Fısıltı

🥀K İ R

Gözlerini kaçırdı .Ona bakınca aklına dün olan olaylar geliyordu ve ağlamamak için kendini zor tutuyordu.Gözleri dolmuştu , yaşları yanağından akmaması için kendisiyle savaşıyordu.Titremeye başlamıştı yine işte...

Ateş kızın gözlerinin dolduğunu gördü. Üzüldü . Açela'nın kendisine fazlasıyla soğuk davrandığını ve iyi olmadığı idrak etti .Gözlerinin altı ağlamaktan morarmıştı .Dudakları da yara bere içinde olmasına rağmen kırmızı rengini hala sürdürüyordu.İç çekti Ateş.Bu kızla ne yapacağını düşündü.Kendisini görmezden gelmesine ,Yiğitle yakın olmasına dayanamıyordu. Açelada onu seviyordu.Gözler asla yalan söylemez.

Ama Açelanın gözlerinin şimdi neyi ima ettiğini anlayamıyordu.Duygularını , ne hissettiğini, ne düşündüğünü , kısacası hiç birşeyini anlayamıyordu.Bu durum onun ne yapması gerektiğini zorlaştırıyordu.Çünkü bir insanın gözlerine bakarsanız acı çekip çekmediğini , kırgın olup olmadığını , mutlu olup olmadığını anlayabilirsiniz.Ama Açelanın gözlerinde bunun hiçbir şeyini görmüyordu.Hadi ama bu kadar aptal olamazsın Ateş !. Tabikide kırgın.O istemeden ona sahip oldun sen .Bu olayları daha fazla düşünmemek  adına yaslandığı yerden doğruldu ve arkadaşlarının yanına yürüdü.

Çok geçmeden Sanem ve Yiğit gelmişti.Kahve eşliğinde koyu bir muhabbete daldılar.Açela eskisi gibi mutlu olmaya çalışıyordu ama olmuyordu.Üstelik ondaki değişimi Yiğitin ve Sanem fark etmediğini zannediyor ama yanılıyordu .Yiğit ve Sanem bunun gayet farkındaydı. Açeladaki değişimi görmemeleri için aptal olmaları gerekiyordu.

5 dakika içerisinde Rehber hocası gelmiş ve herkesin servise bindiğinden emin olup yola koyulmalarını sağlamıştı.Bu gün son günleriydi ve güzel bir yer gitmeyi planlıyorlardı.

"Acaba nereye gidiceğiz."diye sordu Sanem .

"Yeşillik bir alana gidiyoruz .Görünüşe bakılırsa." dedi Yiğit .Ormanlık bir alanda geçiyorlardı.

Kısa bir zaman içerisinde gidecekleri yere varmışlardı .

Açela olamaz diye geçirdi içinden .Dün tecavüz edildiği  ormana gelmişlerdi.İnanamıyordu , nefes alamıyordu , eli ayağı titriyordu.Ateşe bakarak sertçe yutkundu .Ateşin de ona baktığını görünce bakışlarını ondan çekti .

Yiğit ve Sanem , Açelanın durumunun gerçekten kötüye gittiğini gördüler.

"Açela .İyi misin?"dedi Yiğit .

Açela Yiğit'in sesini güçlükle işitebiliyordu.

Yiğit,Açela'nın kötü olduğunu anlayınca onu kucağına aldı .Anında gözler onların üzerine oturuvermişti.Rehber hocası koşarak onların yanına gitti .Yiğit  ,Rehberlik hocasının,kendisine yetişmesi için adımlarını eskisinden daha yavaş attı .

"Ne oluyor Yiğit?Nereye gidiyorsunuz?"diye sordu Rehber hocası.

"Hocam  ,Açela iyi değil .Arabaya götürüp kendin gelmesini sağlayacağım ."

"Tamam .Arabadan başka yere ayrılmasın.Dediğin gibi çok iyi görünmüyor ." deyip oradan uzaklaştı .

Ateş ,Açela'nın neden fenalaştığını anladı. Açelanın hatırladıkları , onun için kabus olsa da ,kendisi için kabus değildi.O ... o gece onun için çok özeldi.Aynı zamanda artık Yiğit'in fişini de çekmeye karar verdi. Açela'nın yakınında görmek artık fazlasıyla sinirlendiriyordu onu .Onun olana ne hakla dokunurdu .Açela onundu ona kendisinden başka birisinin her dokunuşuna,  bakışına sinir oluyor , elinden bir kaza çıkmaması için kendini zor tutuyordu.