His Mistakes

Chapter 3

Harris’ Point of View

I'm Harris Latchman, the bravest young law student. I dreamt big but all of those dreams were turned out nothing. Dahil sa isang karumal-dumal na pangyayari, I died.

I was studying at law school before. I was 18 at that time when I met my death. They killed me-they peeled my face off nang dahil lamang sa kasong napanalunan ko.

Yup I was a student that time pero dahil may proyekto kami na kung saan lahat kaming law students ay dapat humawak ng kahit anong kaso. And because of my victory, my opponents took his revenge. Natalo ko ang isang lawyer and then they end my life.

I am a virtuous and have moral integrity. Kaya ngayon ay narito ako sa mundo ng kabutihan, ang langit.

At first, I was afraid of that light shining in me. That was a big beam of light flashed in me. Magkahalo ang pagtataka at kaba ang nadarama ko noon.

Nagising na lamang ako nang may sumilaw sa aking mga mata. Lumingon ako noon sa paligid at nakita ko ang aking katawan na pinagbabalatan ng aking kalaban sa korte. They shoot my head thrice. Bloods were poor out profusely. I pity myself!

“Harris.” I turned my head to Eighly and face him.

“Bakit, Eighly?” I barely ask him as I drawn nearer to him.

“Ipinatawag tayo ni Maestro.” Ani niya at sabay tumalikod.

Agad na akong sumunod sa kanya. Eighly flies faster while I fly tardy. Nakatingin lamang kasi ako sa mga tao sa baba. Nahuhumaling kasi ako sa mga ngiti dahil sa kagalakan na ginagawa nila.

“Bilisan mo pa, Harris. Naghihintay na si Maestro.” Eighly shouted at me.

“Heto na.” Sigaw ko naman sa kanya at sabay binilisan ang takbo.

Nabatid kong mas nauna pa ako kay Eighly dito.

“Oh, ba't ikaw na naman ang mabagal?” Tanong ko sa kanya habang palihim na tumatawa.

“Kahit mauna ka pa ng treinta ka metro, mas mabagal ka pa ring lumipad keysa sa akin. Want race?” Pang-aasar niya sa 'kin. At nanghahamon pa ang bali ang pakpak.

“Okay, sige nga.” Sabi ko sa kanya at sabay lumipad nang mabilis.

“Malapit na ang agwat natin.” Sabi niya rito.

“You can't beat me.” Ani ko sa kanya at binilisan ko pa ang takbo.

Nang makarating na kami sa Astana, I saw our master, sitting in his throne. He's the master of all archangels. His name is Master Louise.

“Oh, ano? Galingan mo pa sa susunod, Eighly.” Pang-iinsulto ko sa kanya habang nakapogi sign.

“Eh, kaya ka lang naman nanalo dahil bali ang kabilang pakpak ko.” Mayabang na sagot nito.

“Next time don't disobey the rules para hindi ka mabalian ng pakpak.” Ani ko naman sa kanya at sabay lumunsad na sa baba.

Yup, mortals and immortals are almost the same. Once you comitted mistakes particularly against the law you will be facing range sanctions. At dito sa langit naman kapag ang isang anghel ay nakagawa ng kasalanan ay may tatlong yugto ng parusa.

The first stage is breaking your wings. Kapag lumabag ka sa batas na huwag magsalita ng masasamang salita ay unti-unting mawawala ang iyong pakpak at ikaw ay isang magiging ordinaryong tao rito sa langit.

For the second stage is throwing in the midst of heaven and hell. Once you disobeyed the 10 commandements of God you will live in the middle where you will only see darkness and pain. Kung saan patuloy nitong ipaalala sa 'yo ang iyong nakaraan kung bakit ka namatay.

The third stage is living with satans. If the immortals try to betrayed Jesus Christ you will surely be in hell. Mamumuhay ka roon kasama ang mga alagad ni satanas.

“Good evening, Maestro.” I and Eighly greeted him in chorus.

“Harris and Eighly. You will be in a mission.” Ani ni Maestro Louise sa amin.

“What Mission is that, Maestro?” I asked.

He moves towards the mirror of sins and showed us the girl who kills 10 lives. Bigla akong napatakip ng mga mata when I saw the nefarious activity.

“I don't know her.” Bigkas ko.

“She's Azra Arizala, ang babaeng pumapatay ng mga taong hindi niya gusto lalo na 'yong mga taong hindi sumasang-ayon sa kanya.” Master said.

“How can I help her?” Tanong ko kay maestro habang pinapakita naman niya kay Eighly ang lalaking magiging parte ng misyon niya.

“Change her beliefs, attitude and most importantly her life.” Tugon ni Maestro sa 'kin habang seryoso akong nakatingin sa kanya.

“Ngunit hindi ko ata makakaya iyan, Maestro. I am extremely scared of killings. Takot ako sa mga patayan.” Pag-aangal ko kay Maestro.

“Harris, that was a year ago. You don't have to be scared. Kaya ka kinuha ng panginoon para sa layuning bumago ng mga tao.” Ani niya at pinagpatuloy ang pagtatalakay niya kay Eighly sa lalaking korupsyon ang tinatrabaho at hindi ang serbisyo para sa bayan.

“Now, your time starts now. Remember the rules and don't disobey!” Sigaw ni Maestro rito sa amin at sabay itinuro ang kanyang patpat sa amin.

Nakita ko na lamang ang aming sarili na nakahiga rito sa isang pribadong sementeryo. Yup, magkaiba ang oras dito sa langit. Kung umaga rito ay gabi naman sa langit.

“Ayos to, ah! Teka, Harris 'di ba pinatay ka?” Tanong ni Eighly sa 'kin.

“Oo.” Matipid na sagot ko at saka pinagpag ang aking damit.

“Teka nasaan 'yong pakpak ko?” Tanong ko sa kanya.

“Naku, kinuha ni Maestro Louise dahil nakagawa ka ng kasalanan, Harris.” Seryosong wika nito.

“Are you sure? I made mistakes?” I asked him as my heart beats faster.

Takot akong makalabag ng batas. Takot ako na baka mararanasan ko ang tatlong yugto ng parusa.

“Hindi, joke lang iyon. Siyempre kapag narito tayo sa mundo ng mga tao kusang magtitiklop ang mga pakpak natin at lalabas lamang iyon kapag kinakailangan. For the sake of security na rin, no. Bawal kaya malaman ng mga tao na may totoong anghel.” Sabi ni Eighly sa 'kin at sabay tumayo.

“Ah, okay. First time ko lang kasing magkaroon ng misyon at lalo na ngayon lang ako nakabalik dito sa mundo ng mga tao.” Wika ko naman sa kanya at sabay tumayo na rin.

“Eh, kung gano'n. Paano naman kung magpapakita ako sa pamilya ko. Eh, matatandaan kaya nila ako?” I asked again while putting my right hand on my jaw as I am still clueless.

“ Of course you can. Hinding-hindi ka naman nila maalala. They forget you once you are in a mission. Pero kapag nandoon ka sa langit they they will remember you.” Sagot niya at sabay tumalikod.

“Mukha at pangalan mo lamang ang hindi nila kayang matandaan.” Dagdag niya.

“Parang tinanggal lahat ng memory. Seems like they were being hypnotized?” I uttered and followed him.

“Parang gano'n na nga. Tsaka ang dami mong tanong, Harris.” Pag-aangal niya

“Oh, sha. Nasaan ba 'yong puntod mo?” Tanong niya.

“Sundan mo nalang ako.” Sabi ko sa kanya at sabay inunahan siya sa paglalakad.

Nang makarating na kami sa puntod ko agad akong tumakbo papalapit sa mommy ko. She's crying.

“Mommy, I missed you.” Sabi ko sa kanya sabay yumakap nang mahigpit.

“Who are you?” Nagtatakang tanong ni mommy kasabay ang pagkunot ng noo niya.

“Sabi ko kasi sa 'yo na nakakalimutan ka na nila.” Ani ni Eighly sa 'kin.

“Sorry po, mommy.” Sabi ko sa kanya at sabay umupo sa grass.

I quickly rub out the dust on my tombstone and put the flowers at the side of my crypt. Sinindihan ko na rin ang nakapatay na kandila rito at masayang pinagmasdan ang aking larawan.

To be continued...