Bir süre sonra bizimkilerin geldiğini anladım. Başımı sıradan kaldırdığımda Mert "Oo kardeşim günaydın. Güzel uyudun mu bari?" Bu çocuk neden bu kadar boştu. Herkesin benden cevap beklediğini farkettim. "Uyudum uyudum. Hadi inelim." dememle hepimiz aşağıya indik. Hepimiz kantinden yiyecek bir şeyler aldık. Ama Melodi almamıştı. "Sen neden almadın?" "Aç değilim. Siz yiyin." Aslında ısrar ederdim ama uykum tam açılmamıştı, hiç halim yoktu.O yüzden bir şey demedim.
Hepimiz bitirince kalktık ve dışarı çıktık. Yarışmaya bir gün kalmıştı. Ve ben Melodi'nin sesini duyacağım için heyecanlanmıştım. Merak ediyordum ama bize söylemiyordu. Zaten genelde telefonu ile ilgileniyordu. Muhabbet beni sarmayınca ben de telefonumu aldım. M'den mesaj vardı. Ben uyurken atmış olmalıydı.
Ruhumun ikiz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ruhumun İkizi: Şu tatlılığa bakar mısın yaa Ruhumun İkizi: Allahıımm
Kaan: Ooo gizli gizli fotoğraflarımda çekiliyor bakıyorum da.
Ruhumun İkizi: E o zaman şöyle yapalım sen poz ver ben çekeyim.
Kaan: Valla mı?
Ruhumun İkizi: Sence? Ruhumun İkizi: Böyle bir şeye ihtimal bile vermiyorum.
Kaan: E peki karşıma çıktığın zaman? Kaan: O zaman da mı ihtimal vermezsin?
Ruhumun İkizi: Zaten karşına çıktığımda benimle bir daha hiç konuşmazsın ki.
Kaan: Seni böyle düşündüren nedir?
Ruhumun İkizi: Bilmm
Kaan: Bence yanılıyorsun. Kaan: Sana bu günü hatırlatıcam görürsün.
Ruhumun İkizi: Umarım dediğin gibi olur.
Kaan: Sana söz veriyorum. Beni bırakmadığın sürece bende seni bırakmayacağım.
Ruhumun İkizi: Yok ya kalkacağınız içime doğdu o yüzden dedim. Hiç öyle şey yapar mıyım?
Ruhumun İkizi: Keşelmemlsldlöwmdşz
Dediğine gülmüştüm. Zaten dediği gibi bizde kalkıyorduk. Ona veda edip sınıflarımıza dağıldık. Ben, Melodi ve Aras birlikte yürümüştük. Sonra Melisa yanımıza geldi.
İtici bir ses tonuyla Melodi'ye "Seni Aslı hoca çağırıyor." Sonra bana dönüp "Ben de tam yanına geliyordum." Bu kız sinirimi bozmaya başlamıştı. Melodi yüzünü buruşturup gitmişti. Galiba o da rahatsız olmuştu. Aras desen zaten aklı bir karış havada. Ben sordum "Neden geliyordun?" Böyle bir soru sormamı beklemiyor gibi kaşlarını çattı ama sonra düzeltti.
"Sana soru soracaktım." Yeter artık ama sorularından bıkmıştım.
"Matematik öğretmeni yine mi doluydu?"
"Yo değildi. Ama ben sana sormak istedim."
"Bence artık sorularını hocaya sormalısın." Surat ifadesini görmeniz lazımdı. Bu sefer sinirlenmişe benziyordu. Niye sinirleniyorsa(?!) Ama ne yapayım. İstemiyorum.
"Neden?"
"Haliyle bende öğrenciyim ve kendi sorularım var. Sende çok sık soru soruyorsun. Kafam dağılıyor. O yüzden artık bana soru sormazsan sevinirim." Oh be rahatladım. Böyle bir şey diyeceğimi bende beklemiyordum ama dedim işte. İyiki de dedim. İçimde kalmamış oldu. Bir şey demesine izin vermeden sınıfa çıktım. Zaten o da sinirli sinirli merdivenleri çıkıyordu. Ama cidden umrumda değildi. Tamam belki biraz sert olmuş olabilirim ama başka türlü yakamı bırakmayacaktı. Dersin ortasında Melodi sınıfa gelmişti. Hoca galiba yine yarışma için çağırmıştı. Ama bir sorun vardı. Gözleri yaşlıydı. Ağlamıştı galiba. En iyisi teneffüste onunla konuşmalıydım.
*******
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert 🧡❤
/————/ Kitap hakkındaki yorumlarınızı buraya bırakabilirsiniz.
Sizce karakterler için soru cevap bölümü olmalı mı? Düşüncelerinizi bekliyor olacağım.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Sizleri seviyorum :) Kendinize iyi bakın. ;)
