NARE (Aşık Mafya SERİSİ)

7- Damara Basan Öfke

Multi: Mabel Matiz- Gel gönlümü yerden yere vurma güzel..

Naber 300.000 lik aileemm ❤❤

Ben geldiim!!
Geç oldu ama geldiimm. İyisinizdir inşallah. İyi olun... Bende iyi olayım..Neys Nare'nin başı kel değil onu göstereuim dedim shkazhkajz biri mesajı aldı..

Boran bey'ede bölüm geldi çiçeklerim.
Siyah Kadife Cehennemi ve Göğsüne Sakla Beni'ye yazmaya başladım inşAllah bu hafta ikisinede geliyor❤❤🌺

Yeni yılın ilk günü umarım güzel geçmiştir çiçeklerim.. Ben sizinle çok güzel geçirdim. Musmutlu yıllarımız olsun çiçeklerim❤❤ ve bol bölümlü...

Beni kırıldığım anda tekrar yazmama teşvik eden canım çiçeğim eğer okuyorsan teşekkür ederim ❤

Satır arası yorumları ve oyları esirgemeyin lütfeennn 1k yı görelimde hemen geleyim❤❤

İyi okumalar..

(Bir narçiçeği alalım ↙)

🌺

Hayatının elinden kayıp gittiğini düşünüyordu Nare. Gelişen olayları takip edemiyor, durdurmak için eline fırsat verilmiyor, ve bu dehlizde içine alev gibi yayılan korkuyla direnç göstermeye çalışıyordu. Hiç bir zaman kendini cesur, korkusuz görmemişti. Hep bir korkaklığı, hep bir geri adım atmışlığı vardı. Yanında birinin varlığını hissetmeden bir adım atacak gözü karalığı yoktu. Bugüne kadar hep abisi sayesinde ayakta kalabilmişti. Abisi onun güvendiği, üzerine kar yağmayan, yıkılmayan dağ'ıydı.

Oysa şimdi o dağ'ı da yoktu. Hayatına ondan izinsiz, zorla girmeye çalışan, kendisini korkutan bu ürkütücü adamdan ona bahsedemiyordu. Sesinden bile güç akarken, çevresinde gördüğü pahalı arabalarla da bunu tastikleyen bu ürkütücü adam abisine zarar verebilirdi. Yüzünü görebilseydi eğer ondan kurtulma şansı olurdu. Gider polise şikayet eder bir daha da hayatın da görmezdi. Ama kör olasıca bir talihi vardı ki şansı yüzünü güldürmemişti.

Bu işi yalnız başına yapacağına olan inancı hiç mi hiç yoktu.

Güzel yüzünde dudaklarında papatyaları solduracak kırık bir tebessüm belirdi. Acizdi.

Bu tebessüm, acınası haline çıkardığı şapkaydı.

"Neyin var civciv?" Nare'nin bu halini fark eden Zeynep ciddi bir endişeye kapılarak kardeşi gibi gördüğü kıza soru sormuştu.

Yüzünde ki ifadeyi silmeye çalışan genç kız Zeynep'e baktı.

"Başım ağrıyor Zeynoşum." Bu cümleye kendi bile inanmazken arkadaşının inanmasını beklemek gülünç olurdu. "İnanmadım."

"Zeynep gerçekten başım ağrıyor."

Zeynep'in kaşlarını derince çatmasıyla korkmadı değil yani.

"İlla tehdit et diyorsun yani değil mi civcivim? Bana hava hoş." Sinsi bakışlarının, yan sırada açık kitabını yüzüne örterek uyuyan Arda'ya değmesiyle gözleri fal taşı gibi açılan Nare korkuyla Zeynep'in ağzını kapadı ve kendine çekmeye çalıştı."Hey! Hayır! hayır Arda olmaz."

Ellerini ağzından çekmeye çalışan kızı kendi topuyla vurdu. Yüzünü yakınlaştırırken tane tane fısıldadı:

"Eğer Arada'ya herhangi bir şey söylersen, O'na; o şımarık sevgilisine sırf gıcık olduğun için Arda'nın telefonundan buluşma ayarlayarak hemen ardından bunu fark etmesin diye mesajları da silip, o gün telefonu eline almamasını sağlayarak, kızın orda saatlerce beklemesine sebep olduğunu," ciğerlerini sakin bir nefesle doldurdu " Artı, terk edilmesine ve ağzının salyasını akıtacak bir tokat yemesine sebep olduğunu da hiç gocunmadan anlatırım benim canım arkadaşım."