Felony ぉ °luqi°

㊙

Gözlerimi acıtan Güneş ışığından dolayı daha yeni ayılan bedenim gözlerimi açmayı inkar ediyordu. Başım ağrıyordu ama nedense her nefes alışımda daha da azalıyormuş gibiydi.

En sonunda gözlerimi açabildiğimde doğruldum ama ben daha sırtımı yatak başlığına yaslamadan bir kol beni yatağa geri çekti ve bana sarıldı.

Yatağa çekilmemle kapanan gözlerimi açtığımda çenesiyle karşılaşmıştım.

Dün gece ne olduğunu tabi ki hatırlıyordum.

"Biraz daha uyuyalım."

Mırıltıyla çıkan sesine kıkırdamış ve başımla onaylayıp bende kollarımı onun beline sarmıştım.

Çenesini başımın üstüne yasladığında kalbim huzurla atıyordu.

Kim bilebilirdi katilim olduğunu söylediğim adamın beni yaşatacağını, kim bilebilirdi buzla kaplı kalbimin çiçek açacağını.

Biraz merhamet, biraz sevgi, biraz gülümseme, biraz umut... Her şey daha güzel bir hal aldı. Bu hikayenin sonu yaklaşırken onun kollarında olduğum için üzülmüyorum.

Beraber olduğumuz zamanlar su gibi akıp gidiyor ama ben o suyu izlemeyi seviyorum, her saniyesini kalbime sonsuz olacak şekilde yazıyorum. Yazı bile yok olabilir ama biz ölsek bile hep onu seveceğim.

Ondan aldığım gücü hiç kimseden almadım. Beni doğuran, büyüten, seven anneme ihanet ediyormuş gibi hissetsem de en çok bu adamı seviyordum. En çok ona inanıyor ve güveniyordum. Kıyamet kopsa bile benimle olacağını hissediyordum istemsizce. Belki de istemsizce değildi de kalbim sayesindeydi bu?

Bir gün ayrıladabilirdik, bir gün öledebilirdik. Ben onu sevdiğim için pişman olmayacaktım.

Yüzümdeki kocaman gülümseme ile doğrulduğumda gözleri kapalı, hafif gülümseyerek uyuduğunu görmüştüm.

Burnuna dokunduğumda gözlerini açmış ve benim gibi kocaman gülümsemişti.

"Neden gülüyorsun?"

Kafamı iki yana salladığımda o da beni taklit etmişti.

"Hiç, bir nedeni yok... Sadece hiç böyle olacağını düşünmemiştim."

O da benim gibi doğruldu ve devam etmemi istercesine gözlerime bakmıştı. İlk defa bana bu kadar ilgili bakıyordu.

"Senin beni daha da kötü yaptığını düşündüğüm zamanlardan bu zamana geleceğimizi düşünmemiştim. Ben en son ne kadar duygusuz biri olduğunu düşünüyordum ama baksana şimdi gülümsüyorum. Böyle olacağımı bilmiyordum."

Gülümseyip kafasını olumlu anlamda salladığında gülümsemiştim.

"Bende böyle olacağımı düşünmemiştim. Kızlarla sadece takılırdım ve gerçekten sevdiğim kimse yoktu ama sanki artık iyi birine dönüşüyorum."

Ben de kafamı olumlu anlamda salladım ve onun omzuna yatırdım başımı.

Odamı incelerken derince nefes vermesi ile gülümsemişti. Sıkıldığı zamanlarda hep böyle yapardı.

"Ne yapsak bugün?"

Sorduğum soru ile hızla ellerini çırpmış ve omzundan kaldırdığım başım sayesinde öne doğru yönelip rahatça hareket edebilmişti. Tıpkı bir çocuk gibi heyecanlı görünüyordu.

"Tabi ki buz pateni yapmaya gideceğiz!"

♡♡♡♡♡

Finale çok az kaldı millet!

Bu bir geçiş bölümüydü bu yüzden kısa olmasını hoş görün.

Öpüldünüz😘