ÖZGÜR RUH

BÖLÜM:9

Her tarafı yemyeşil olan ormanın içinde boyları yaklaşık bir metre on santimetre olan 3 çocuk tüm odaklarını tek bir şeye odaklamışlardı. Ateş yakmaya... "Huh... Jiang çok yoruldum sen devam et." Tınısındaki yorgun olduğunu belli eden ses elbette Deborah'a aitti. Şu an ustalarının onlara öğrettiği şekilde ateş yakmaya çalışıyorlardı. Bu deneyiminden anladığı şey ise herhangi bir alet olmaksızın ateş yakmaya çalışmanın çok yorucu olduğuydu.

Şu an önünde bir tane dikdörtgene benzer,1 tane de silindir biçiminde odun vardı. Dikdörtgene benzer odunun üstünde silindir şeklindeki odunun çapından biraz daha geniş bir oyma vardı. Silindir şeklindeki odunu oymanın içine yerleştirdikten sonra içine kum atılmış olduğu biraz dikkat edildikten sonra anlaşılıyordu.

İçerisine kum atma olayını en başta anlamasalarda silindir şeklindeki odunu oymaya koyduktan ve iki eli arasına alıp ileri geri harekiyle çevirmeye başladıktan sonra  anlamışlardı. Sürtünme kuvveti ile gitgide ısısı artan diktörtegene benzer odun bir müddet bu şekilde devam ettikçe duman çıkarmaya başlamıştı. Tabii ki 6 yaşında olan  küçük çocuklar bu aşamaya gelebilmek için yaklaşık 10 dakika boyunca aralıksız silindir şeklindeki odunu çevirmeye devam ettiler tabii bu süre zarfında birçok kez yer değiştirdiler çünkü kolları çok hızlı ve kolay bir şekilde yoruluyordu.

Jiang görevi devraldığında 30 saniyeye yakın bir müddet boyunca hızlı bir şekilde devam etti. Tabii yorulduğunu fark edince Shen devam etti bu döngü bir müddet devam ettikten sonra sıra Deborah'tayken ilk kıvılcım sonunda kendini gösterdi. Deborah ani sevinç ve adrenalinle daha da hızlandı ardından kıvılcımlar daha cömert bir şekilde kendini göstermeye devam etti.

Kıvılcım miktarının yeterli olduğunu hissettiğinde "Shen acil yaprakları at üstüne!!!" Heyecanla çokta kısık olmayan bir sesle bağırdı Deborah. Shen'se tereddüt etmeden kuru yaprakları diğer bir ismiyle gazelleri kıvılcımların en yoğun olduğu bölgeye bıraktı. Daha önceden fazlasıyla topladıkları bu yapraklar tutuşmamakta biraz inat etselerde bu sefer sonunda tutmuştu. Bu aşamaya daha önce 2 kere daha gelmiş olmalarına rağmen başarısızlıkla sonuçlanmıştı girişimleri.

Shen yapraklar tutuştukça üstüne daha fazla yaprak atarken bir yandan yan tarafta Jiang hazır bir biçimde elinde ince dalları tutarken Deborah'ın komutunu bekliyordu. Ateşi yakmak için gerekli şartlardan biriside  materyalleri doğru sıra ile yakmaktı. Çünkü ilk çıkan kıvılcımın üstüne kalın dallar atarlarsa hiçbir şekilde yanma ihtimali yoktu. Dolayısıyla önceden ateşi belirli bir miktar büyütmek gerekiyordu. Yapraklarla ateşi yeterince büyüttükten sonra sıra Jiang'ın elindeki ince dallara gelmişti,hızlı bir şekilde dalları yanan yaprakların üstüne koyarken aynı zamanda ateşi söndürmemeye çalışıyordu.

Bir müddet böyle devam ettikten sonra artık iş en son ve en kolay kısma gelmişti. Orta kalınlıktaki odunları atmaktı. Bundan sonra ateşi yavaş yavaş beslerken aynı zamanda yılanın etini de pişirebilirlerdi. Evet tüm bunlar yılanın etini pişirmek içindi, tabii ki yılanı çiğ bir şekilde yemeyeceklerdi.

"Oley be sonunda yakabildik. Ateş yakmak ne kadar zormuş yaa." Jiang zaferin getirmiş olduğu mutlulukla konuştu."Evet bir hayli zor oldu ama başardık bunu da, hahahaha." Deborah'ta istemsiz kahkahasını salıvermişti. Shen ise tahta bir şişe saplamış oldukları yılan etini ateşin biraz üstünde tutmaya odaklanmıştı. Yüz ifadesinden çok yorulduğu anlaşılıyordu.

Yılanı öldürdükten sonra yılanın kafasını koparmak için ayrı onun derisini soymak için ayrı mücadele vermişlerdi. Zorluğu herhangi kesici bir madde olmadığı için ve en fazla biraz sivri taşlar kullandıkları için ateş yakmakla eşdeğerdi. Sonuç olarak yılanın derisini soyduktan sonda 3 parçaya ayırmışlar ve her birini ucunu taşlara sürterek sivrilttikleri bir oduna geçirmişlerdi. Sonrasında da zaten kaderi 3 küçük çocuğun midesinde son buldu.