"Günaydın Anne"
Şuan 17 yaşındaydım ve harika bir ailem ve harika bir yaşantım vardı. 7 Yıl önce hafıza kaybı geçirdiğimden dolayı gerçek aileme ne olduğunu , hatta isimlerini bile hatırlamıyor ve her gece başlarına birşeyler gelmesin diye dualar ediyordum.
Şimdi ki annem ve babam üvey olsada 10 yaşımdan beri beni evlatlık edinmiş ve severek büyüttüklerinden onlara minnettardım. Onların yanında kendimi eksik ve yalnız hissetmiyordum. Annem tabii beni duymamıştı. Çünkü mutfakta yemek yapmakla meşguldü.
"Günaydın annem" diyerek yanağına öpücük kondurduktan sonra masadaki enfes yemekleri yemeye başladım. Annem de o sırada gülümseyerek karşılık vermişti.
"Günaydın güzel kızım benim. Hadi çabuk ye soğumasın."
Bir yandan yerken bir yandanda cümlesine gülümseyerek karşılık verdim.
Sonra iyice doyduktan sonra tabakları yerleştirip yukarıya çıkacağım sırada annem "Dünkü iş gorüşmen nasıl geçti ?" Diye bir soru yönelttiğinde durdum ve ardından annemin yüzünü görebilmek için arkama döndüm.
"O zaman sana şöyle bir sürpriz yapayım..."
Annem sabırsızlıkla ne diyeceğimi bekliyordu çünkü genellikle iş görüşmelerim hep olumsuzlukla sonuçlanırdı ve bunun neyden kaynaklı olduğunu bilmiyordum.
"Haydi söyle kızım,çatlatacaksın beni."
Ardından kocaman otuz iki dişimi de göstererek;
"işe alındım" diyince annem yerinden kalkıp bana sarıldı.Annemin bu kadar mutlu olması banada yansıyınca bende sevinçten el çırpıp, bana sarıldığı zaman onun sırtını sıvazladım.
"Allah'ıma şükürler olsun."
Ardından ışıltı saçan gözleriyle bana baktı.
"Ee hangi işmiş bu neyin nesiymiş? Güvenli değil mi?"
Annemin soruyu sorarkenki tedirginliğini görünce onu endişe etmemek için sakince cevap verdim."Kuryecilik işine girdim annecim. Merak etme benim için sıkıntı olmaz, sen içini ferah tut."
Ardından annem sulu gözleriyle bana bakarak ve yanağımı okşayarak konuştu.
"Bak kızım sen bu hayatta değer verdiğim tek insansın. Ah! tabii babanda var ama o ihtiyar bazen gıcık olabiliyor" dedi gülümseyerek.
Annemin bunu demesiyle bende sulu gözlerle gülümseyerek karşılık vermiştim.
" Seni kaybetmekten korkuyorum kızım biliyorsun birkere kaybetmek üzereydim birdaha izin vermem "
Yanağımdaki elini elime alarak öptüm.
"Merak etme anne,sadece bir iş bu. Geçimimizi sağlamak için benim de çalışmam gerek."
Daha sonra hazırlanmak için yukarı çıktım.
Annem 3 yıl önce yaşadığım olaydan bahsetmişti.
Her zamanki gibi iş görüşmesine giderken patronun bana ters ters bakması aklıma gelmişti. O gün bir şey yapmadığım halde darp edilmiştim.
Aslında başta gayet güler yüzlü bir şekilde konuşuyordu fakat gözleri alnıma doğru kaydığında sanki çok korkunç birşey görmüş gibi alnından ter akmaya başlamış ve ardından iki tarafındaki adamlarına işaret yapıp beni kapıdan dışarıya doğru iteklemeye başlamışlar ve iteklerken kollarımda morluklar oluşmuştu.
Neden iş görüşmesinde iki koruma yanına getirmiş o da bir muammaydı. Neyse ki polise şikayet edince üçü'de tutuklanmıştı.
O gün annem beni bu halde görüp korkmasın diye bir markete girip pamuk ve yara bandı alarak sokakta yaralarımı sarmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mazisi Olmayan Çocuk (ASKIDA)
Action"Gerçek bir canavar, kime merhamet edeceğini bilir." ❗Kan Ve Şiddet İçerir.
