Pain Love •Jenmin•

Twelve

-JİMİN!

Göz yaşlarımı daha fazla tutamayıp saldım. Gözlerim elleri ile tuttuğu karnına kaydı. Üstündeki beyaz gömlekten eser kalmamıştı. Beyazın yerini yavaş yavaş kırmızı alıyordu.

Bedeni daha fazla dayanamayıp dizlerini üstüne düştü bende yanına eğildim.

Jm-Sakin ol sevgilim ben iyiyim.

Arka cebimdeki telefonumu alıp ambulansı aradım.

-Dayan sevgilim şimdi ambulans gelecek ve sen iyileşeceksin.

Kucağımdaki çaresiz bedene baktığımda. "Sakın uyuma!" diye bağırdım. Yavaş yavaş gözleri kapanırken üstümdeki hırkamı alıp bıçaklandığı yerin üstüne koydum.

- J-jimin ne olur aç gözlerini. Lütfen.

Kulaklarımı ambulansın nalet olası sesi doldurdu. Ambulansa binip hastaneye gitmeye başladık.

* 3 saat sonra*

Amileyathane kapısının tam yanında duvara yaslanmış yere çökmüştüm. Artık göz yaşlarımda akmıyordu. 1 saattir odaklandığım noktaya bakmaktan hiçbir şey yapmıyordum.

Amileyathane kapısı açıldı ve içeriden doktor çıktı. Diğerleri ile bir şeyler konuştular sonra Lisa ve Jungkook yanıma geldiler. Lisa eğilip ellerimi tuttu.

Lisa- Artık ağlama Jennie, bak Jimin'in durumu çok iyi.

Jungkook- Amileyat çok iyi geçmiş ve yarası çok derin değilimiş. Normal odaya alıcaklar ama bir süre uyutacaklar. İstediğin zaman görebilirsin. Hadi şimdi kalk ve sevgilin yanına git. Onun sana ihtiyacı var, senin de ona.

Kafamı olumlu anlamda salladım Lisa'dan destek alarak ayağa kalktım
ve Jimin'in odasına doğru gitmeye başladım.

Kapıyı açtım ve sevgilimin çaresiz bedeni ile karşılaştım. Yavaş ama kendinden emin adımlarla yanındaki sandalyeye oturup elini tuttum. Konuşmak isterdim ama ne diyeceğimi bilmiyordum.

-Seni seviyorum Jimin.