Λουτσία.

Κεφάλαιο 18

<<Λυδία είσαι καλά; Συγνώμη Λυδία μου. Περίμενε. Έρχομαι αμέσως...>> είπε πανικόβλητος ο Εμμανουήλ και με μιας εξαφανίστηκε.
Το κορίτσι έπεσε κάτω υποφέροντας από τον πόνο στο στομάχι της. Μετά από λίγο ο Εμμανουήλ εμφανίστηκε πάλι στο δωμάτιο και είχε στην αγκαλιά του καμιά δεκαριά από τα ζουμερά φρούτα που έτρωγε το κορίτσι. Μόλις την είδε κάτω, γονάτισε και εκείνος και πλησίασε το φρούτο στο στόμα της. Εκείνη το ρούφηξε με μι' ας αλλά δεν μπόρεσε να ηρεμήσει ούτε τότε. Ρούφηξε όλα τα φρούτα και ο Εμμανουήλ χρειάστηκε να ξανά πάει στο δάσος για να ξεφορτωθεί να υπολείμματα των φρούτων και για να πάρει καινούργια. Η κοπέλα μετά από είκοσι φρούτα που ξεζούμισε έμοιαζε λίγο να είναι καλύτερα.

<<Πεινάω ακόμα φρικτά...>> είπε η κοπέλα. <<Αλλά είμαι κάπως καλύτερα>>.

<<Θέλεις να σου φέρω και αλλά φρούτα;>>.

<<Όχι...>> απάντησε το κορίτσι. <<Είμαι καλύτερα. Απλά μην με ξεχάσεις άλλη φορά>>.
Εκείνος την αγκάλιασε σφιχτά με τύψεις.

<<Έχεις τόσο δίκιο. Είμαι αδικαιολόγητος. Τι λες να πάμε τώρα στο δάσος για να κυνηγήσουμε και ζώα για να πιεις αίμα. Κάνει καλύτερη δουλειά από το να τρως τα φρούτα... Μπορούμε να κάνουμε και προπόνηση, σαν τον παλιό καλό καιρό. Τι λες;>>.

Η Λυδία έγνεψε το κεφάλι της καταφατικά και χαμογέλασε. Πήγαν στο δάσος, κυνήγησαν μαζί και έπειτα την προπόνησε ακριβώς όπως έκαναν όταν έμεναν στο δάσος. Στο τέλος πέρασαν και από το σπιτάκι τους που έμεναν και το κοίταξαν και οι δύο με περίλυπο βλέμμα. Έλειπε και στους δύο τρομερά το σπιτάκι τους.

<<Δεν είσαι ευτυχισμένη στο παλάτι;>> την ρώτησε ο Εμμανουήλ όταν την είδε να το κοιτάει με τέτοιο βλέμμα.

<<Εφόσον μένω με σένα και την μαμά τότε είμαι ευτυχισμένη...>> του απάντησε. <<Απλά είμαι πρώτη φορά τόσο κοντά σε ανθρώπους. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στο παλάτι με περιτριγυρίζουν όλοι μέρα. Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να συγκρατηθώ...>>.

<<Τώρα που είπες για αυτό το θέμα, τι συμβαίνει με αυτόν τον Ιάκωβο;>> την ρώτησε. Εκείνη τον κοίταξε με έκπληξη.

<<Περίεργο που ξέρεις προσωπικά το όνομα του. Δεν έχει ούτε βδομάδα που μένουμε στο παλάτι και εσύ ξέρεις το όνομα του ανάμεσα από τόσους υπηρέτες;>>.

<<Ενδιαφέρθηκα να το μάθω όταν είδα το ενδιαφέρων του για σένα...>> απάντησε εκείνος και της έκλεισε το μάτι. <<Λοιπόν; Τι συμβαίνει με αυτόν; Γίνετε τίποτα μαζί του; Σαν σωστός μεγάλος αδελφός θα έπρεπε να τον δείρω;>> γέλασε για να της δείξει ότι αστειεύεται.