Benim Olucaksın - JİKOOK +18

:) 18

*jungkook*
Elimden tek gelen, belki pencereye çıkarda görürüm diye aşağıda beklemek. Ben kendimi bile affedemiyorken jimin'in affetmesini beklemiyordum. Ama onu görmem lazımdı. Yerden aldığım taşı camına atıcakken, Jin yanıma geldi.

"neden geldin lan buraya, yaptıkların yetmiyor mu? Siktir git, sinirlerimi bozma"

"Jin öyle değil, onu görmem lazım"

"yüzsüz müsün sen lan"

Jin sesini yükselttikçe iğrenç olduğumu her defasında yine fark ediyorum.

"ö-zür di-lerim"

"yanlış kişiye oynuyorsun jungkook, senin tek sözüne bile inanmıyorum. Şimdi siktir ol git"

"j-Jin"

Jin arkasına bile bakmadan giderken evlerinin kapısından jimin'in annesi çıktı. Göz altı mosmor, zapzayıf bir kadındı. Jin eve girerken annesi de başka bir yere gidiyordu. Kafamı kaldırıp göky- o ne?o dam-daki j-imin.

*jimin*

Gözlerimi acı içerisinde açarken Jin'in sesi aşağıdan odama kadar geliyordu. Yataktan kalkmaya çalıştığım her defada yere düşüyordum. Ağlayarak aynanın önüne geçtim ve kendime baktım. Kendime her bakışımda jungkook'u görüyordum. Jungkook'u bana yakın hissediyordum. Sanki burda gibiydi. Nefesini hissediyordum. Gözlerime baktım. Yumruk yemiş gibi şişmiş ve kıpkırmızı olan gözlerime, dudaklarıma baktım çatlamış, kanıyor. Ellerime baktım, kanlar kurumuş. Bütünüme baktım, ölmüş gibiydim. Kapımın çalmasıyla herşeyi unutup annemin sesine odaklandım.

"j-imin b-en mar-kete gidiyorum"

Cevap vermeden aynaya geri döndüm, annemin evden çıktığını duyduğumda odamdan dama çıkan merdivenlerden dama çıktım. Belki de babam beni yanına çağırıyordu. Hepsi belki bunun içindi.

*jin*

"JİİİNNNNNN"

Jungkook'un sesiyle olduğum yerde durmuştum.

"JİİİNNNN"

Koşarak dışarı çıktım.

"j-j-in j-im-in d-dam-da-a"

İşte yalan olması için içimden defalarca lütfen dediğim olay, gerçekti.

"JİMMMİNNN"

*jimin*

"JİMMMİNNN"

Bu ses jin'in sesiydi. Aşağı doğru baktığımda, gördüğüm kişi Jin değilde jungkook'du. Gözlerime inanamadım. Hayaldi bence. Güneş gözlerimi acıtırken iyice baktım. Evet o, o jungkook'du. Gözlerimin önüne herşey gelip geçerken jungkook'la olan anılarım yavaş yavaş geçiyordu. Gözlerimi kapattım ve sadece güneşi hissetmek istedim. Aşağıdan jin'in sesleri çoğalırken işte o ses geldi kulağıma. Duymak istemediğim, yaralarımı tekrar kanatan o ses.

"j-jim-in"

"Y-al-varır-ım i-n"

Her sesini duydukça başım dönüyordu, o an gözlerimin önüne geliyordu. Bir adım daha attım. Ve bir adım daha. Aşağıdan çığlıklar geliyordu. Duymak istemeyeceğim bir diğer seste geldi kulağıma.

"JİMİN"

annem en son babamın ölümünü öğrendiğinde böyle bağırmıştı. Başımın dönmesi artarken ayaklarım yerinde durmuyor. Gözlerimi açamıyorum. Ayağımın önündeki boşluğu fark ettiğim o an, herşeyin bittiği andı.

SON. ŞAKA ŞAKA, BÖYLE BİR YERDE BİTİRDİM BUGÜN YİNE BİR BÖLÜM ATACAĞIM, BİRAZ HEYECAN DİMİİİ?