NARE (Aşık Mafya SERİSİ)

1- Nar Tanem

Multi: NF- Remember This

Başladığnız tarihi bıraksanız çok makbule geçer Sütlü çikolatalarım.

Oy ve yorumarı unutmayınnn (satır arası yorumlara coşsanız ve beni düşürsenizsjksdjkssjks

Duyurular için panoma bakın lütfen

İyi okumalar❤

🌺

Gökyüzünde asılı hayallerim vardı benim.
Küçük küçük.
Tane tane.
Çiçek çiçek....

İçimi ısıtıcak mavilik benim hayallerimin eviydi..

Gözlerimi hafif bulutlu gökyüzünden alarak adımlarımı seyre daldım. Bugün sokak çok sessizdi. İçimde de bir huzursuzluk vardı. Bilmiyorum, belki ürktüğümden dolayıda olabilir. Ama ne yapayım canım! Bu benim elimde değil ki. Küçüklüğümden beri bu böyleydi.  Sebebini yüzüme vurmayı sevmiyorum.  Ama gün gibi ortadaydı. Sadece... Sadece biraz;

Yalnız kalmaktan korkuyorum..

Ne zaman yanlız kalsam o sessizlikte enseme vuran bir nefes hissediyorum. Sanki; o nefes bir canavar olacak ve beni yiyecek gibi.  Her an soluğumu kesmek isteyen bir azrail gibi.. Pençelerini boynuma geçirmek istercesine..

Nare, neden kendi kendini korkutuyorsun ki?

Aptal kafam!

Adımlarımı hızlandırmaya çalışarak biraz daha yüklendim bacaklarıma. Okula yetişmem lazımdı zaten. Avuçlarımla çantamın saplarını sıkıca tuttuğum için elim acıyordu.
Bunu umursamadım. İlk değildi.

Gözlerimle sokağı baştan sona bir tur attım. Vücudum izlenmişlik hissiyle kavruluyordu. Son zamanlar da sık sık tattığım bir duyguydu. Acaba gerilim filmlerine fazla mı yüklendim? Buna bir dur demem lazım. Hemde hemen! Çünkü bu.. Bu his çok ürkütücü. Öyle anlar geliyordu ki, bir deli gibi paranoyaklaşıyordum.

Telefonumun sesiyle elime alıp baktım. Arama sesi olarak ayarladığım kuş sesleri yüzümde bir tebessüm açtırsa da bilinmeyen bir numaranın aradığını görmem bunu soldurdu. Ah Lanet... Bıkmamış mıydı? Bir kaç aydır beni sürekli arayan ama konuşmayan biri vardı. Kimdi bilmiyorum ama beni ürkütmekten başka bir halta yaramıyor ki. Sadece nefes seslerini duyduğum birinden nasıl korkmam? Ben açana kadar bıkmadan usanmadan arıyordu. Sorduğum sorulara cevap vermiyordu. Başlarda takmamış birinin oyun aleti olduğumu sanmıştım. Biter diye düşünmüştüm.

Ama yanıldığımı, ilerleyen haftalarda anlamıştım. Numarasını engelledikten kısa bir süre sonra başka başka numaralarla geri dönüyordu. Korkmaya başladığım da Yağız abime söylemiştim. Daha erken söylemediğim için kızsada ölmüşle kalmışa çare yoktur derler. Polise şikayet etmiştik. Ama bir sonuç alamamıştık. Sanki bilircesine hattını yok ediyordu. Son çare olarak ben değiştirsem de bir halta yaramamıştı. Bir şekilde buluyordu. Pes etmiştim bende.

Telefonum ikinci kere çalmaya başlayınca titreyen parmaklarımla  açtım. Eğer açmasaydım aramaktan asla bıkmadığını bir çok kez test etmiştim.

"Alo? " korktuğumu ele veren titrek sesime lanet etmeyi bir kenara attım. Cevap yok. Şaşırmadım. Nefes sesi ahizeden yükselmişti. Derin derin soluk alıp veriyordu. Düşmüş omuzlarımı dikleştirmeye çalıştım. Çalıştım...

"Bıkmadın mı? "
Nefes sesi.
"Benden ne istiyorsun bi-bilmiyorum ama, lütfen buna bir son ver. Beni k-korkutuyosun!" Sesimde ki yakarışı, korkuyu görmüyor muydu?
Daha derin bir nefes! Sinir bozucu... "Peki."