KAHIT SANDALI

KAHIT SANDALI 12

WAN'S POV**
-
-
-
-
-
“Next?” ani Miss Perez matapos mag present nila Caleb at Zee.

“Uy bro kayo na ni Shen.” ani Troy sakin.

Magkatabi lang naman kami ni Shen kaya sabay na din kaming tumayo at nag tungo sa unahan para mag present.

“FEELINGS, it generalized bodily consciousness or sensation.” panimula ko.

“And it is an appreciative or responsive awareness or recognition such us experience a feeling of safety.” ani ni Shen.

“It is like an emotional state or reaction for example is —” pagputol ko sa sasabihin ko. Napatingin ako kay Shen at nakatingin din naman sya sakin. —    “ a kindly feeling towards a girl.” pagtatapos ko. Wala sa script ang sinabi ko gusto ko lang talaga maramdaman ni Shen na sya yung tinutukoy ko.

“Ah— It is a undifferentiated background of one’s awareness considered apart from any identifiable sensation, perception, or thought.” nahihiyang ani ni Shen.

Alam kong medyo naiilang pa din sakin si Shen matapos nung nahuli ko syang naka sunod sakin at medyo nailang din ako sakanya nitong nakaraan dahil sa ginawa ko nung nasa bahay pa nila kami at nag uusap about dito sa project.

“Entrepreneur should have feelings for his or her works to gain success. It’s like having a feelings to man.” ani ni Shen na nakatingin  din sakin.

Lintik sa kaba ang puso ko na halos parang iniisip ko ay para saakin ang salita na yon ni Shen, though alam ko naman na nasa script talaga ng sasabihin nyang yon.

“Kasi kung may gusto ka sa isang tao gagawin mo ang lahat para mag work kayo at para di mawala yung taong yon sa buhay mo—” pagpapaliwanag kong nakatingin kay Shen.

“Parang ganon po sa pagtatayo ng business, kailangan mahal mo ang trabahong gagawin mo at alam mo ang negosyong itatayo mo, Dahil kung mahal mo talaga ang bawat gagawin mo matututo kang pahalagahan ang bawat desisyong gagawin mo tungo sa ikabubuti nang negosyong itatayo mo.”   Seryosong ani ni Shen.

“Kung mahal mo ang naitayo mong negosyo’t pinahalagahan ito walang lugar ang pagkalugi sa mundo ng isang entrepneur.”  pag tatapos ko sa presentasyon.

Matapos non ay pumalakpak ang mga kaklse namin at si Miss Perez at tumayo.

“You two really work hard for this I know and I really love your presentation kasi nandon ang puso nyo sa ginagawa nyo tulad nang sinabi nyo! Very Good Mr. Montesanto and Ms. Montalban.!

Muling nag alay nang palakpakan ang mga kaklse namin at nag sigawan naman ang apat na kaibigan namin.

“Ting! Ting! Ting! Ting!”  tunong ng bell yan wag kang ano jan.

Halos dumaan na ang maghapon at puro presentation lamang ang ginawa namin at tulad nang nasa usapan namin kagabi naging maayos naman ang takbo nang project nang bawat isa.
Ganon pa man di ko maiwasang minsang mapatingin kay Shen dahil alam kong mamaya maaring malaman na nya ang nararamdaman ko, maari din naman na mamaya ay ang simula nang paglayo nya sakin. Sa tuwing naiisip ko yon ay di ko maiwasang malungkot, parang tinutusok ang puso ko sa isiping lalayo sakin ang taong mahal ko. Nagkakaroon tuloy ako nang doubt sa sarili ko, pero dahil may mga kaibigan ako sila ang nag papalakas nang loob ko. Dumaan ang maghapon at natapos ang buong klase nasa bench kaming anim malapit sa parking lot ...

“I think we need a celebration for this success! ” ani ni Caleb.

“Yeah Bro!  what about a night out guys!” pagsang-ayon ni Troy.

Kitang nagtinginan ang tatlong babae, at sabay sabay ding tumingin samin, naku patay di pa ata papayag!

“Celebration? OH YEAAAAH!!!!” masayang sigaw ni Shen at Zee.