-SEA-
Өдөр дундын үед лекцын танхимаас гарч иртэл Сэүн- Чанёол яав аа? гээд урд гэтээд зогсож байв.
Би- Би яаж мэдэх вэ дээ.
Сэүн- Чи мэднэ ш дээ. Чи үерхдэг биз дээ? Хааччих нь энэ вэ?
Би- Чи зүгээр уурлаагүй байгаа дээр яваарай!
Сэүн- Чи манай Чанёолыг хааш нь аваачаад нуучихваа?
Би- БИ ЯАЖ МЭДДЭГ ЮМ. БИ ЯМАР АВААД СУУЦАН АВГАЙ НЬ УУ? ЦААГУУР ЧИНЬ САЖИЛААД ЯВЖ Л БАЙГАА БАЙЛГҮЙ!!!
Сэүн- Ааш муутай гэдэг нь. Миний найз ч зовж байгаа юм байна дөө.
Би Сэүнд гараа атгаж үзүүлээд "ална шүү" гэсэн дохио өгсөнд тэр яваад өглөө.
Тэгээд замаараа Аримыг дайрч аваад хоолны газарлуу явлаа.
Яг сайхан хоолоо иддэгийн даваан дээр Чанёол Сэүн хоёр ирж би ч дуус, тавагтай хоол ч дуус, тэр хоёр ч дуус.
Чанёол- Ёооё сая зааланд баахан гүйчихсэн өлсчихсөн байна ш дээ.
Миний хайр өнөөдөр юу хийв?
Би- Намайг хайр гээд дахиж хэлээд үзээрэй. Тэгвэл хоёулаа дуус дуус.
Чанёол- Заза. Уучлаарай даа. Бид хоёр дахиад явлаа шүү. Маргааш тэмцээнтэй. Өө утсаа чамд өгчихье.
Би- Заза чи хурдан ирээрэй.
Чанёол за гээд цаашаа гүйгээд яваад өглөө.
Арим- Би бүр та хоёрыг ингэнэ гэж төсөөлж ч байсангүй. Тэгээд их хэрэлддэг хүмүүс суудаг гэж яаг үнэн.
Арим бид хоёр хичээлээ тарчихаад нөгөө хоёрыг хүлээгээд хүлээгээд ирсэнгүй ээ. Тэгэхээр нь бид хоёр заалруу явав.
Би- Хөөе! Чанёол- а ЯААЯ!
Хаалгаар орсон даруй сагсны хатуу бөмбөг миний муу хамрыг нүүртэй минь нялга пялга болгодог байна шүү.
Сэүн Чанёол хоёр өөр хэн ч юм бүү мэд баахан хүмүүс над дээр ирээд л бөөн сүр сүр.
Би- Яаая. Хамар хамар.
Сэүн- ДУУЛИАНТ ХЭРЭГ!!! Чанёол чи жаахан мэдрэмжтэй шидэхээр яадаг юм бэ? Найз охиноо алж хаялаа ш дээ.
Чанёол- Сүжи зүгээр үү? Одоо яана вэ? Яана вэ? Би ч бүр үхжээ үхэж.
Би Чанёолыг мангасдаад- Чи зүгээр зайл аа.
Чи намайг нэг л өдөр цусгүй алнаа яг.
Чанёол- Уучлаарай. Оддоооккээ? Манайхаан! Би явлаа шүү.
Сэүн- Би бас явъя л даа.
Сургуулийн гадна гарсны дараа Чанёол савтай ус, эм, хоол энэ тэр дөхүүлээд бүр тал засаад.
