TÖRE

9.BÖLÜM

Hani demiştim ya sanki zaman ve süre kavramı benim için durmuştu. Asıl şimdi durmuştu zaman ve süre kavramı benim için. Duyduğum iki kelime ile beyninden vurulmusa döndüm . Miran "BENİM KARDEŞİM" işte bu iki kelime beni altüst etmişti . Bunun olması imkansızdı . Ne yapacaktım yada ne yapmalıydım bilmiyorum. Kaşlarımı olabildiğince çattım. Sonrada sesli bir şekilde yutkundum.

"N-Ne?" Dedim kekeleyerek. Kenan abi başını ellerinin arasına aldı

" Nasıl olabilir ya bunları yapan o olamaz. O o öyle biri değil. " Dedi . Sonra sinirle arabanın direksiyonuna vurdu . Benim ise sanki basım dönmeye başlamıştı . O yüzden kendimi koltuğa yasladım . Ne olduğunu anlamış değilim . Kafam allak bullaktı . Bir de ben Kenan abinin kardeşine burda öküz , hayvan , ağa bozuntusu.. falan dedim . Kenan abi bana döndü ve koltuğundan uzanıp elimi ellerinin arasına aldı .

" Dilan bak emin misin buranın ağası olan Miran Karaca mı?" Başımı hafif bir şekilde salladım . Kenan abi koltukta arkasına yaslandı . Bir iki dakika sonra da arabayı çalıştırdı .

Araba da hiç konuşmadık . Ne konuşabilirdik ki ikimizde şok olmuştuk. Ancak sessizliği ben bozdum

" Kenan abi -hani ben Miran a-" kekeleyerek söylediğim cümleyi Kenan abi böldü .

" Dilan ne söylediysen haklıydın . Merak etme o söylediklerinle ilgili bir şey söylemiycem . Ama sende hiç itiraz etmeden oraya varınca odana gidiceksin . " Başımı salladım

Araba Karaca konağında durunca. Konaktan Miran'ın sesi geliyordu .

" Biz sizi buraya ne diye diktik lan ! Kız kaçıyor siz bunu benden duyuyorsunuz !" Evet tamda tahmin ettiğim gibi benim kaçtığımı sanmışlardı. Kaçmazdım kaçamazdım çünkü Azat abimden her ne kadar nefret etsem bile o benim abimdi , kanımdı. Arabanın kapısını açtım . Ayağımın acısını unutup ayağa kalkmaya çalışınca ayağımın acısından ağzımdan çıkan küçük bir inlemeyi durduramadım .

" Ah."

" Dur Dilan bekle. Yardım edeyim." Dedi Kenan abi. Ve arabanın etrafından dolaşarak benim kapıma geldi . Sonra kolumdan tutarak ayağa kalkmamı sağladı. Sonra bir anda başımın dönmesi ile onun koluna tutundum .

" Dilan! iyi misin?" Başımı salladım.
" Evet iyiyim. Sadece bir an basım döndü o kadar." Kenan abi ile yavaşça konağa doğru ilerledik . Konak kapısını iterek açtım. Kapıyı açınca herkes bana baktı .

" Dilan " diyen Miran bana bir adım atmıştı ki arkamdan giren Kenan abi ile olduğu yerde kaldı . Kenan abi sanki onlar yokmuş gibi beni merdivenlere yönlendirdi.

" Abi?" Kenan abi bize doğru bir adım atmış Miran'ı elini dur işareti yaparak durdurdu ✋ Sonra beni yukarı çıkarttıp odama doğru yönlendirdi . Beni odama soktu ve " Dilan yatıp dinleniyorsun . Tamam mı abicim ?" Konuşacak halde olmadığım için başımı salladım . Kenan abi anlımı öptü ve gitti .

Miran'ın Ağzından

Yaşanan olayların üzerinden tam tamına 3 gün geçmişti . 3 gün boyunca Dilan la konuşmaya çalıştım . Ama o bırak konuşmayı beni odaya bile almayıp kendisini de odaya kapatmıştı. Ama bu gün onunla konuşmaya kararlıydım . Ne yaparsa yapsın onunla konuşacaktım. O yüzden şirketten erken çıktım. Konağa gelince direk odaya yöneldim . Odanın kapısını açınca . Yüzümde bir gülümseme oluşu verdi . Çünkü Dilan odada yoktu . Bu da demek oluyordu ki Dilan odadan çıkmış . Yani onunla daha rahat konuşabilirdim.
(sen öyle san Miran ağa😂) hemen üzerimi değiştirip aşağıya indim . Annem de o sırada mutfaktan çıkıyordu .