THİRTEEN

376 24 8
                                    


-Ne oluyor?

Diyerek girdim odaya. Herkes ağlıyordu. Jimin ise etrafa boş gözlerle bakıyordu. Omzumda hissettiğim elle irkildim ve arkamı döndüm. O elin sahibi Jin'di.

Jin- Bak Jennie birşey söyleyeceğim ama sakın ağlama.

-Tamam.

- Jimin bıçaklandığında yere kafasını sert çarpmış bu yüzden geçici olarak hafızasını kayıp etmiş. Ama geçici.

Ellerim ile kulaklarımı kapayıp başımı sağa ve sola sallamaya başladım.

- Hayır, hayır. S-siz şaka yapıyorsunuz. HAYIR!

Odadan çıkıp var gücümle koşmaya başladım. Hastanenin arka bahçesine çıktığımda bahçenin en köşesini çöküp ağlamaya başladım. Sevdiğim adam ellerimden kayıp gidiyordu. Ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Tek yapabildiğim şey ağlamak ve çaresizce etrafta dolaşmaktan ibaret.

En acı veren ise sevdiğim adamın beni, bizi hatırlamaması.

-Jennie.

Kafamı kaldırdığımda Jin oppa ile karşılaştım. Yanıma geldi ve oturdu.
Ve bir abi edasıyla ellerimi tuttu konuşmaya başladı.

Jn- Jennie böyle yaparak hiçbir yere varamazsın. Kendini bu kadar yıpratma. Elbet bir gün herşeyi hatırlayacak. O gün bu günde olabilir yarında. Ama sen yanında olmalısın. Evet seni hatırlamıyor olabilir ama sen onun kalbindesin. Ve şimdi kalk dik dur ve onun yanına git. Doktor olay günü hariç diğer günleri anlatmamızda sakınca olmayacağını söyledi ve ben gelmeden önce seni anlatıyorlardı.

Ayağa kalktım ve hastaneye doğru ilerlemeye başladım.

*2 Gün sonra*

Gözlerimi uyuyan Jimin'den alıp telefonuma odakladım. Ama dayanamayıp yanındaki sandalyeye oturdum ve eski fotağraflarımıza bakmaya başladım. "Ne kadar güzel." diye mırıldandığımda karşı taraftan gelen cevap yüzümde buruk bir gülümseme yerleştirdim."Ne kadar güzeliz."

Jm- Biliyormusun Jennie?

-Neyi?

Dedim. Elini yanağıma koyup baş parmağı ile yanağımı okşamaya başladı.

Jm- Bir daha hiçbir şey hatırlamayacak olsamda yeniden sana aşık olurdum. Seni seviyorum Jennie.

Yüzlerimiz birbirine çok yakınken "Bende seni seviyorum Jimin." dedim.

Aramızdaki mesafeyi kapatıp dudaklarını dudaklarıma değdirdiği an kapı açıldı.

Jk- Oh çok üzgünüm ben hiç bölmemişim gibi devam edin.

Jm- Jennie ben olay gününü hatırlıyorum. Ve de ondan öncekileri.

*
Bu bölümlük bukadardı. Umarım beğenirsiniz. Sizleri çoook seviyorum❤❤❤



Pain Love •Jenmin•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin