HARABE

Endişe

Yazar'ın ağzından

Nermin hanım'ın içinde ki huzursuzluk gittikçe büyümeye başladı. Oturduğu yerden kalktı. Düşünmeye başladı bu konuyu Levent ile konuşmalıydı. Berkay küçükken konuşmaları duymuştu. Bundan dolayı olan bitenden haberi vardı. Ama küçükken tehditlerle ağzından bir şey kaçırmasını engellemişlerdi. Lakin hesaba katmadıkları bir şey vardı. Berkay intikam istiyordu. Ve artık tehdit edip susturulacak bir çoçukta değildi.
Nermin hanım nefes almakta güçlük çekmeye başladı.

- Sema çabuk ilaçlarımı getir.

Hizmetçisine seslenmesiyle ilaçların gelmesi bir oldu.

- Nermin hanım iyi misiniz?

Nermin hanım ilacı ağzına attı. Su bardağını kafasına dikti. Lakin hizmetçi susmak bilmiyordu.

- Bakın hiç iyi gözükmüyorsunuz. İsterseniz şoför'e söyleyim sizi en yakın hastaneye götürsün.

Nermin hanım sadece olumsuz anlamda kafa salladı.

- İyiyim sorun yok Sema.

Nermin hanım hızla merdivenlerden çıktı. Üstüne uzun kabanını giydi.
Tekrar aşağı indi. Şirkete gidip Levent ile konuşması gerekiyordu. Acilen bir çözüm üretmelilerdi. Aksi takdirde çok kötü şeyler olucaktı.
Evinin kapısını açtı ve dışarıya çıktı.
Şoför'ü kapısını açtı. Arabaya bindi.

- Nereye efendim.

Nermin derin bir nefes aldı.

- Şirkete gidiyoruz.

Yol boyunca tek düşündüğü Tutku'nun onu bırakıp gitmesiydi. Ya giderse diye düşünüyordu sadece. O Tutku'suz ne yapardı. Başka kimsesi yoktu. Sadece Tutku'nun güzel yerlere gelmesini istiyordu. Çok emek verdiğini düşünüyordu. Emeklerinin karşılığını almak onunda hakkıydı.

Şirkete geldiklerinde Şoför'ü kapısını açtı. Yavaşça arabadan indi. İçeriye girdi.
İçeride oturan görevli kadın hemen ayağı kalktı. Ama Nermin hanım eliyle oturmasını söyledi.
Asansörü çağırdı. Asansörün kapısın açtı. Karşılaştığı kişi eski eşi Yusuf bey'di. Gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. Ama hemen güçlü bir edayla kendini toparladı. Asansör'e girdi. 15. kata bastı.

- Hangi rüzgar attı seni buraya Nermin.

Yavaşça kafasını kaldırdı. Yusuf bey'in yaşlanmış yüzüne baktı. Her bir kırışıklığında geçmişleri yatıyordu.

- Oğlumu görmeye geldim.

Sonunda asansör 15. kata geldiğinde hemen kapı açılır açılmaz çıktı.
Levent bey'in sekretererine doğru gitmeye başladı.

- Levent içerde mi? Benim geldiğimi söyle.

Kadın kafa salladı. Telefonu ile Levent bey'e bağladı.

- Nermin hanımlar geldi efendim.

Kafa salladı ve telefonu kapattı.

-Buyrun Levent bey sizi bekliyor.

Apar topar odaya giren Nermin hanıma karşın Levent bey çok şaşırmıştı.

- Anne noldu? Bir şey mi oldu?

Nermin hanım oğlunu öptükten sonra karşısına oturdu.

- Berkay, Tutku'ya herşeyi anlatabilir. Ne yapıcağız? Ya Tutku herşeyi öğrenirse.

Levent bey kafasını elleri arasına aldı. Ayağı kalktı. Cama doğru yanaştı. Onunla beraber Nermin hanım'da kalktı.

- Levent bir şey söyle susma.