𝟷𝟿𝟸𝟸-ᴄʀɪᴍᴇ

Ƽ

Sarai

12.03.1922

Stella hak etmişti. Amy'e bahsetmediğim için kendimi çok suçlu hissediyorum. Beni Stellayı sıkıştırmış, elimde bıçak varken gördü yani ona ne kadar belli etmesemde gördüģünü. Beni hiç böyle görmemişti. Ama biraz da kendimde değildim. Sevdiklerim konusunda çok hassasım sadece. Bir an gözüm karardı, sanki Stella bir anda bakınca o postacı kılıklı lanet adam gibi geldi bana. Bu konuyu uzatmayacağım.

Teyzem işten geldiği zaman ona bir soru soracağım. Silah kullanma ve benzeri gibi kurslara gitmek istiyorum. En azından kursa gitmesem de karşı komşumuz Teddy amcadan bana eğitim vermesini isteyeceğim. Okuldan başka hiçbir aktivitem olmadığı için en azından bir yeteneğim olmalı. Belki bir gün işime bile yarar. Amy'e de söyleyeceğim bunu eminim o da destekler.

İçimde bir duygu var. Kızgınlık mı, hüzün mü, heyecan mı, özlem mi, bilemiyorum.

İçimde bir çok soru da var. Hangisinden başlasam bilemiyorum.

Bunu aynaya bakarak çok sordum;

Neden böyle bir şeyi yaşamak zorunda kaldım?
O kişi ailemi nereden tanıyordu?
İsmimi dahi herşeyi biliyordu o kişi?!
İntikam mı almalıydım?
Ama onları tekrar nerede bulacaktım?
Bulsam da intikamımı nasıl alacaktım?
Yalnız mı alacaktım?
Kime söyleyecektim?
Onu tekrar görüp olanları tekrar hatırlamaya katlanabilecek miydim?
Tekrar suçlu mu olacağım eğer intikam alırsam?
Polisler bu konuda ne yaptı?
Teyzem beni almakla iyi birşey mi yaptı?

Polisler ben gittikten sonra olaylara tek tanık olan ve yaşayan kişiyi de kaybetmişlerdi. Ailemin külleri nerede. En azından mezarı? ...

Yani artık büyüdüm, benim bu sorulara cevap bulmam lazım...
(Kapı açılma sesi gelir)
Aa. Teyzem gelmiş olmalı
- Teyze sana sormam gerekn birşey var.
+ Sor?
- Teyze ben atış kursuna yazılmak istiyorum.
+ Hayır.
- Neden, sadece eğitim almak istiyorum?!
+ İmkanı yok.
- Okula gitmekten başka bişey yapmıyorum sadece bi eğlencem yeteneğim olsun istiyorum!
+ Bak kızım. Seni aldığımdan beri sana zarar gelmemesi için herşeyi yaptım. Şimdi ellerimle seni zarar görebileceğin bir yere gönderemem buna nasıl izin veririm?
- Teyze lütfenn. Orada usta eğitmenler var.
+ Konu uzamasın.
- ARTIK YETER. BEN DE KENDİM HAKKINDA KARARLAR VERMEK İSTİYORUM. BANA BAKIYOSUN, KORUYOSUN AMA BEN BİR KEDİ DEĞİLİM. BU GERÇEKLERİ BASTIRMANI SAĞLAMAYACAK. BENİ MUTLU ETMENİ İSTİYORUM SADECE. KALBİNİ KIRMAK İSTEMEM TEYZE AMA BİLİRSİN BU KADAR KISITLI OLMAK İSTEMEM!
+ ...
- ...
+ Kalbim kırıldı Sarai. Seni sadece korumak istiyorum. O günden beri sana zarar verecek hiçbir şeye izin vermedim.
- Ben büyüdüm.
+ SARAİ NEDEN BU KADAR FAZLA İSTİYORSUN?
- Hayatımda farklı şeyler olsun istiyorum.
+ ?
- Ee, sonra kendimi korumak istiyorum.
+ Ee?
- Bu kadar. Ne nedeni olabilir ki.
+ Sarai, Finn'e kötü örnek olacak davranışlar sergiliyorsun.
- Ne! Ne yaptım?
+ Neden ailemiz hiçbir şiddet unsuru olmadan yaşayamasın. Bıçak atış kursu yerine çello kursuna gitsen?
- Teyze artık bu konu uzamasın. Ben kararlıyım.
+ Peki Sarai.
- Yanii..?
+ Git kursa.
- Ama-
+ İş çıkışı bir kurs bulurum ben.
- Teşekkür ederim.
+ ...

Teyzem bana garip garip baktı. Sanki gerçekten bıçak atış kursuna gitmemin nedenini öğrenecek gibiydi. Bence anlamıştı da. Ondan bana karşı direnmişti. Ama olsun. İstediğimi almıştım, mutluydum. Sırada Amy'e söylemek var...