Άνοιξα τα μάτια μου και ένιωθα ενα οξύ πόνο συον αριστερό μου ώμο. Ηθελα να φωνάξω αλλά δε μπορούσα. Γύρισα σιγά σιγά το κεφάλι μου και είδα τον Aron να κάθεται ήσυχος δίπλα μου και να περιμένει ποτέ θα ξυπνήσω.
《Α...aron.》 ψελισα και εκεινος αμέσως γύρισε να λε κοιτάξει.
《Μωράκι μου είσαι καλά.》ειπε σιγανά και κου χάιδεψε απαλα τα μαλλιά. Προσπαθούσε να με ηρεμήσει αλλα δεν μπορούσα να ηρεμήσω, πονούσα τόσο πολύ που δεν κατάφεραν κςν να μιλήσω.
《Πονάω.》 Ειπα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και εκεινος αμέσως έγνεψε, φεύγοντας απο το δωμάτιο και φωνάζοντας την νοσοκόμα.
Ήμουν κουρασμένη και ζαλιζομουν απίστευτα. Η νοσοκόμα τοποθετούσε στον όρο μου κάποια ηρεμιστικά κςι μυοχαλαρωτικα. Με ενημερωσε επισης ότι πιθανόν να εχω κάποιες αναγουλες λόγο των φαρμάκων αλλα όλα ηταν καλα. Τότε είναι που μπήκαν όλοι μεσα στο δωμάτιο.
Ο Χρήστος με πλησιασε αμεσως , γονάτισε μπροστά μου και μου χάιδεψε απαλα το χερι. Ηταν τοσο γλυκός και καλός που δεν μπορούσα να αντισταθώ από το ποσο καλος ήταν μαζι μου .
《Μωρό μου πως είσαι; 》 ρώτησε και εγω προσπάθησα να απαντήσω αλλά κατάλαβα πως ο Aron δεν βρισκόταν μέσα στο δωμάτιο.
《Που ειναι; 》 ρωρησα σιγανά και εκείνος με κοιτάξει.
《Πηγε να σου φέρει χυμό και φαγητό. 》 ειπε και μου χάιδεψε τα μαλλιά.
Το βλέμμα μου στράφηκε προς το αγοει με τα κάστανα κοντά μαλλιά. Στεκόταν μπροστά στην πόρτα λες και δεν ήθελε να αφησει κανέναν να μπει στο δωμάτιο, και τοτε είναι που κατάλαβα. Δεν ήθελε να αφησει κανέναν άλλον να μπει στο δωμάτιο και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο μόνος που έλειπε ηταν ο Aron. Προσπάθησα να σηκώσω ελάχιστα το σώμα μου για να τον παρατηρήσω. Εκει είναι που συνειδητοποίησα ότι οβΝικος ήταν τραυματισμένος κοντά στα ζυγωματικά του.
《Φέρτε μου το Aron.》 Ειπα αγχομενη και τοτε ειναι που εισα τον Νίκο οπως δεν τον έχω δει ποτέ.
Τα μάτια του ήταν κόκκινα λες και έκλαιγε, οι γροθιες του ήταν σφιγμένες. Ηταν λες και δεν ηθελε να ξαναδεί κάποιον ή οτι δεν αντεχε να με βλεπει σε αυτη την κατάσταση , πραγμα που μου φαίνεται φυσιολογικό αν σκεφτεις ότι με γνωρίζει από μικρή. Φοβόμουν οτι κάτι θα έκανε λαθος όμως, δεν γινόταν καθε φορα να τσακώνεται με τον Aron επρεπε να μπει ενα Τέλος...
YOU ARE READING
Our Slang
Teen Fiction《Δεν συνηθίζεις να είσαι τόσο σιωπηλή όσο είσαι αναμεσα μας , τι σου συμβαίνει;》με ρώτησε ο Νίκος και εγώ μπερδεμένη δεν ηξερα να απαντήσω. Τον ήθελα τόσο πολύ, αλλα εκεινος ίσως και να μην το μάθαινε ποτέ.
