𝘧𝘪𝘭𝘵𝘦𝘳 ༄ 𝒑𝒂𝒓𝒌 𝒋𝒊𝒎𝒊𝒏

5| Güzel uykular meleğim

Bölüm 5:
"Güzel uykular meleğim"

Kapının zilini çalıp beklemeye başladım. Kapıyı açan Sun'a gözlerimi çevirdim ve içeriye girdim. Gözümden düşen yaşları umursamadım ve ayakkabılarımı çıkarıp ayakkabılığa koydum. Gözümdeki yaşları sildim ve içeriye girip koltuğa oturdum. Eun ve Sun hızlıca yanıma oturarak konuşmaya başladılar,

"Neyin var?"

"Hiç. Sadece sevdiğim adam beni hatırlamıyor."

"Ağzından laf almaya çalıştım ama hatırlamıyor beni. Gerçi, ben onun için sadece bir gecelik görünmüş kızdım. Ona 'neden ağlıyorsun' dedim diye illa hatırlayacak değil ya. Aptallık yapan benim. Neden aşık oldum ki ona?"

Gözyaşlarım yanağındaki yerini aldığında gözlerimi kapattım ve kendimi sıktım. Ağlamak istemiyordum ama her şekilde ağlıyordum.

"Ağlama Sumin. Sadece zaman ver, hatırlayacaktır."

"Ben ona iki senedir zaten şans veriyorum Eun! Sonuç ne? Bir hiç!"

"Ama daha yeni yeni tanışıyorsunuz. İki sene boyunca onunla konuşmuşluğun olmadı Sumin."

"Ben onun karşısına kaç defa çıktım haberin var mı Sun? Kaç kere önünden geçtim! Sırf yüzümü görsün diye yanındaki arkadaşlarına soru sorup duruyordum!"

"Diyecek bir şeyim yok. Senin durumunu yaşamış bir insan değilim sonuçta."

"Sana ne olduğunu anlatayım mı Min? Yoongi'yi düşün. İki sene önce bir sahildesin. Onu ağlarken görüyorsun ve yanına gidiyorsun. Gözünden düşen gözyaşını titreyerek siliyorsun, çünkü korkuyorsun. Karşında duran aciz bedene zarar vereceksin diye korkuyorsun."

Derin bir nefes alarak devam ettim. O günün acıları çok tazeydi.

"Sana sevilmeyi soruyor, ona aşkı anlatıyorsun. Elini tutuyor, huzur denen kavram iliklerine kadar işliyor. Ama bir bakıyorsun aradan iki sene geçmiş, sen ona aşıksın ama o seni hatırlamıyor. Sen, seni unuttuğu o iki sene boyunca her gece ağlıyorsun. Ne yaparsın Eun? Yoongi ile bunları yaşadığını düşün, ne yaparsın?"

"Ben... Ben bilmiyorum, sanırım delirirdim. Bu çok ağır bir şey."

"Hem de öyle bir ağır ki. Yaşadığın için lanet ediyorsun. Ateşte yanmak daha cazip geliyor."

"Sun... Sen nasıl hissederdin? Eun Woo ile bunu yaşadığını düşün"

"Ben bunu düşünmek istemiyorum"

"Aslında düşündün biliyor musun? Çünkü düşünmeden o acıyı hissedemezsin. Eğer düşünürken bu acıyı çekiyorsan, yaşayınca ne yaparsın bunu düşünme. Delirmeni istemem."

"Beni boşverin ya, ben zaten hep böyleyim. Eee Eun, var mı gelişme?"

"Yoğkkk"

"Tabi olmaz, çocukla insan gibi konuşmuyorsun ki. Çocuğu seviyor musun belli değil. Çocuk ertesi gün bir yeri sarılı geliyor okula. Okulda ne yapıyorsun çocuğa anlamıyorum."