Beni şimdiye kadar'' hayran kurgu'' ''fantastik'' gibi konularda kitaplar yazarken görmüş olabilirsiniz. Ama bu kitap biraz daha özel olacak. Çünkü size gerçekten yaşadığım ve hissettiğim şeyleri anlatacağım. Yazmayı kendimi bildim bileli çok seviyorum. Beni aşırı derecede rahatlatıyor. Hatta bu yolda güzel dostlar edindim. Ve sizleri tanıdım. Yazdığım her dünyada yanımda olduğunuz için ayriyeten çok teşekkür ederim. Güzel yorumlarınız bana her zaman moral oldu.
Uzun bir süredir yazmadığımı fark etmişsinizdir. Hayatın yoğunluğundan dolayı olduğunu düşünüyordum ama fark ettim ki! Benim kafamın içi fazlasıyla yoğun ve bir kitaba kendimi verecek kadar iyi değilim. Artık hayal dünyama kaçabilecek gücü kendimde bulamıyorum. Hatta bu hayatla savaşmak için fazlasıyla güç bulamıyorum kendimde.
Hiçbir şey yolunda gitmiyormuş gibi ve kendimden nefret ettiğim zamanlara geri dönmüşüm gibi...
O yüzden bu kitabı yazmaya karar verdim. Her zaman defterime yazardım ama bu sefer bir farklılık yapıp yaşadıklarımı sizlere de anlatmak istedim.
Özellikle bu karantina sürecinde kendimi dışarı da atamadığım için rahatlayamıyorum. Sanki rahat nefes alamıyor ve düşünemiyorum. Kafamın içindeki sesleri durduramıyorum. Normal düşünemiyorum.
İyileşmek için bir şeyler yapmam gerekliydi. Ve kendimi tabii ki yine yazarken buldum. Bunun beni ne kadar rahatlattığını tahmin edemezsiniz. Kafamın içinden geçip beni rahatsız eden her şeyi parmaklarımla dışarı atıyormuşum gibi.
Umarım bu kitap bana ilaç olur ve her geçen gün iyileştiğimi ve güçlendiğimi görürüm. Gerçekten çaresiz ve zayıf hissediyorum. Daha çok delirmişim gibi.
Bilimsel olarak açıklamam gerekirse aşırı endişeli,huzursuz hissetme, huzursuzluk,yorgunluk, konsantre sorunu,aşırı sinirlilik,gergin kaslar,uyku bozuklukları,panik ataklar,sosyal kaygı bozukluğu,mantıksız korkular... Evet maalesef bunları fazlasıyla yaşıyorum.
Belki de küçüklüğümden beri içimde ama ne olduğunu öğreneli dört sene falan oluyor. İçimde bir şeyler yaşıyordum ama anksiyete diye bir şey olduğunun farkında değildim. Nefes alamadığımda,kalbim beni rahatsız edecek kadar attığında ve ağlama krizleri geçirdiğimde bunun panik atak olduğunu da bilmiyordum.
Artık biliyorum ama sanırım yeterince güçlü savaşamıyorum da...
Eğer sizde böyle şeyler yaşıyorsanız bana istediğiniz gibi yazabilirsiniz. Bilmenizi isterim ki kimseyi yargılamam. Hatta birbirimize destek olabiliriz.
Hepinizi çok seviyorum. Kendinize iyi bakın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
