Brand new life **

hoofdstuk 8

Daar sta ik dan. Mijn oude huis.  Vandaag neem ik defintief afscheid van mama.Het voelt raar. Netalsof ik weet dat er niet meer voor me zal zijn. Eigenlijk had ik graag willen weten wat ze deed als ze altijd weg ging en waarom ze zo kill is. Ik weet nog waneer het begon. Ik ging naar groep 8 . Mijn laatste jaar . De cito uitslag was gekomen.  Ik had vwo gescoord. Mama was toen blij maar opeens deed ze heel raar.  Ze zat vaak aan de telefoon en achter de computer en het leek netalsof er iets in haar stierf. Het leuke in haar.na die jaren ging het steeds slechter tussen ons. Mama ging vaker weg en we hadden elke dag ruzie. Toen ik 14 was werd het minder tot nu.  En nu ga ik weg.  Ik loop naar binnen. Papa en ik lopen door naar me kamer.  We pakken alles behalve het meubulair. Waarschijnlijk zal mama moeten verhuizen anders is het huis veelste groot voor haar. Het doet me pijn. Al die jaren.  Mama bleef kil. En nu is het klaar. Dit deel van me leven is voorbij. De voordeur gaat open en mam wandelt binnen. Ze werpt pap en mij een vieze blik toe.  "Ook hallo... "mompelt pap terwijl hij moperend naar de auto loopt. "Ariala je hebt nu de tijd om afscheid te nemen.  Over een uutje kom ik je halen! " schreeuwt pap en daarna draait hij zich om en loopt naar de auto.  Ik hoor de motor starten en dan rijd de auto weg. HEt is stil. Ik loop naar de bank en zet de tv aan.  Mam zegt niks en negeert me compleet. Ze doet raar. Ik dacht dat ze wel iets zou zeggen maar nee. "Dit is het dan" zeg ij maar om de stilte te verbreken. Mam kijkt me vies aan en loopt weer door. Wat een gezelig afscheid zeg ! Ik loop naar boven en bekijk de plek waar mijn kamer was.  Ik loop door het huis.  Bij mama der kamer blijf ik staan.  Ik sluip naar binnen en pak de foto zak. Ik pak de drie mooiste foto's van mama en loop dan naar de plek waar al mijn foto's liggen . Ik pak ze allemaal ,maar leg er 3 terug. Mama moet mij namelijk wel kunnen herineren.  Dan loop ok naar beneden.  Ik blijf 10 min op de bank zitten.  Het is zo stil! Mam doet echt stom nu.  Ze doet netalsof ik een vreemde ben in haar huis. Als ze me niet wilt spreken,   dan ga ik maar weg! Ik loop naar de deur . Als ik de deur klink omlaag doe schreeuw ik: "mam dit was het,  je was een leuke moeder maar het is jammer dat je er noout meer voor me was de laatste tijd en ik heb je nooit begrepen, ik ben je enigste kind en toch doe je zo, ik voelde me zelfs thuis niet meer op me gemak. JE WAS niet de moeder die je vroeger was.  Het leek netalsof we twee vreemden voor elkaar waren,  altijd  ruzie en daarna was het koud ! Hoe erg je ook deed i love you,  jammer dat je nu zo raar doet en omdat je zo raar doet ga ik nu maar weg.... dag!" Schreeuw ik en ik draau me om en doe de deur open. "WACHT JIJ EENS JONGEDAME "! Schreeuwt mam.  Ik word ineens heel kwaad. Ik ben blind van woede:  "JIJ WILT DAT IK WACHT!MOOI NIET!  JE HAD NET ALLE TIJD MAAR WAT DEED JE!? JE NEGEERDE ME EN DEED RAAR,  SORRY MAAR IK BEN ER KLAAR MEE, ZIE JE DAN NIET DAT JE AL JE KANSEN VERPRUTST DIKKE DOEI! "nadat gezegt storm ik de deur uit en bel pap dat hij me bij het park kan ophalen. Snikkend loop ik naar het park .pap heeft me geapt
Ik ben er pas over 6 min! Sorry
Xxxxx pap

Naja..precies genoeg tijd om bijtekomen. Ik kijk om me heen.  Opeens zie ik in de verte een woeste vrouw aankomen.  Wacht!! Dat Is Mam! Ik  slaak een kreet. Nee!! Dit is ongeloofelijk. Ik moet snel weg hier.  KOM HIER KUT WIJF!!!!  schreeuwt ze terwijl ze uithaalt. Ik ren zo hard als ik kan.  Het park is leeg en moderig. Ik glij bijna uit. Mam is super snel want ze loopt nu 1 meter achter me.  Ik huil en schreeuw :Help!!!!! JE ZULT VOELEN MEISJE ! Krijst mam.  Ik ren sneller. Owh! Waar zijn al die mensen.  We rennen een snelweg op.  Het is groen voor de overstekers.  Ik ren nog net door groen en dan word het  rood.  Yess!! Ze is te laat.  Ik voel me veilig wn snel me naar de overkant.  Als ik me omdraai schrik ik me dood!  O NEEE! ZE RENT DOOR ROOD. Ik haal het niet.  De wereld om  me heen lijkt vertraagd.  Dan gaat alles opeens snel.  Ik hoor een auto toeteren en dan een kreet.  Mam is aangeredwn door een bus. Ik verstijf en begin te huilen:  Mama!!!! Schreeuw ik.  Terwijl ik inelkaar zak. Haar hoofd zit onder het bloed. DIT IS ALLEMAAL JOU SCHULD !" Schreeuwt mam terwel haar stem wegsterft en haar ogen dicht klappen. Ik loop terug naar het park.  Ik zie er verwilderd uit en alles doet pijn.  Me moeder is dood en ik..ik ben niet naar haar toe gegaan om haar te helpen.  Ik voel me een vreselijke dochter.  Ik hink naar het bankje.  O daar staat de auto van papa en hink er heen en stap in

De week ging snel

Nadat hele insident van mama ging alles snel. Serena der huis stond al gauw leeg en was binnen 3 dagen verkocht . We sliepen op matrasjes. En toen werd het zondag.  We gingen met zijn alle schiphol en nu zit ik dus in het vliegtuig. Ik kijk naar een paar foto's van mama en mij...