Ruhumun İkizi | Yarı Texting

FİNAL 🍃

Veee yeni bölüm sonunda gelebildi keyifli okumalar 💜

/-_-/

Bugün aşşırı yorulmuştuk hepimiz yatıp uyumak istiyorduk ama yarın dönüyorduk. Bu bizi birazcık üzmüş olabilir. Yinede burda çok güzel zaman geçirdiğimize hepimiz şahit olmuştuk.

O yüzden bu gece bizim odamızda toplanıp şişe çevirmece oynamaya karar verdik. Zaten biz yan yana olduğumuz sürece zaman hep güzel geçiyorda neyseee.

Birazdan gelecekleri için biz adayla odayı toparlayıp oyun oynanabilecek bir alana çevirdik. Biraz dağınık olabilir ama aramızda şştth.

Kapının çalmasıyla Ada ayağa kalkıp açtı. Kaan hariç hepsi gelmişti.

"Aras Kaan nerde?"

"Şeyy eee onun biraz işi çıktı da o yüzden geç gelecek" kafasını kaşıyarak söyledi. Biraz tedirgin bir suratı olduğu için ortam gerildi bir anda. Bir şey saklıyordu.

Mert ortamın gerginliğini atmak için konuştu
"Eee hadi canım Kaan'ı boşverin evlatlık o zaten gelirse gelir gelmezse gelmez biz oyunumuzu oynayalım ne de olsa yarın dönüyoruz. Hadi oturun çabuk"

****

Başlayalı neredeyse yarım saat olmuştu ama Kaan hala gelmemişti. Daha fazla dayanamayıp sordum.

"Kaan nerede?"

"Ya yenge gelir birazdan ne abarttım sende ha" bunu söylerken bile her zamanki hali gibi rahat değildi.

"Mert benim sinirlerimi bozmayın. Son defa soruyorum Kaan nerde?"

Mert cevap vermeyince bu sefer Aras'a döndüm. Cevap vermesini isteyen bakışlar attım. Sonunda pes edip konuşmaya başladı.

"Melodi Kaan...."

Konuşmasını bölen şey kapının tıklatılması oldu. Mert'e bakmasını işaret ettim.

Gelen Kaandı. Mert sanki kurtuluşa ermiş gibi

"İyi insan da lafın üzerine gelirmiş hoş geldin Kaancım"

"Benden mi konuşuyorsunuz?"

Bana tam sarılacakken elimle durmasını işaret ettim. Kaan ne yaptığıma anlam vermeye çalışıyordu

"Neredeydin?" Sinirli bir şekilde cevap vermesini bekliyordum.

"Sevgilim işte babamla konuşuyordum"

"Yalan söyleme Kaan babanla en fazla 59 saniye konuşursun sen bir dakika ayırmış olmayayım diye o bir saniyeyi bile vermezsin zamanından. Yarım saat mi konuşacaksın?"

Herkes bana ciddi misin dercesine bakıyordu ama gerçekler buydu.

"Tamam yakalandım." Ellerini havaya kaldırdı.
"Gel seninle ikimiz bi konuşalım"

Beni kolumdan tutarak dışarı çıkarttı. Kollarını bağlayıp anlatmasını bekledim.

(Kaan'dan)

Yol boyunca ne söyleyeceğimi kafamda planlamıştım. Ama gözlerinin içine bakınca ona yalan söyleyemeyeceğimi anladım. En iyisinin gerçekleri söylemek olduğunu düşündüm.Bir şeyler saklayınca hep kaos olur.

"Bak sevgilim beni Melisa aradı" sinirlendiğini belli etmemek için kendini tutuyordu ama bu çok belliydi. Devam etmemi istedi.

"Eğer senden ayrılmazsam sonunda çok kötü şeyler olacağını söyledi. Ben ne desem de telefonu kapatmama izin vermedi. Bana seni kötüledi,saçma sapan konuştu ama hiçbirini aldırmadan sadece dinlemiş gibi yaptım en sonunda bizi rahat bırakmasını söyleyerek telefonu suratına kapattım.Bir şey yapamaz zaten öylesine huzurumuzu bozmaya çalışıyor."