6 YAŞ

Bölüm_5 -Hayran?-

Bulut Gök...

Yemek yemeğe gidiyorduk. Öğlen olmuştu ve Uzay'la benim enerjimiz düşmüştü.

"Aaayh! Yemek yemek istiyorum ben artık!"

Uzay böğürüyordu. Kulaklarım kaldırmamaya başlamıştı. "Bağırma oğlum ya!"

Sendelediğimde hemen yanımdaki Rüya, kolumdan tuttu. "Dikkat et..."

Yine grubun en arkasından yürüyorduk. "Siz iyi misiniz?"

Cemre önden yürürken birden karşımızda belirmişti. Ben kafamı olumsuz hâlde sallarken Uzay, sırıtarak "Seni gördüm iyi oldum." dedi.

Sarhoş gibi hissediyordum. Cemre'nin aralanmış dudaklarıyla Uzay'a baktığını gördüğümde güldüm. O sırada da zil çalıyordu. Yaklaşık 3 saniye sonra öğrenciler arkamızda belirdi. Bir kaç kafadan çıkan kız çığlığı duymamızla, müdürler, Büyüklerim, Batu ve arkadaşları, son olarak da biz durup arkamıza baktık.

Bir grup kız, önlerinde ki herkesi ezip bize doğru koşuyordu. Uzay'a baktım. O da aynısını yapmıştı. Tekrar koşan kızlara baktım. Gittikçe yaklaşıyorlardı. Tırstığımı hissettim.

"Uzaay! Seni seviyorum!"

"Onlar gerçekten gerçek!"

"Hey, sen! Beyaz tişörtlüye dokunma! O sadece benim!"

"Ne diyorsun sen! Benim o!"

İlk önce üstümde ki beyaz tişörte, sonra hemen yanımda kolumu tutan Rüya'ya baktım. Ardından ikimizde birbirimizde olan bakışlarımızı kızlara çevirdik.

İyice yaklaşmaya ve bağırmaya başlamışlardı. "N'oluyor lan?!"

Uzay dalgın bir şekilde karnımı dürttü. Koşan kız yığınına bakıyordu. "Bulut... Ben hafiften tırstım kardeşim."

Rüya'nın elini tutarken konuştum. "Bende..." Sıkıca elimi kavradı.

Kızlar, Rüya ve Cemre'ye öfkeyle bakıyor, bizden uzak durmaları için bağırıyorlardı.

"Ondan uzak dur Cemre!"

"Ben sana ona dokunma demedim mi!? Çekil hemen yanından!"

Uzay bağırdı. "Koş lan, koş!" Uzay birden koşmaya başlamıştı. Aniden durup geri döndü ve Cemre'nin bileğinden tutup peşinden sürüklemeye başladı. Benim jetonum ise yeni düşüyordu.

"Lan beklesene! Rüya koş."

Bizde Uzay ve Cemre'yi takip etmeye başladık. Levent müdürün, Batu ve Koray'a "Durdurun." dediğini duydum. Saniyelik olarak arkama dönüp baktığımda, Batu ve Koray'ın kaleci gibi durduğunu gördüm. Büyüklerim arkalarındaydılar. Kızlar Batu ve Koray'a çarptığında, ikisi de geriye doğru yalpaladı.

Hiç görmediğim ya da görüp de dikkat etmediğim yerlere gidiyorduk ve sanırsam Cemre nereye gittiğimizi biliyordu. Sola döndük. Ardından sağa. Ve tekrar sağa.

Cemre ve Uzay birden durunca, onlara çarptık. Cemre duvarın kenarından baktı. "Diğer taraftan." dedi ve yanımdan geçti. Bu sefer sürüklenen Uzay'dı.