Ruhumun İkizi | Yarı Texting

7️⃣.Bölüm

Sevgili okurlar; kitabımı okuyan, oy veren ve yorum yapan herkese teşekkürler. Fazla uzatmadan kitaba geçelim.
/—————/

M'nin yazdığı not nedenini bilmediğim bir şekilde beni mutlu etmişti ve aklıma geldiği zaman gülümsüyordum. Dersin bitimine az bi zaman kala mesaj geldi. M'den geldiğini düşündüğüm için hemen açtım.

M: Bir daha gülersen sonu kötü olacak ona göre.

Kaan: Bir dakika beni gördüğüne göre bizim sınıftasın.
(Görüldü)
Kaan: Kendini ele verdin M.

M: Tamam kabul. Aynı sınıftayız.

Kaan: Hmmm
Kaan: Sınıfta 10 tane kız var. Acaba seni arasam bulur muyum?

M:Beni aramak istediğine göreee
M:Yoksaa seennnn
M:Bana inanıyormusun???

Kaan: Evet inanıyorum.

M:Cşddi misib?!

Kaan: Şu an gayet ciddiyim

M: Ama şu an gülümsüyorsun

Dediği şeyi okudumda gülümsediğimi yeni farkettim.

Kaan: Beni izlemeye devam etmez misin?

M:Peki peki ;))
M:Hadi toparlanmaya başla. Arası daha fazla kızdırma(!)

Ne zil mi çalmıştı? Ben bu kızla konuşurken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum. Hemen toparlanmaya başladım. Hazırlandığımda Aras'la birlikte buluşma yerine ilerledik ve diğerlerini beklemeye başladık. Aras'a bi telefon geldi. Bana acilen gitmesi gerektiğini söyledi. Tam soru soracağım sırada koşturarak yanımdan ayrıldı. İkizler başka bir yere gideceklermiş. O yüzden onlar arabayla gittiler bende Mert'i aradım nerde kaldığını sormak için.
"Olum nerdesin kaç saattir bekliyorum?"
"Kaanaşkım ben size söylemeyi unutmuşum yaaa ben bugün sizle gelemeyeceğim canım"

"Olum bu şimdi mi söylenir" Sinirle telefonu kapattım. Eve doğru yürümeye başladım. O sırada yağmur yağmaya başladı. Şanslıydım ki şemsiyem yanımdaydı. Bu anın tadını çıkararak yürüdüm. Yanımdan bi kız hızla geçti. Şemsiyesi de yoktu ve ıslanıyordu. O kıza seslendim.
"Hey bakarmısın?"
"Tabi bi sorun mu var?" Dediği zaman onu da şemsiyemin altına aldım.
"Bi sorun yok ıslanıyorsun"
"Teşekkür ederim" dediği şey ile gülümsedim. Ben evimin önüne geldiğimde hâlâ adını bilmediğimi farkettim.
"Benim adım Kaan"
"Benim adım da Melodi"
"Güzel bi ismin var"
"Teşekkür ederim senide öyle"
Şemsiyemi Melodi'ye uzattım.
"Benim evim burası istersen şemsiye sende kalabilir?"
"Biliyorum yani aslında gerek yok evim buraya yakın"
"Olsun yinede ıslanmasan daha iyi" demem ile birlikte şemsiyeyi aldı.
"Teşekkür ederim" Aynı anonim gibi her şeye teşekkür ediyordu.
Vedalaştıktan sonra eve girdim. Babamın evde olmasına şaşırmıyordum artık. Karnımın guruldadığını farkettim ve kendime güzel bi tost yaptım. Karnımı doyurduktan sonra ödevimin olmadığını farkettim. Televizyonu açtığımda sevdiğim hiçbir şey yoktu. Bende Netflix'den bi açıp izlemeye başladım.
Kapının açılma sesini duyduğumda o tarafa doğru döndüm babam gelmişti. Beni gördüğünde
"Senin ders çalışman gerekmiyordu" dediği şey sinirlerimi bozmuştu
"Beni düşünmeye ne zaman başladın sen ya" dediğim şey onu şaşırtmış olmadı ki kaşlarını çattı
"Ne demek oluyor bu ben senin için sabahtan akşama kadar çalışıyorum sen nankörlük edip seni düşünmediğimi söylüyorsun
"Eğer bu dediğin şeylere inanmamı bekliyorsan boşuna uğraşma çünkü işe yaramıyor" bişey demesine izin vermeden odama girip kapımı kapattım. Bir şeyler söylüyordu ama onu dinleme ihtiyacı duymadım. Telefonumu alıp M ye mesaj attım.
Kaan: Uyanık mısın?

M:Evet. Bir sorun mu var?

Kaan: Hayır yok da bana şarkı söyleyebilirmisin?

M:Sen istersinde söylemezmiyim. Tabisi söylerim.
M: "ses kaydı"
M: Dinlemeye başlamadan ben kaçıyım
M: İyi geceler Kaan.

Kaan: İyi geceler M.
/—————/
Kitap hakkındaki yorumlarınızı buraya bırakırsanız sevinirim. M ile ilgili düşüncelerinizi öğrenebilirmiyim?
Bu arada M bin söylediği şarkı Multide Pera - Sensiz Ben