Ruhumun İkizi | Yarı Texting

1️⃣2️⃣.Bölüm

M'nin çağırdığı yer bi parktı. Hazırlanıp hemen çıkmak istemiştim ki babam olacak adam "Nereye?"
"Hangi sıfatla soruyorsun bunu?"
"Baban olarak soruyorum ve cevap istiyorum"
"Benim babam annem öldüğü gün öldü"
Bir şey demesine fırsat vermeden kapıdan çıktım. M'nin attığı konuma doğru yürümeye başladım. Onu nasıl babam olarak görmesini istiyordu benden. Ne isterse istesin umrumda değil. Benim babam yok. Bu saatten sonra ne annem ne babam vardı. Sadece canım gibi sevdiğim arkadaşlarım vardı. Onları ne pahasına olursa olsun kaybetmek istemiyordum. Düşüncelerimi kenara bırakıp bana oturmamı söylediği banka oturdum ve beklemeye başladım. Yanıma bi kız oturdu.Kapişonu ve saçları yüzünü örtüyordu. İkimizde bişey söylemeden sadece sessizliği dinliyorduk. Sessizliği dinlemeyi severdim ama onunla daha güzeldi. Sonsuza kadar konuşmasını bekleyebilirdim. Sonra cebinden telefonunu çıkartıp bana yazmaya başladı.

M: Eğer anlatmak istersen seni dinleyebilirim.

"Konuşmayacak mısın?"

M: Beni tanıma olasılığına karşı; hayır konuşmayacağım.

"Seni tanıyabileceğime göre konuşmuş olmamız gerek"

M:Aynı sınıftayız zaten. Bunları düşünmesen:)

"Sen nasıl istersen."

M: Teşekkür ederim. Yani etmem.
Ederim de etmedim say.

Ufak bi kahkaha attım. Bu kadar üzgün olmama rağmen beni güldürebilmişti.

M : Başla istersen

Ona babamla aramızda geçen olayları anlattım ve sesini bile çıkarmadan dinledi.Zaten sesini çıkartamıyor ama her neyse. Aslında beni dinlemesi bile beni rahatlatmaya yetiyordu. Anlatacağım şeyler bitince ikimizde sustuk ve ağladığını farkettim.

" Niye ağlıyorsun?"

M: Beni boşver. Konumuz sensin

Birşey diyemedim bir süre sonra da ağlaması kesildi galiba. Baştaki gibi sessizliği dinlemeye başladık. Sonra ayağa kalktı
" Gidiyor musun?"
Kafasını iki yana salladı. Bende ayağa ayağa kalktım. Karşıma geçip bir anda sarıldı. Bende şaşkınlık içinde ona sarıldım. Anlam vermediğim güzel bi kokusu vardı. Ne olduğunu daha anlayamadan benden ayrıldı ve arkasına bile bakmadan koşmaya başladı. Aslında arkasından gitmek çok istemiştim. Ama onu bulmamı istemiyordu ve isteyesiye kadar bekleyecektim. Çünkü ona saygı duyuyordum. O gece bana çok iyi gelmişti. Babam ile yaşadığım sorunları ilk defa birine bu kadar ayrıntılı anlatmıştım ve rahatlamıştım. Kulağımda kulaklıkla eve yürümeye başladım. Aslında hiç eve gitmek istemiyordum. Ve Aras'a gitmeye karar verdim. Normalde bu saatlerde uyumazdı ama yinede son görülmesine baktığımda çevrimiçi olduğunu gördüm ve evine doğru yol aldım.

Evinin önüne geldiğimde zile bastım kısa bir süre sonra açtı ve beni içeri davet etti. Zaten geldiğim için şaşırmamıştı. Bugün olanları anlattım oda beni şaşkın bi şekilde dinledi. Bi süre konuştuktan sonra yatmaya karar verdik. Anonim ile buluşmamızı ona anlatmamıştım. Yarın herkese birden anlatırım diye düşündüm. Yattığım yerde dönüp durunca anonime mesaj atmaya karar verdim.

Kaan: Uyudun mu ?

M: Hayor. Haĺâ kalbim ağzıöda atıyor.

Kaan: O zaman sana bir şey daha söyleyeyim.

Kaan: Şarkı zevkin gibi kokun da çok güzel.
(Kaan çevrimdışı)

M: Bwn bugüm nwsol uyucam ama

Biraz daha bugün yaşadıklarımı düşündüm ve uykuya daldım.

****

Ertesi sabah Arasın bağırışlarıyla uyandım.