HardLife.

Deel 17.

19:00- Thuis aangekomen van m'n familie in rotterdam spring ik meteen de douche in en laat de warme stralen over me heen vallen.
Ik kies simpele outfit uit voor onderweg uit. We vertrekken zo richting schiphol. Ik koos voor een simpele witte shirt en een zwarte strakke Nike joggings broek. Verder doe ik mn witte Nikes aan. Ik loop naar beneden en sluit nog alle deuren en loop samen met Samir en Amine richting de auto.

Aangekomen op schiphol pakken we al onze koffers en lopen we naar binnen. We zitten nog wat en wachten tot we richting de douane kunnen.

Na alle controles en alles besloten we koffie te halen bij de starbucks. Samen met Samir kopen we wat te drinken en lopen we weer terug. "Kijk eens bro" zegt Samir tegen Amine.
een uurtje later staan we in de rij voor een paspoort controle en even later zitten we in her vliegtuig.

We nemen allemaal plaats en wachten tot het vliegtuig gaat vliegen. Ik voel mn arm zwaar worden en zie dat mn broer Samir met z'n hoofd op me leunt en in slaap is gevallen. Ik kijk hem aan de krijg een lach op mn gezicht. Ik scroll wat door mn fotos aangezien er niks valt te doen voor 3 uurtjes lang.

Na een tijdje voel ik me zwak worden en val ik ook in een diepe onrustige slaap. Door een harde klap werd ik wakker verward keek ik uit het kleine raampje en zag ik dat we zijn geland. We pakken onze koffers en stappen het vliegtuig uit. We lopen de smalle trap af en voel meteen wen koude vind. Tfoe vloek ik in mezelf. "wat is er" vroeg Amine. Nikes alleen het is gewoon koud en mn trui licht in mn koffer. "Moet ik je warm maken" zegt Amine.

Ik geef hem een stoot op z'n buik. Hou op Amine. "Hier neem m'n vest maar" Zegt Amine. Weetje het zeker? vraag ik hem. "Ja"
Ik bedank hem en trek z'n vest aan. We lopen richting het vliegveld en gaan voor de laatste keer langs voor een paspoort controle.

Na de controle lopen we richting onze handbagage en lopen richting buiten op zoek naar een taxi. Na een 10 minuten wachten hebben we eindelijk eentje gevonden. "dichtstbijzijnde hotel alsjeblieft" zei Samir tegen de taxichauffeur. Wederom voel ik m'n ogen zwaar worden en val ik in een diepe slaap.

"Opstaan" hoor ik Amine zeggen die mij wakker schud. Sorry schat. "hmm waarvoor" Dat ik tegen je aan sliep sukkel. "Ahjoh jij mag" zegt Amine en grijns op zn gezicht. Hou op hoor je bent vervelend. "Ach ik ben gezellig o saffi" ik knik JA HEEL GEZELLIG antwoord ik sarcastisch. "Gaan we zo doen" ik knik en loop het hotelkamer in. Eerste wat ik doe is ik loop de douche in en laat de warme stralen over me heen vallen.

"Bessaha a bolle" hoor ik Samir zeggen. Chokrane stinkdier ga douchen hmar. "liefde dit" ik lach en kijk uit het raam. Op zulke momenten mis is papa en mama echt. Maar ze hebben zelf de keuze gemaakt om ons te verlaten. Ik zucht en kijk verdrietig uit het raampje. "waar denk je aan" zegt Amine die van achter z'n armen om me heen slaat.

Papa en mama. "Oh" nja ze hebben zelf de keuzen gemaakt om ons te verlaten. "Stel ze komen terug zou je hun vergeven?" vroeg Amine serieus. Nee nooit in mn leven. "Het zijn wel je ouders" Ja maar dan moesten ze ons ook niet verlaten. Antwoord ik bot terug. "Ga slapen je ziet er moe uit" Ik knik en kruip het bed in. Ik hoor de deur dicht gaan maar ben te moe om te kijken wie het is.