Kendim için yeni bir hikayeye başladım, sonunun iyi biteceğini ümit ettiğim bir hikayeye. Ama her şey o kadar çok karıştı ki, ben kendimi yine çaresizliğe sürükledim. Ve biliyorum ki buradan çıkmak, Zor Hem de Çok Zor. Henüz büyük bir çöküş yaşamadım, ama uçurumun kenarındayım yine. Oradan düşer miyim, yoksa yeniden hayata bağlanır mıyım en ufak fikrim dahi yok. Uzun zamandır geceleri uyumuyorum gibi bir şey, çünkü gündüzleri sürekli uykum geliyor. Ve uykum olduğu için de erkenden yatıyorum, ya da bir yerde uyuya kalıyorum. Ama bana ne oluyor ben de bilmiyorum. Sanırım ben yine yoruluyorum. Galiba yine gücüm tükeniyor, gerçi artık gücümün tükeniyor olması çok normal. Çünkü hayatımda artık Mavi Kelebek yok, ve ben onun yokluğunu çok hissediyorum. Ayakta durmaya çalışıyorum, güçlüymüşüm gibi. Ama artık olmuyor, ben artık tek başıma güçlü olamıyorum. Ben artık, o eski ben değilim. Ve bu beni hiç de mutlu etmiyor. Yolumu kaybettim, bir çıkmaza girdim. Adım attığım her yer bataklık çıkış yolu yok resmen.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Rica etsem beğenip, yorum yapıp takip eder misiniz. 🖤☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ KELEBEK
General FictionElbet herkes bir gün gider. Ve sen yalnız kalırsın. Ama sen yeter ki güçlü olabilmesini öğren. Elbet bir gün işine yarar.
