အိပ္ခန္းရဲ႕ စာၾကည့္စားပြဲမွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ေနတဲ့ အသက္လတ္ပိုင္း လူတစ္ေယာက္။ အခန္းတြင္းမွာ
မီးေရာင္ေတြက အနည္းငယ္ မွိန္ေနၿပီး ၀ါက်င့္က်င့္
မီးအိမ္ကေတာ့ စာၾကည့္စားပြဲတစ္၀ိုက္ကို လင္းထိန္ေစတယ္။ဖြင့္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကတဆင့္ ေလေအးေတြက တိုက္တယ္။ လိုက္ကာအညိဳေတြကေတာ့ ေ၀့၀ဲလို္ ့....။
ခန္႔မွန္းရခက္တဲ့ ဒီေလာကထဲ စာထိုင္ဖတ္ေနတဲ့
အဲ့ဒီလူက ေခ်ာင္း႐ိုက္ခံရလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္ေတြးမိမလဲ....။ေသြးေတြနဲ႔ လဲက်သြားတဲ့ အဲ့လူရဲ႕ ဘယ္ဘက္ပါးမွာ ခပ္ႀကီးႀကီး
မွဲ႔တစ္လံုး႐ွိတယ္....။တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ကိုက္ခဲနာက်င္ေနတဲ့ ဦးေခါင္းက ခံစားမႈနဲ႔အတူ အဲ့လူ ႏိုးထလာၿပီးခ်င္း သိရတာက
သူေရာက္ေနတာ သူ႔အိမ္မဟုတ္ဘူး။ထိုင္ခံုတစ္ခံုမွာ ထိုင္ရက္အေနအထားနဲ႔ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတယ္။ လႈပ္လို႔ မရေလာက္ေအာင္ပဲ။
သူက ကတ္ေၾကးအခြၽန္တစ္ခုကို လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႔ လွည့္ရင္း ထြက္လာတယ္။
" မင္း....ဘယ္သူလဲ "
တပ္ထားတဲ့ အနက္ေရာင္ Mask ကို ခြၽတ္ျပလိုက္ေတာ့ အဲ့လူက ဟာခနဲဘဲ.....။
" Surprise! !! "
" မင္း ငါ့ကို ဘာလို ့ဒီလိုလုပ္ထားတာလဲ....
ငါထင္သားပဲ မင္းက Psycho ေကာင္ဆိုတာ
မင္း ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ ေျပာ....လႊတ္ေပး ငါ့ကို.."" က်စ္....ေစာက္ရမ္းစကားမ်ားတာပဲ....
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ကြၽန္ေတာ္က နားညီးမခံႏိုင္လို႔.."လက္ထဲက လွည့္ေနတဲ့ ကတ္ေၾကးအခြၽန္ကို အဲ့ဒီလူရဲ႕
လည္ပင္းထိုးစိုက္လိုက္ေတာ့ က်ိဳးက်သြားတဲ့ အဲ့ဒီလူရဲ႕
ဇက္...။ ေသြးေတြက အဲ့ဒီလူရဲ႕ အက်ႌအျဖဴနဲ႔ သိပ္လိုက္တာပဲ။" ဘာအေရာင္ႀကိဳက္လဲ.....ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ လိုက္မယ္ထင္တယ္...ဟား..ဟား..."