-SEA-
Өглөө эрт сургууль дээр ирлээ.
Тэгэхгүй бол Арим унтамхай минь өмхийрлөө энэ тэр гээд бөөн лай.Лекцийн танхимд эхний цаг орох болохоор тэндээ нойрмоглон сууж байгаад унтчихсан байв.
Ид нойрондоо дугжирч байтал хажууд хачин хоёр жирх ирчихсэн бололтой жиг жуг гээд бүр нэг мэдсэн нохой унталтаар тэр хоёрын үгийг сонссон шигээ хэвтэж байв.-Ёооё тэр шүлсийг нь хараа.
- Хаха наадхынхаа зургийг дарчих. Дараа сүрдүүлж байгаад хоол авахуулъя.
- Заза чимээгүй байж бай... Би байна ш дээ Одоо...
Хэвтэж байсан гэнэт нуруун дээр шавар шиг балиар хүнд гар лаг хийтэл буулаа.
Чанёол- Хүүе ээ! Бүгсэн нүүрт юугаа хийгээд шүлсээ савируулаад яваад байгаа юм бэ?
Цаана нь Сэхүн дальжиг дальжиг гээд инээж байгаад суудалдаа суув.
Би- Чи муу бас яах гэсэн?
Чанёол- Би чамаар яадаг юм? Бие даалтаа хийсэн үү?
Би- Чамаар хэлүүлэлтгүй хийсэн. Чи өөрөө хийсэн юм уу?
Чанёол- Наана чинь оройжин сууж хийлээ.
Би- Тийм байх аа. Бүлцэн нүд чинь бүлцийгээд бүр аймар болцон байсан юм.
Би Аримлуу явлаа. Баяртай муу монки минь.Би хэргээр Чанёолын зүг дунд хуруугаа гаргаад худлаа шилээ дээшлүүлж байгаа хүн болон хорноор инээгээд явах гэтэл нөгөөх чинь зам хөндөлдөж зогсоод- Та явах болоогүй шүү. Эхлээд хоёулаа гоё зургаа харчихъя гэв.
Тэгээд галерей луугаа ороод нэг зураг гаргаснаа миний нүүртэй тулган барилаа.
Юу вэ? Миний шүлсээ гоожуулаад унтаж байгаа зураг уу даа? Ямар аймар гарчихсан юм бэ? Муу майжиг хар чинь яаж чаджийнаа?
Би- Яасан унтаж байгаа хүн хараагүй юу чи?
(Үнэндээ бол би дотроо түүнийг хүн амьтанд харуулчих вий гэхээс айгаад үхэжийнөө)