KADAVRA

KADAVRA-12

Bir anda vücudumun soğuk havayla temas etmesiyle huzursuzca mırıldandım. Ardından beni kucağına alan kişiye sığınıp ısınmaya çalıştım.

"uyu meleğim."

Normalde çok uykum vardı ama soğuk hava yüzünden açılmıştım bile. Doruk geldiğimiz şirin bir eve ilerledi ve içeri girdik.

"Mert şömineyi yak" dedi. Mert de hemen kenarıda duran kovadaki odunları alıp özenle şömineye yerleştirdi ve cebinden çıkardığı çakmakla yaktığı gazete parçalarını şömineye attı.

"birazdan ısınırız güzelim. Bacağın nasıl?" dedi Doruk beni tek kişilik bir yatağa uzatarak.

"iyi sanırım. Acıyor biraz." dedim. Küçük bir zonklama gibiydi, arada bir bir anda o zonklama artıyor ve çok canımı yakıyordu ama dayanabilirdim.

"al bu kremleri Doruk. 12 saat arayla sürmeyi unutma. Kayra'nın bacağı için" dedi Mert. Bu kadar tıbbi malzemenin bagajlarından çıkması biraz tedirgin etmişti beni.

"Doruk biraz konuşalım mı?"

Dolapta yiyecek şeyler olup olmadığına bakan Doruk bana döndü. Ardından Mert'e bakınca Mert mesajı almış gibi biraz dışarıda dolaşacağını söyleyerek gitti. Mert gidince Doruk yanıma geldi ve yatağa oturdu.

"konuşalım bakalım ufaklık"

İlk başta kelimeleri nasıl toparlayacağımı bilemedim. Beni yanlış anlamasından korkuyordum. Ellerimle oynamayı bırakıp derin bir nefes aldım.

"babanın neler yaptığını biliyorum.. Y-yani öğrendim..."

Doruk konuşmamı keserek ellerimi tuttu.

"benden çekinmene gerek yok Kayra. Açık konuş."

"elinde silah falan vardı. Sen o silahla Barlas'ı vurd.."

"az önce sana açık konuşmanı söylemiştim evet ama o sözümü geri alıyorum. Bu konuyu kafandan sil"

"ama sen katil değilsin. Yani daha önce başkasını vurmadın. Değil mi?"

Doruk saçlarımı okşadı ve bana sıcak bir gülümseme gönderdi.

"hayır vurmadım da öldürmedim de. Şimdi soru sorma sırası bende"

Yerimde dikleştim. İçimden bir ses bana soracağı sorunun beni sıkıntıya sokacağını söylüyordu.

"O it seni kaçırmadan önce sana attığı bir mesaj veya söylediği bir şey... Var mıydı?"

Bırakın mesaj ya da konuşmayı beni sıkıştırıp taciz ettiğini söylersem Doruk beni mahvederdi.

"Kayra cevap bekliyorum" dedi Doruk. O yumuşak sesi gitmişti ve yavaş yavaş sinirlenmeye başladığını ifade eden ses tonu gelmişti.

"yok... Olmadı öyle bir şey"

"yalan söylüyorsun"

Beni bu kadar iyi tanımasından nefret ettiğimi söylemiş miydim? Muhtemelen evet söylemiştim. Çünkü bundan nefret ediyorum!

"Doruk lütfen. Olmadı öyle bir şey" dedim sesimin titremesine mani olamayarak. Onu bu kadar özlemişken aramızın bozulmasını istemiyordum.

"kızmayacağım Kayra söyle şunu!" dedi sesini hafif yükselterek.

"ama şimdi bile kızıyorsun"

Doruk sakinleşmek ister gibi birkaç derin nefes aldıktan sonra "bak sakinim. Ben bir daha sinirlenmeden anlatsan iyi olur" dedi.