His Mistakes

Chapter 7

Nakauwi na ako sa bahay. Agad naman akong tumungo sa kwarto ko para humiga na. Papatayin ko na sana ang ilaw nang biglang sumulpot na naman si Harris sa loob ng kwarto ko.

Harris has been acting suspiciously. Labis akong nagtataka kung paano siya nakalapasok rito. Windows and doors are closed.

Hindi nga ba aswang ito o maligno?

“Hi.” Nakangiting bati niya.

“You are really stalking me.” Ani ko sa kanya na hindi pa rin bumalik ang kunot kong noo.

“H'wag ka ngang assuming. I'm not stalking you, I'm guiding you instead.” Sagot nito at sabay humiga sa kama ko.

“Pwede kitang idemanda ng trespassing. ” Galit kong ani sa kanya.

“Go ahead. I'll be happy if you do that.” Nanggigil na ako sa kanya. I want to punch him now.

“I will surely do that especially there's no excuses for trespassing.” Pananakot ko.

“I don't care.” Wika nito at sabay dumapa sa kotson ko para talikuran ako.

“Bastos na nga, ang kapal pa ng mukhang humiga sa kotson ko.” I said in rage while pulling his arms to get out from my bed.

“Please lang, Azi patulugin mo muna ako. I'm so tired.” Paki-usap nito.

“Grrrgggg!” Sigaw ko.

“Eh, saan ako ngayon matulog?” Galit kong tanong sa kanya.

“On the floor.” Napabilog ang dalawang mata ko sa sagot niya. How dare him!

“What? Eh, bahay namin ito at lalong room ko ito. Mahiya ka naman.” Ani ko sa kanya habang nakasenyorita pose.

“Not now, Azi.” Matipid nitong sagot.

“Ano ba, Harris ginagalit mo ako, ah.” Sigaw ko at sabay hablot sa kamay niya.

“If you don't want to sleep on the floor eh, puwede mo naman akong tabihan dito.” Malamig nitong sabi.

Halos masusuka na ako sa sinabi niya. Seriously? I will sleep with this insane? That's the stupid thing I will do.

“Nakadrugs ka ba? Alis ka na nga diyan.” Ani ko rito at sabay hinila siya nang napakalas dahilan ng mapagulong ito.

“No, I won't.” He said then close his eyes.

I was helpless. He was so stubborn to follow what I say. Hinayaan ko na lamang siyang humiga sa kama ko.

I have decided to sleep in my mom's room. She was not here, she's in a business trip in New York. Mabuti nga't available ang room ni mommy kun'di napapatay ko na ang gagong ito.

I don't want to sleep with this guy I've just met lately. Even if he's handsome still I won't sleep with him. Baka may gagawin pa siyang masama sa 'kin. I've been protecting myself particularly to my virginity. Mahigpit ko itong inaalagaan.

Tumungo na ako sa kwarto ni mommy at hindi ko na lamang sinara ang pinto. I just let that door open kasi kahit anong sara ko pa diyan eh, makakapasok naman ang gagong iyon.

Ang gagawin ko na lamang ay patayin ang ilaw at itabi ang kutsilyo sa higaan para kung sakaling may gagawin siyang masama ay mapapatay ko siya kaagad. It's hard to give your trust to someone whom you don't know yet.

Pagkatapos kong gawin ito ay natulog na.

**********

“Azi, gumising ka na.” Nanay Annie rouses me.

I was awakened by Nanay Annie's voice. She's my yaya since I was 6 years old. Sobrang tagal na niyang namamalagi sa bahay namin. She's been loyal to us.

“Gisingin mo nalang ako mamaya, Yaya.” Sambit ko sa kanya as I stretch my body at gumulong sa kabila.

“Nagluto ako ng paborito mong ulam, Azi. Hinding-hindi na iyon masarap kung lalamig iyon.” Ani naman ni Yaya.

I open my eyes widely when I remember Harris. I get up quickly and walk towards my room as Yaya Annie follows me.

“Azi, may problema ba?” Tanong niya sa akin.

I immediately open the door and find Harris. Ngunit wala siya rito. I wondered where he is.

“Nanay Annie, have you seen Harris? Matangkad na guwapong binata?” Tanong ko kay Manang na pati siya ay nagtataka na rin sa hinahanap ko.

“Wala, wala akong nakitang lalaking natutulog dito sa kwarto mo.” Sagot naman ni Yaya.

I fell my knees and start finding Harris under the bed but he wasn't there. Hinanap ko na rin ang buong kwarto pati kubeta ng room ko ngunit wala pa ring Harris ang nagpakita sa 'min.

“Eh, sino ba siya? Baka naman nanaginip ka lang, Azi.” Sambit ni Yaya rito.

“No, I'm not dreaming. Totoo si Harris! Hindi ako puweding magkakamali, Nanay.” Sagot ko nito at sabay umupo sa kama habang nakahawak sa ulo ko.

“Eh, kung totoo man iyang sinasabi mo, eh saan siya nagpunta?” Hindi ko nalang pinansin ang tanong ni Yaya.

I just stand up and come forth of my room. I walk hurriedly towards the kitchen and eat my breakfast.

Pagkatapos kong kumain ay naligo na ako at nagbihis dahil may klase kami ngayon.

I have to tell this to my friends. Kailangan nilang malaman si Harris. Harris really exist at hindi puweding nanaginip lamang ako dahil nakasama ko siya buong gabi.

I called my friends to pick me up dahil ikukuwento ko sa kanila ang tungkol kay Harris at wala pa ngang tatlumpong minuto ay naka-abot na sila.

“Azi, na sa labas na 'yong mga kaibigan mo!” Sigaw ni Yaya.

Hindi ko na tinapos ang pagtatali ng buhok ko. I am super excited to see and know their reactions.

“I'm coming, Nanay!” Tugon ko.

Agad na akong bumaba ng hagdan at lumabas ng bahay. Tinatawag na ako ng mga kaibigan ko sa labas. Nang makalabas na ako ay agad naman akong sumakay sa kotse ni Zyreine.

“Ano ba kasing sasabihin mo sa amin?” Zyreine said as her eyes are eager to know it.

“Kaya nga pati ako nasasabik na rito.” Dagdag naman ni Dwelly na katabi ko ngayon.

“It's all about Harris Latchman.” Sabi ko.

“Who's Harris?” Magkasabay na tanong nila habang inihinto ni Zyreine ang pagmamaneho.

“Ituloy mo na ang pagda-drive.” Saad ko naman sa kanya.

“Eh, kung mabangga kaya tayo? At saka kanina pa ako hindi mapakali rito, no.” Sagot naman niya.

“Sino ba kasi 'yan?” Dwelly asks.

“'Yong mesteryosong lalaki. He told me that he is an angel.” Sabi ko sa kanila na agad namang tumawa.

“Mysterious guy?” Dwelly asks while laughing hardly.

“An angel? Did you take drugs?” Natatawang tanong naman ni Zyreine.

“Will you please stop laughing. I'm not joking.” I said while inserting rage in my tone.

“Okay, okay. Heto lang masasabi namin, Azi, ah. You are dreaming!” Seryosong wika ni Zyreine.

“And one more thing, ikaw lalapitan ng anghel? That's a big impossible.” Dwelly added.

“Sa ugali mong 'yan may anghel pa kayang natitira sa iyo?” Zyreine said while chuckling.

“Ba't ba ayaw niyong maniwala? Hindi nga ako nanaginip.” Sabi ko.

The way I didn't believe Harris is the way they used to be. Hindi rin sila naniniwala sa mga sinasabi ko. They even told that I'm crazy.

Hindi naman ibig kong sabihin ay anghel si Harris. Because at first, I did not believe him. I just want to tell them that Harris is handsome and slept in my room. Sssshhhhsss!

To be continued...