𝘧𝘪𝘭𝘵𝘦𝘳 ༄ 𝒑𝒂𝒓𝒌 𝒋𝒊𝒎𝒊𝒏

12| Gördüm bile

Bölüm 12:
"Gördüm bile"

-Eunmin-

Yolda öylece yere bakarken Yoongi'nin bavulundan çıkan tekerlek sesiyle kafama dank etti. Bavulumu restaurantta unuttum!

"Yoongi!"

"Ne var Min?"

"Bavulum restaurantta kaldı"

"Ne?! Çok salaksın aşırı salaksın şu an ne desem yetersiz"

"Sövmen bitti mi?"

"Bitti"

"Geç gidip alalım"

"Yürü"

Geri döndük ve hızlıca bugün gittiğimiz restauranta doğru yürümeye başladık. Restaurantın önüne geldiğimizde kocaman bir 'Kapalı' yazısıyla karşı karşıya kaldık.

"Hay eben ya! Neyse Sumin'in kıyafetlerinden giyerim."

Geldiğimiz onca yolu geri döndük ve otele geldik. Çalışandan kartlarımızı aldık ve odalarımıza çıktık. Bir müddet otel tarafından gecelik konulmuştur diye düşündüm ama sonuç; hayal kırıklığı.

Kartı alıp odamdan çıktım ve Sumin'in odasının önüne geldim. Kapıyı tıklattım. Herhangi bir ses duymayınca tekrar tıklattım ama sonuç aynıydı. Dışarıdaydı sanırım. Sun'ın odasının önüne gelip aynı şekilde kapıyı tıklattım. Sun'da açmıyordu. O da büyük ihtimalle Woo ile dışarıdadır.

Ne yapacağım ben şimdi?! Acaba Yoongi'den istesem...

Çekinerek Yoongi'nin kaldığı odanın önüne geldim ve kapıyı tıklattım. Yoongi kapıyı açıp yüzüme 'noldu' dercesine baktığında konuşmaya başladım,

"Yoongi-ah bizimkiler odasında değil. Bana göre kıyafetin var mı?~"

"Kimse mi yok?"

"Hayır, yok"

Öylece yüzüne bakarken arkasını döndü ve içeriye girip dolabına bakmaya başladı. Elinde beyaz tişört ve siyah eşofman tarzı kapri ile gelip elime tutuşturdu.

"En küçük olanlar bunlar."

"Teşekkür ederim. Yarın getiririm"

"Gerek yok, sende kalabilir."

Gülümsedim ve el sallayarak odama çekildim. Lavaboya girdim ve üzerimdekilerinden kurtulup Yoongi'nin verdiği kıyafetleri giydim. Burnuma anında Yoongi'nin kokusu dolduğunda burnumu tişörte sürttüm ve kokusunu iyice içime çektim.

Yüzümdeki sırıtışla yerime yattım ve yüzümü hafif eğerek tişörtün yaka kısmına konumlandırdım. Kokusu burnuma buram buram dolarken gözlerimi kapattım ve iliklerime kadar işleyen huzurla uykuya daldım.

...

Kapımın kırılacak gibi çalmasıyla gözlerimi araladım. Kim bu saatte ya?! Battaniyeyi ayağımla iterek yataktan kalktım ve kapıyı açtım. Karşımda kızgın bir Sumin beklemiyordum.