sunrise : woosan ✔

altı

Tekrardan selam ✌🏻

Ebadaki hiçbir ödevi yapmadım ve büyük ihtimalle hoca düşük puan vercek. Umrumda mı? Yuooo

Fic yazmak daha güzel. 💓

---

San evden kaçarcasına çıkmıştı. Sanki yicez seni triplere bak. Yaptığı hareketten sonra omzumu silktim ve arkamı döndüm. Tam odama çıkacaktım ki babam konuşmaya başladı.

"Kimdi o?"

Önümü dönüp babama baktım. Genelde arkadaşlarımla ilgilenmezdi. Hayır hayır genelde benimle ilgilenmezdi.

"Sınıf arkadaşım. Bende bir eşyası kalmıştı onu almaya geldi."

Hayretle kaşlarını kaldırıp geri indirdi.

"Çok yakın mısınız?"

"Hayır, pek sayılmaz."

"Anladım. Adı ne o çocuğun?"

Biraz endişelenmeye başlamıştım. Yoksa benim ondan hoşlandığımı duymuş muydu? Umarım öyle bir şey yoktur.

"Choi San. Neden sordun ki?"

Babam bir elini çenesine götürdü ve kaşımaya başladı. Sanki bir şeyler düşünüyormuş gibi yapıp boşluğa bakmaya başladı.

"Choi San, Choi San, ahh San..."

San'ın ismini mırıldanmaya başlamıştı ve ben iyice korkmuştum.

"Baba? Bir sorun yok değil mi?"

Babam kendine gelerek cevap verdi.

"Ah hayır bir sorun yok. Merak etme. Sen odana çık."

Konuşması samimi gelmemişti. Bu işin içinde bir şey vardı. Kesinlikle babam bir şeyler duymuştu.

****

"Sınavlar yaklaşıyor ne yapacaksın? Eğer düşük alırsan baban seni Amerika'ya gönderecekti değil mi?"

Yeosang ile öğle arasında bahçede oturuyorduk. Ben ramen yiyordum. Yeos ise her zamanki gibi yine tavuk almıştı.

"Evet. Notlarımı yükseltmem lazım. Ama daha konuları bile bilmiyorum."

"Keşke bir etüte yazılsaydın."

Ramenden biraz daha alıp konuşmaya başladım.

"Onu duşundum ama aytık çoğk geç."

"Ağzındaki bitince konuş aptal."

Ona alaycı bir bakış atıp yemeğimden koskoca bir lokma daha aldım.

"Aslında özel ders de alabilirsin."

Kafamı kaldırıp Yeosang'a baktım. Havaya bakıyordu ve düşüncelere dalmıştı. Kendisine gelmesi için kafasına bir tane geçirdim.

Ani bir şekilde yerinden hopladı ve inledi.

"Ağhh yavaş ol öküz. Burda ne yapabileceğini düşünüyorum."

"İlk önce yemeğini bitir."

Uzun bir sessizlik oldu. Yeos bana bakıyordu. Bir şey söylemekle söylememek arasında kalmış gibiydi.

"Çıkar şu ağzındaki baklayı."

Deyince korktu.

"Ş-şey... düşündüm de aslında senin derslerin fena değil bir tek matematik ve biyolojiyi yapamıyorsun değil mi?"