MAVİ KELEBEK

Bitmişliği Oynuyorum

Şuan öyle bir durumdayım ki. Bugünün geleceğini hiç hayal etmemiştim. Ama geldi. İşte şimdi bitmişliği oynuyorum. Son nokta derler ya. Ben hayatıma artık o son noktayı koyuyorum. Çünkü bitti gücüm, ümidim hepsi bitti. Çok üzgünüm böyle olsun istemedim. Ama oldu işte.
Ne demiş Sezen Aksu şarkısında:

"Yetinmeyi bilir misin, sana verdiği kadarıyla hayatın. Hoş bilsen de bilmesen de, yara bere içinde bu yollardan geçeceksin. Kazanmayı isterdim, kaybetmeyi değil ama olmadı ."

İşte ben ne elimdekilerle yetinmeyi bildim . Ne de bu yolları tahmin edebildim. Ben hiçbir zaman düşmem sanardım. Ama insan olan düşermiş. Çünkü kimse yıkılmaz değilmiş. Ben zaten bunu biliyordum . Ama bugün bir kez daha gördüm. Hayat göründüğü kadar kolay değil.Hele bir de teksen. Asıl bir de o yorgunluk, o hissizlik üzerine çökmüşse, bitersin. İşte şimdi ben de çoğu insan gibi bitmişliği oynuyorum. Umutlarımın, mutluluğumun , hayallerimin çöp oluşunu izliyorum. Artık kalbim gerçekten çok acıyor. O acısına katlanamıyorum. Bu arada kalp sadece aşk acısı çektiğinde acımaz. Bazen çok sevdiği insanlar tarafından kırıldığında da acır kalp. Bu söylediklerimi yani sadece aşka bağlamayın diye söylüyorum. İnsanlar kaybettiklerinde yıkılırlamış ya, işte ben bir şeyi kaybettiğimde daha da güçleniyordum. Ama gücüm bitti. Bu kadarmış benim de gücüm. Yani kimsede olmadığı gibi bende de sonsuz bir güç yokmuş. Hayat bu işte ne zaman ne olacağını bilemezsin. Düşmem dersin düşersin. Kalkamam dersin çok güçlü bir şekilde kalkarsın. O yüzden hayatı öğrenmeden yalnızlığı seçmeyin. Çünkü yanlızken hayatı öğrenemezsiniz. Çünkü yalnızken sizi kimse kıramaz ya da üzemez o zaman da siz hayatın gerçek yüzünü öğrenemezsiniz. Hayatta illaki kırılma noktalarınız olacaktır. Tıpkı şimdi bana olduğu gibi. Ama siz her zorluğun altından kalkmayı bileceksiniz. Eğer bilmezseniz işte o zaman yıkılır ve kırılırsınız. Bu hayat bana bazı şeyleri kafama vura vura öğretti. O yüzden şimdi burada böyle şeyler yazıyorum. Bazen insanların bedennen acıları olmaz. Ama ruhen çok acıları olabilir. Ve inanın ruhun acısı, bedenin acısından daha kötüdür. Çünkü hiçbir şekilde çözüm yolu yoktur. Ve sen çaresizsindir, elinden hiçbir şey gelmez. Hayat bu işte sana türlü türlü oyunlar oynamaya zorlar. Ama en kötüsü bitmişliği oynamakmış. Biliyor musunuz o kadar zor ki bazı şeylere katlanabilmek o kadar çok zor ki bunu anlatbileceğimi hiç sanmıyorum. Ancak yaşarsanız anlarsınız ama inşallah yaşamazsınız. Bir de içimde bir korku var, beni paramparça eden bir korku nefes aldığım her an aklımdan hiç çıkmayan o korku. Gerçekler ile yüzleştiğimde ezilmekten ve bir daha hiç ayağa kalkamamaktan çok korkuyorum. Bu korkuyu her hatırladığımda, gerçi hiç unutmuyorum ki ama işte o zaman kalbim o kadar çok acıyor ki ben her şeyi kaldırabilen MAVİ KELEBEK bu korkunun altında eziliyorum sanırım.

Okuduğunuz için teşekkür ederim.