Dersin bitmesine yaklaşık 10 dakika kalmıştı. Bu dersin sonunda yarışma başlayacaktı. Ve ben şimdiye kadar bir ipucu almamıştım. Veya ipuçu vermişti ama ben anlamamıştım. O sırada bildirim geldi.
Ruhumun İkizi: Merak etme daha ipucu falan vermedim.
Kaan: Oh şükür
Kaan: Bende ben bulamadım diye korkmuştum.Ruhumun İkizi: Korktun mu cidden?
Kaan: Bu da soru mu?
Kaan: Sabahdan beri beynimi yedim. Acaba ben mi bulamadım diye.Ruhumun İkizi: :)
Ruhumun İkizi: Görüşürüz gitmem lazımKaan: Görüşür müyüz?
Ruhumun İkizi: Görüşeceğiz Kaan.
Sohbetten çıkmıştım. Hala dersteydik. Saate baktığımda zilin çalmasına saniyeler kaldığını gördüm. Daha da heyecanlandım.
Zil çalmıştı sonunda Aras'ı çekiştire çekiştire konferans salonuna gittik. Ama yinede geç kalmıştık. Off off bize en arkalar kalmıştı. Bizde kaderimize boyun eğip en arkaya oturduk. Yarışmanın başlamasına dakikalar vardı. Ben yerimde duramıyordum. Galiba kimse ben kadar heyecanlı değildi. Ada hariç. Melodi'nin kazanmasını istiyordu anlaşılan. Ama Melodi'nin asıl amacı kazanmak değildi zaten. Aslında bana eğlence için demişti bence altında farklı bir şeyler yatıyordu ama hadi hayırlısı bakalım.
Yarışma başlamıştı en son bizim sınıftakiler söylüyordu. Nergis perdenin ardındakiler-kendime şarkısını söylemişti. Ama bir dakika bu onun bana ilk yazdığı şarkıydı. Acaba verdiği ipucu bu muydu? Ama o olmasın lütfen o olmasın. İçimden bolca dua etmiştim. Onun olmasını gerçekten istemiyordum. O sırada yanıma Melisa geldi. Off bu kız peşimi bırakmayacaktı anlaşılan.
"Kaan seni coğrafya öğretmeni sınıfa çağırıyor."
"Olamaaz. Çok mu acilmiş? Bari yarışma bitseydi. Şimdi mi?" Ya ama neden ki ben hala ip ucu bulamamıştım.
"Evet acilmiş. Hemen gelmeni istedi."
"Off peki tamam." Yüzünde anlayamadığım bir gülümseme belirdi. Anlamaz ifadelerle ona baktım ama beni aldırış etmeden önümden sınıfa doğru yürüyordu. Ben kendim giderdim sen neden geliyordun ki(?). Utanmasam söyleyecektim. Ama zaten sınıfa gelmiştik. İçeri girdim. Hemen işimi bitirip yarışmaya dönmek istiyordum. O yüzden sınıfa dalmıştım. Benim girmemle Melisa'da arkamdan girmişti. Ama bir sorun vardı. Ne coğrafya öğretmeni vardı ne beni acil çağıran biri.Hiç bir şey anlamadım. Tam sınıftan çıkacağım sırada Melisa kapıyı kapatıp yanıma geldi. Konuşmaya başladı.
" Beni görmemekte neden bu kadar ısrarcısın?"
"Melisa acil yarışmaya yetişmem lazım. Lütfen sonra konuşalım."
"Hayır Kaan bunu şimdi burda konuşacağız. Bu sefer geçiştirmene izin vermeyeceğim."
"Ya bak derdin ne anlamadım ama beni rahat bırak. Yarışmaya yetişmem lazım diyorum anlamıyor musun?"
"Bende sana hiçbir yere yetişmeyeceksin diyorum. Burda kalacaksın ve ikimiz konuşacağız."
"Melisa lalbini kırmayacağım diye elimden geleni yaptım. Keşke bu kadar uğraşmasaydım. Artık beni bi sal. Ben seni istemiyorum. Rahat bırak beni. Şimdi çekil lütfen sinirleniyorum."
"Yaa öyle mi. Cidden bu mu yani. Ben senin gözünde böyle biri miyim?"
"Evet böyle birisin ve artık çekil önümden."
"Çekilmiyorum hadi ne yapacaksın?"
"Bak canımı sıkmaya başladın. Yeter artık. Üzülen taraf sen olacaksın ben değil. İzin verir misin geçmeme acelem var."
"Bence asıl şimdi sen üzülen taraf olacaksın."
"O nedenmiş?"
"Çünkü sen onu değil beni hak ediyorsun. Ne kadar uğraşsa da siz birlikte olamazsınız. Ve hatta sana bir şey söyleyeyim mi? Her şey için çok geç kaldın maalesef senin adına üzüldüm."
"Ne diyorsun? Saçma konuşuyorsun çekil artık." Çekilmemekte ısrar edince onu kenara çekip kapıya uzandım ama kilitliydi. Yok artık. "
"Kızım ver şu anahtarı bak şaçmalıyorsun."
"Hadi ya vermiyorum işte ne yapacaksın?"
"Ne kadar ezik bu davranışların. Bunun farkına varmalısın. İnsanlara zorla istediğin şeyi yaptıramazsın. Ailen seni okutmak için uğraşırken sen napıyorsun. Emin ol bu yaptıklarını duyarlarsa çok üzülürler. Ve bu yaptıklarını duyacaklarını bilmeni isterim. Hatta bu olayları yaşayan ben mi anlatsam. Kızınız sorusu olmadığı halde sırf bana yalakalık yapmak için soruyor. Ama amacına ulaşamayacağını bilmiyor. Kızınızın aklı derste değil. Olmayacak hayallerin peşinde desem nasıl olur acaba. Bence çok mükemmel olur. Şimdi anahtarı veriyor musun yoksa bundan sonra olacaklara ben karışmıyorum. Güzelce rica ettim uzatma"
"Senden nefret ediyorum. Allah belanı versin. Bu sefer sen kazanmış olabilirsin ama bu burada bitmedi Kaan efendi." Cebinden anahtarı çıkartarak kapıyı açtı koşar adımlarla konferans salonuna gittim. Gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum. Yarışma bitmişti. Ama bir sorun daha vardı. Bizimkiler birinin etrafında toplanmış onu teselli ediyorlardı. Bende yanlarına gitmeyip onları dinlemeyi tercih ettim.
"Olmadı işte bizim hikayemizde bu kadarmış. Melisa ile gitmeyi tercih etti. Biliyor musunuz bir an olsun beni gerçekten önemsediğine inanmıştım. Ama demekki yanılmışım. Başta hatayı ben yaptım zaten neden ona yazdımki. İçimde yaşasaydım ne olurdu. 3 yıl tuttum içimde dahada tutabilirdim." Duyduğum şeyler karşısında şok olmuştum. Ne yani ben ona daha kavuşamadan sonsuza dek kayıp mı etmiştim. Böyle bir şeye izin veremezdim. Hemen onu görecektim. Tam yanlarına gittiğim sırada zilin çalmasıyla uyandım. Yok artık her şey rüya mıydı?
/————/
👉🏻Eee bölümü nasıl buldunuz bakalım??Okuduğunuz sırada bana sövebilirsiniz. :)
👉🏻Sizce ilerleyen zamanlarda ne olacak?
👉🏻Soru/Cevap bölümü olsun mu ? (Lütfen cevap verin)
Kendinize iyi bakın seviliyorsunuz ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun İkizi | Yarı Texting
Teen Fiction0 55.......: Beni sev, beni gör, beni duy ve sarıl 0 55.......: Kokunu benle sarıp bağrıma basarım 0 55.......: Kendime darılır , kendime kızarım 0 55.......: Odamdan solmaya başladım Kaan: Kimsiniz ? 0 55.......: seni seven ve daha fazla içind...