıma dair kendime söz verdim. Biliyorum bir gün bir yerde bu sözümü ezip geçeceğim ama o güne kadar da bu kendime verdiğim sözü sonuna kadar tutacağım. Biz insanlar hayatı oturduğumuz yerden öğrenemeyiz. İlla ki bir gün bir olay yaşarız ya da bir hata yaparız. Ve işte o zaman hayatı yavaş yavaş öğrenmeye başlarız. Ben hayatı ise yaptım bir hata ile öğrendim. Sonradan çok pişman oldum, çok acı çektim. Ama hepsi boşunaydı, çünkü ben o hatayı çoktan yapmıştım. Ama asla pes etmedim, her yeni bir güne uyandığım da bugün her şey bitecek dedim. "ama bitmedi". Benim için her şey daha da kötüye gitti. Çaresizdim ve bir karar vermem gerekiyordu, ben de o kararı verdim. Şimdi inanır mısınız verdiğim o karar için de çok pişmanım, yani kısacası benim hayatımda pişmanlık kelimesinin çok büyük bir rolü var.Ama ben artık pişman olmak için de çok geç kaldım. O yüzden artık pişmanlık duymak yerine birazcık kendime gelip önüme bakmam lazım. Evet, biliyorum çok zor ama MAVİ KELEBEK de zor olanı başarmak demek değil midir, benim için öyle ben de önüme bakacağım yani zor olanı yapacağım ve hayatıma kaldığım yerden devam edeceğim. Biliyorum yine her şey tam düzene girerken benim aklıma geçmişte yaşadım acı hatıralarım belki kaybedişlerim gelicek. Ama ben bu kez pes etmeyeceğim. Yani bu kez kaybeden taraf ben olmayacağım. Elbette yine çok üzüleceğim yine çok kırılıcak kalbim ama ben tek başıma o kalbimin kırılan parçalarını toplayıp, düşe kalka hayatıma devam edeceğim. Çünkü buna mecburum ben olduğum yerde kaldığım zaman sürekli maziye dalıp dalıp gidiyorum. Ve kendimi o düşdüğüm çukurdan çıkaramıyorum. O yüzden kendime gelip, önüme bakıp hayatıma kaldığım yerden devam edeceğim. İşte belki o zaman doğru yolu bulurum. İşte belki o zaman karşıma çıkan zorluklarla daha kolay yani daha güçlü bir şekilde başa çıkabilirim. Ben şimdi bir şeyin zamanını bekliyorum. Her şeye yeniden başlayabilmem için bir mucizenin gerçekleşmesi lazım ve bu da bir zaman dilimi içerisinde olacak. Neden her şeye yeniden başlamak için o mucizeyi bekliyorum biliyor musunuz, çünkü belki de o mucize gerçekleşmeyecek ve ben de yeni başladığım o yolda, yarı yolda kalmış olacağım. İşte yarı yolda kalmamak için o zamanın gelmesini bekliyorum. Size belki bu çok saçma gelicek. Ama bu bana göre en doğru karar. Yani beklemek diyorum en doğru karar. Çünkü dereyi görmeden paçayı sıvarsak o yolun sonunu da ancak rüyamızda görürüz. Evet, ben doğru karar verme konusunda pek de iyi değilim. Bunu ben de biliyorum ama maalesef ki yapabileceğim hiçbir şey yok. Ben bu kararı vermek zorundayım. Belki ilk defa beklemekle doğru bir karar vermiş olurum. Hem size bir söz söyleyeyim mi, "Güçlü Olan İnsanlar Dağılarak Kaybetmeyi Öğrenirler".Şimdi diyeceksiniz bu söz nereden çıktı diye, Mavi olan bir Kelebeğin kanat çırpışından çıktı. Hayat bize daha neler neler gösterecek o yüzden kaybetmekten korktuğumuz için de karar vermekten korkmamalıyız.Ben bir kere o hatayı yaptım. Ama siz o hatayı yapmayın diye bunu söylüyorum. Eğer kaybettiğimiz bir şey varsa biz onu önceden kazanmışızdır. Çünkü bir şey kazanılmadan kaybedilemez. Yanlış bir karar vermiş olabiliriz ama belki düzeltebiliriz. Eğer o yanlış kararı düzeltmeden hayatımıza o şekilde devam edersek işte asıl o zaman çok büyük bir yanlış yapmış oluruz.
Okuduğunuz için teşekkür ederim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ KELEBEK
General FictionElbet herkes bir gün gider. Ve sen yalnız kalırsın. Ama sen yeter ki güçlü olabilmesini öğren. Elbet bir gün işine yarar.