Marrying The Mafia BOSS

(MTMB) 17 "Emotional Despair"

* Jeremy's POV *

After that conversation with Nadia last night hindi ako nakatulog sa kaka-isip kaya eto ako ngayon andito kami lima sa bahay ni Van hanggang ngayon nagkukulong parin siya sa kwarto niya naawa na nga kami ayaw din niya kumain o uminom man lang hindi na namin alam ang gagawin namin sa kanya pati si Tito hindi na rin alam ang gagawin sa kanya kung titingnan siya ngayon mahahabag ka talaga nakatulala lang siya habang hawak ang picture ni Nadia sa harapan niya at ang mga mata niya hindi na halos makita dahil singkit siya at ang buhok niya gulo-gulo.

"Jer ano ng gagawin natin kay Van?" Si Ryan

"Oo nga tingnan mo naman siya ngayon bakit ba kasi nakuha siyang lokohin ni Nadia kahit pa ba ganon sa kanya si Ryan, mahal naman siya nito." Si Tyler

"Hindi ko rin alam ni ayaw nga tayong kausapin o tingnan man lang!" Napailing na lang at napatingin kay Van.

"Nadia!!!!!!!" Nagulat kaming lahat ng sumigaw si Van agad kaming napatayo at lumapit sa kanya.

"Van!"

Mas kinagulat namin nung kunin niya yung basag na picture frame sa sahig at sugatan ang sarili niya. Tumakbo kami sa kanya para pigilan siya.

"Van tama na! Nag-aala na kaming lahat dito sa'yo hindi mo kailangan ganyanin ang sarili mo!"

"Ui Van! Ano ka ba!"

Nagwawala na siya grabe kung alam ko lang magiging ganito di sana di ko na pinakilala pa sa kanya ni Nadia. Dumating na yung mga tauhan ni Tito pati na yung kinuha psychiatrist ba titingin kay Van.

"Bitawan niyo ako! Kailangan ko puntahan si Nadia ano ba!"

Mas lalo pang magkakagulo kung sasabihin ko pa yung mga nalaman ko at ang totoo mas mabuti pang itago ko na lang muna habang hindi pa nakakarecover si Van.

"Ui? Jer ano iniisip mo!"

"Ha?ah wala!" Lumapit na kay Van yung doctor na psychiatrist at dahil nagwawala ito kahit labag samin gawin itinali muna si Van at binigyan ng doctor ng pampakalma.

"Hindi ko akalain na dahil sa isang babae magkakaganyan si Van, dahil kay Nadia"

"Alam ko yan kasalanan ko kasi pinakilala ko pa si Nadia kay Van hindi sana magkakaganito!"

"Tsk! Akala ko nga anak ni Van yung pinagbubuntis ni Nadia hindi pala, bakit nakuha niya pang lokohin si Van ng ganon!"

Napailing na lang ako, tulog na si Van ngayon ng biglang dumating si Kuya Eren tumayo kaming lahat at yumakap sa kanya kahit mas matanda siya ng ilang oras kay Van talagang magkamukhang-magkamukha sila kahit saan anggulo tingnan.

"Welcome back Kuya Eren!"

Ngumiti siya samin at ibinaba sa sofa ang gamit niya galing siya sa meeting ng company nina Van hindi ko mapigilan hindi tumitig sa kanya naalala ko kasi yung sinabi sakin ni Nadia na siya ang ama ng ipinagbubuntis nito pero bakit nung malaman ko yon'parang ayoko maniwala sa kanya na nagdududada ako.

"Kmusta si Van Adrienne?" Ang formal niya talaga magsalita.

"Hindi ko alam Kuya! Hindi na nga namin alam ang gagawin sa kanya!"

"Alam ko yon'hindi natin masisisi si Van dahil nagmahal lang siya sa isang tao ng sobra pero nasaktan siya ng sobra alam naman natin na si Van ay hindi expressive na tao takot siyang sabihin yung nararamdaman niya kaya dinadaan niya sa mga ginagawa niya alam ko hindi niyo ako maiintindihan dahil mga bata pa kayo loving a person is giving your heart to other person kapag nagmahal ka handa ka masaktan dahil hindi ka naman kasi masasaktan kung hindi mo mahal yung tao!"