HARABE

Akşam Yemeği

Sonunda teneffüs çalmıştı. Simge ile beraber kantine doğru gidiyorduk.

- Ya Tutku ne olur sanki benide davet etsen akşam yemeğine hem Ali de orda belki yakınlaşırız.

O kadar sıkılmıştım ki Simge'nin bu vazgeçmez tavırlarından çok beğeniyordu Ali'yi üzülüyordum Simge içinde ama aile yemeğinde Simge'nin ne işi vardı.
O kadar yalvardı ki beni ikna etmeyi başardı. Aile yemeğine Simge ile gidiyordum.
Telefonum titremeye başladı. Hızla cebimden çıkardım. Arıyan Berkay'dı. Hass...

- İki dakikaya geliyorum sen kantine git.

Anlamaz bakışlarla bana bakmaya devam etti. Kaşlarımı çatınca hemen aşağı doğru ilerledi.
Derin bir nefes aldım ve telefonu açtım.

- Tutku.

Ah bu ses.. İsmim hiç bu kadar güzel söylenmemişti.
Kendine gel kızım.

- Efendim.

Berkay derin bir nefes aldı hiç uzatmadan konuya girdi.

-Akşam yemeği için seni almaya geliyorum okuldan. Nermin anneannem geç geliyormuş yemeğe benim seni götürmemi istedi.

Şaşkınlığımı elimden geldiği kadar gizlemeye çalıştım. Kalbim öyle bir atıyordu ki sanki yerinden çıkıp özgürlüğünü ilan edicekti.

- Peki 15:30'da çıkıyorum.

Görüşürüz diyip kapattım. Berkay benim için çok farklıydı. Sert duruşunun altındaki hüzünü fark ediyordum. O yalnızdı, hırçındı, duyguları paramparçaydı. Ona iyi gelen tek şey ben olabilirdim. Biliyordum. Biz birbirimize benziyorduk. Onun duygularına bir tek ben tercüman olabilirdim. Kafamda ki düşünceleri bir süreliğine çıkardım. Simgenin yanına doğru ilerledim.
Simge'nin merak dolu bakışları hemen ele geçirmişti beni

- Ya kızım cidden Berkay bizi okuldan mı alıcak bak diyorum kesin senden hoşlanıyo.

Saçmalama dercesine baktım.

- Altı üstü bizi okuldan alıyo abartmıyor musun

Simge kollarını kenetledi.

- Bilemiyorum artık.

Sonunda okul bitmişti. Simge ile okuldan dışarı çıktık. Berkay son model arabasının içinde sigara içiyordu. Ön koltuğa geçtim. Simge'de arkaya geçti.
Yüzümü Berkay'a yakınlaştırdım. İki yanağından da öptüm. Simge'nin hınzır bakışlarını dikiz aynasından gördüm. Berkay Simge ile tokalaştı.
Simge arabanın içini inceledi.

- Araban çok güzelmiş.

Berkay sadece gülümsedi. Uzun süre konuşmadık. Ama sessizliği bozan ben oldum.

- Annem neden geç kalıcakmış söyledi mi?

Berkay yavaşça yüzünü bana çevirdi.
Ela gözleri güneşten parlıyordu. Yeni çıkmaya başlıyan kirli sakalı sağ tarafında ki yara izi
Tamam belkide yüzünü incelemeyi kesmeliyim.

- Hayır söylemedi. İstersen ara sor neden geç kalıcağını.

Bu kadar soğuk davranmak zorunda mıydı. Belkide böyle davranması ikimiz içinde daha iyiydi Berkay'ın saplantılı aşığı olmak istemiyordum. Onu her gördüğümde ona olan aşkım daha çok kıvılcımlanıyordu. En kötüsü de bunu kendimden başka kimseye anlatamadım.Siz hariç tabi :')

- Sen yemeğe katılıcak mısın?

Berkay hafifçe gülümsedi ama gülümsemesi anında söndü.