Λουτσία.

Κεφάλαιο 9

<<Ορίστε... Από σένα εξαρτάται τώρα αν θα μείνεις>> είπε η κοπέλα στην μεταμφιεσμένη Λουτσία. <<Ο βασιλείας είπε ότι αν φάει εκείνος και η βασίλισσα του κάτι που θα τον ευχαριστήσει, μπορείς να μείνεις. Βάλε τα δυνατά σου λοιπόν>>.

Η Λουτσία σήκωσε τα μανίκια της και άρχισε να μαγειρεύει. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Λογιών, λογιών πίτες έφτασαν στο βασιλικό τραπέζι, μπούτια από κοτόπουλα και άλλα πολλά πεντανόστιμα, καλομαγειρεμένα εδέσματα. Όλη η βασιλική οικογένεια έφαγαν με όρεξη ότι είχε ετοιμάσει η μάγισσα. Στο τέλος βογκούσαν όλοι ευχαριστημένοι με πρησμένος κοιλιές.

<<Φώναξε την γυναίκα που τα έφτιαξε όλα αυτά>> είπε ο Ηλιόμορφος στην υπηρέτρια. Η γυναίκα πήγε στην Λουτσία και της είπε ότι ο βασιλείας θέλει να της μιλήσει. Η ''γρια'' γυναίκα μπήκε μέσα στην τεράστια τραπεζαρία και αντίκρισε όλη την βασιλική οικογένεια που ήταν καθισμένοι γύρο από το μεγάλο τραπέζι.

<<Πλησίασε...>> της είπε ο βασιλιάς. Τα γέρικα μάτια της γυναίκας κοίταξαν τον άντρα που κάποτε ήταν ερωτευμένη μαζί του και υπάκουσε αμίλητη. <<Αυτά που μαγείρεψες ήταν καταπληκτικά και μας ευχαρίστησαν...>>.

Η Λευκή χαμογέλασε και έγνεψε καταφατικά αγγίζοντας την φουσκωμένη  κοιλίτσα της που φώλιαζε εκεί μέσα το μωρό.

<<Θα γίνεις η προσωπική μας μαγείρισσα. Θα σου δώσουμε ένα ωραίο και άνετο δωμάτιο και θα δουλεύεις μόνο το μεσημέρι για να είσαι ξεκούραστη>>.

Η Λουτσία υποκλίθηκε λυγίζοντας ελάχιστα τα γόνατα της. <<Χαίρομαι που σας άρεσαν αυτά που σας ετοίμασα. Είναι τιμή μου που με κάνατε προσωπική σας μαγείρισσα του κυρίους σας γεύματος. Θα κάνω ότι μπορώ για να μην σας απογοητεύσει ποτέ η γεύση του φαγητού>>.

Την ευχαρίστησαν και της επέτρεψαν να φύγει. Λίγο πριν γυρίσει για να φύγει, τα μάτια του Ραφαήλ έπεσαν πάνω στα δικά της μάτια και την κοίταξε έντονα. Η γυναίκα έφυγε βιαστικά για να μην την αναγνωρίσει ο εραστής της. Ο Ραφαήλ έμεινε να την κοιτάει με ενδιαφέρων, καθώς το βλέμμα της γριάς γυναίκας του φάνηκε γνωστό...

Μετά από λίγες μέρες η Λουτσία ήταν ακόμα η μαγείρισσα τους περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο της.

Ο Ραφαήλ είχε πάει ως το σπιτάκι της Λουτσίας για να την βρει, μα διαπίστωσε ότι η γυναίκα είχε εξαφανιστεί δίχως να αφήσει ίχνη. Καβάλα πάνω στο άλογο του, κάλπασε σε όλο το δάσος και την έψαξε παντού χωρίς κανένα απόλυτος αποτέλεσμα. Μετά από ώρες που έψαχνε, σταμάτησε λαχανιασμένος και έβαλε το μυαλό του να δουλέψει. Σαν ανάμνηση του ήρθε η στιγμή που η γριά τον κοίταξε στα μάτια για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και του φάνηκε ότι το βλέμμα της έμοιαζε με της Λουτσία.