el océano me está llamando

Kabanata 2

Home

It's already our break time in the morning and nagsisilabasan na ang mga kaklase ko. I at the other hand nakaupo lang sa upuan ko, nakasanayan ko na ang di kumain o bumili sa canteen. Wala namang masarap na pagkain.

I just sat there and check who saw my my day I posted early this morning. And to my shock, pinusuan ni Angelie ang selfie. She barely like or react my post. And I remembered my dream yesterday nong hapon. I shrugged it off.

Umingay ang classroom hudyat na nakabalik na ang mga tropa ko and for sure nagbilogan na naman sila sa likod para mag-ingay.

I suddenly realized how I become distant to them. Dati rati sama ako nang sama, pag nasaan sila andon naman ako. Siguro nagsawa na din ako or I just like being alone since naubos na yung paggiging so extrovert ko. I sighed. Di din naman ako kawalan.

Naalala ko tuloy yung panaginip ko kagabi, it wasn't new. I'm still dreaming that school of mine.

Nasa isang silid ako non. Pinili kong umupo sa pinakadulo kung saan nakaupo ang isang kaibigan ko, si Anya. She look at me, I tried to smile but she didn't smile back.

"Seryoso ka? Dito ka na ulit?" Sarcastic niyang sinabi.

I just nodded lightly habang sapo ang ulo ko.
Ang sakit.

I can still see her talking and I can see her hatred and anger towards me pero wala na akong marinig. Ang sakit ng ulo, wala akong naririnig.

"HOY MIKAY! TULALA KA NA NAMAN!" napakurap ako nang marinig kong sinigawan ako sa mukha ni Fort. Napaka bastos.

I rolled my eyes, " May iniisip lang."

"Sana all may isip. Punta ka sa likod chika tayo," Pangaaya niya sakin. Wala naman akong ginagawa so sumama na ako sa kumpulan nila sa likod, gusto ko sanang matulog or mapag-isa pero ayaw ko namang may masabi sila sakin.

Masaya kaming nagkwekwentohan at nagtatawanan sa room walang pake sa mga kaklase namin kung naiingayan sila samin. Wala eh, halos bakla ba naman mga kaibigan mo? Ang haharot!

Sa grupo namin walo lang kami, consist of apat na girls and apat na boys physically pero pusong babae.

Si Fort, bakla gumalaw pero gustong magkaroon ng pamilya. The sungit.
Si Niel, inaamin na sa sarili na bakla na. The maingay.
Si Lence, daig pa ang babae sa kagandahan. The mahinhin.
Si Franz, halatang bakla pero lalaki naman daw. Pikon to.

Si Jane, parang siya yung nanayan namin. The malapitin sa mga bakla.
Si July, daming alam sa buhay to mga kadramahan, pinakamataba samin. The planner.
Si Hany, pinakaclose ko at ang gulo. The masipag.
And lastly, ako. The smallest.

I was a transferee noong grade eight kami. They somehow reminds me of my friends I left there at my hometown.

They're fun to be with. Puro tawa at iyak sa kakatawa ang abot namin sakanila pag magkakasama kami. Puro gala ang nasa isip pati swimming. Napapagastos talaga ako kaya minsan ayaw kong sumama kasi ayaw kong gumastos. Okay, ako ang pinakakuripot.

Nagsibalikan din kami sa mga upuan namin nang marinig ang bell. We just had our lectures, had our one hour lunch break and after that lecture nalang ulit. Naiistress pa ako nong nagpa-activity yung math teacher namin! Wala nga akong naiintindihan, ang lamya magturo!

Thank God, solid sa room namin pagdating sa mga activities kaya di walang problema.

Dismissal came and nag-aya ang mga na kumain sa labas pero di na ako sumama, mapapagastos na naman ako. I went home straight and do some stuffs like reading novels.

When I find the story bored I decided to browse my phone. It's almost seven na pala kaya bumaba na ako sa baba para tumulong sa kitchen.

My lola was there helping our maids cooking for dinner kaya tinulongan ko nalang yung iba na i-set ang table. Lola told us that my parents will join us tonight kaya nilagyan ko na din ng plato kila mama.

Saktong sakto nong ready na ang dinner ay dumating sila mama and papa. We ate peacefully and unlike last night, okay na sila nina mama and papa. They're being sweet again.

"How's school, honey?" Tanong ni mama sakin.

"Pretty fine, walang bago." I smiled at them.

"If you have a problem let us know, okay?" Papa then smiled.

We talked a lot of stuffs while eating. This is home feels like.

After eating dinner kanya kanya din kaming nagsipuntahan sa kwarta since madami pa kaming gagawin, school works and paper works naman kila papa. While lola have to rest early.

I brought my milk para di na ako bumaba mamaya. I checked my phone if merong messages but there was none.

I checked my recent messages and nahanap ko yung gc ng mga kaibigan ko sa old school ko.
I missed my squad pero we don't talk that much unlike my first year since umalis ako. Nag-uusap pa naman din kami nong 2 kong kaibigan pero not that much na. And  I don't want to disturb them baka busy sila school. Magchachat din naman yung mga yun pag may chika.

Since wala namang ganap sa social media ko natulog nalang ako nang maaga, it's a tiring day.