ÖZGÜR RUH

BÖLÜM:3

Yaklaşık 25 tane 10 yaşın altındaki çocuk Miao'nun melekleri isimli çocuk yurduna kaydolmuşlardı. Ling Teyze Hong Tao'yu yolcu ettikten sonra "Öncelikle hepinize merhaba çocuklar ben Ling Lei bu kuruluşta uzun zamandır bulunuyorum. Ve siz çocukların dilinden anladığımı düşünüyorum. Aranızda bazıları onlara hiç soru sorulmadan buraya kaydettirildiğiniz için kızgın olabilir. Fakat çocuklar Hong Tao'nun dediğine göre hiçbirinizin yanında kalabileceği bir tanıdığı yokmuş. Fakat bunun için üzülmenize de gerek yok çünkü burda halinizden anlayan ve anneniz gibi görebileceğiniz bir çok görevli var. Ayrıca sayamayacağınız kadarda arkadaş var. Ben inanıyorumki hepsiyle çok çabuk bir şekilde kaynaşacaksınız. Fakat arkadaşlar tanışmadan önce size bundan sonra ki eviniz olacak olan yerin en önemli kısımlarını tanıtayım..." tam arkasını dönüp gidecekken ince bir ses onu durdurmuştu "Ling teyze burda bize yemek ve yatak verilecekmi? Verilecekse karşılığında hergün size ne kadar para getirmemiz gerekicek" aralardan küçük bir çocuk aşırı masum bir şekilde sordu.

Bunu duyan Ling teyzenin yüzünü hafif bir hüzün kaplamıştı."Yazık hayatın gerçekleri kalplerine ne kadar çabuk işlemiş karşılıksız kimsenin onlara iyilik yapmayacağını düşünüyorlar." içinden düşünmüştü.

"Benim küçük meleğim size burda tabiki yemek ve yatak verilecek ayrıca yanında güzel oyuncaklar hatta güzel bir eğitim bile verilecek. Ve tüm bunlar için bize para vermenizede gerek yok." demişti gülümseyerek fakat "Peki ne vermemiz gerekicek ?" cümlesiyle karşısındaki çocuklara karşı olan acıma duygusu artmıştı. Bunun sebebi çocukların 'karşılıksız hiçbir şekilde yardım alınamaz' duygusunun onların ne kadar içine işlediğini düşünmek olmuştu.

"Bakın benim küçük çocuklarım burada yemeğe ya da barınmaya herhangi bir karşılık vermenize gerek yok. Buradaki herşey bedava. Çünkü sizler bizim gözümüzde birer haksızlığa uğramış birkaç meleksiniz bu yüzden bize herhangi bir karşılık vermek zorunda değilsiniz." demişti. Bununla birlikte "Vaaaaayy ne kadar güzel duydunmu her şey bedavaymış." "Evet evet bu gerçekmi nasıl böyle birşey olabilir inanamıyorum." "Sizce inanmalımıyız." Tarzı diyaloglar geçmişti. Hatta çoğu şüpheli bir şekilde yaklaşmıştı. Yine de bu küçük ve hiperaktif çocukların herhangi birşey duydukları odak süresi en fazla birkaç 10 saniyeydi. Dolayısıyla Ling teyzeyi takip etmeye başlamaları çokta uzun sürmemişti.

Bir kaç dakika yürüdükten sonra Ling teyze "Evet çocuklar burası yemekhane hergün burada saat sabah sekizde öğlen bir buçukta akşamda saat yedi de yemeklerinizi yiyebilirsiniz. Yemek programınızsa kapıya asılı bir şekilde duruyor merak eden bakabilir." dedi. Hemen sonrasında bütün çocuklar kapıya üşüşmüştü. Oradan okuma yazma bilen bir çocuk programı okurken neredeyse bütün çocuklar şaşkınlık ve merak duygusuyla kaplanmıştı. Hepsi birbirine bu yemekleri bilip bilmediğini soruyordu.

Daha sonrasında "Burası da yatakhane çocuklar burası tam sizin sayınızca açılmış yeni bir yatakhane hepiniz ismi kendi yataklarına yazıldı bile. Dinlenmek istiyorsanız gidip kendi yataklarınızı bulabilirsiniz. Diğerleride benimle diğer arkadaşlarla tanışmak yanımda gelebilirler." Demişti. Fakat daha sonra küçük bir el ona dokundu. Dönüp baktıktan sonra "Ling teyze ben kendi yatağımı buldum fakat adımın yanında kardeşlerimin ismi yok onlarla ayrı mı yatacağım?" bunu söyleyen uzun zamandır sessizliğini koruyan Deborah olmuştu. "Senin kardeşlerin kim Deborah? Eğer çok istersen birlikte yatabilirsiniz" dedi. Ardından Shen ve Jiang bir adım öne çıkmıştı. İkisininde bu durum yüzünden üzgün olduğu anlaşılabilirdi.

"Hmm... Peki benim için bir sorun yok eğer sizin içinde bir sorun yoksa tabi yatabilirsiniz." Hepsi bir anda gülmüştü."Teşekkürler Ling teyze" "Teşekkürler Ling teyze" "Teşekkürler Ling teyze" üçü bir ağızdan teşekkür etmişti. Modları biraz yükselmiş olan üçlü yataklarına gidip loncadaki rahatsız samandan oluşan yatağa kıyaslama yapmaya başlamışlardı.