Telefonumda ki alarmın sesiyle uyandım. Sabah sabah ilk Jiminin sesiyle uyanmak. ( evet Jimin platonik aşkım) Huzurum başlamadan bitti çünkü 2 dk sonra annemin bağırtısı geldi "kalkın geç kalacaksınız".Otobüsüm 7.35de durak da oluyormuş. Saat 7.00 ahhh kıyafetlerim nerde benim ya. Kahvaltı bile edecek zamanım olmamıştı durağa nasıl koştuğumu hatırlamıyorum.son anda yetişmiştim. Otobüse bindiğimde ilk gördüğüm boş yere oturdum yarım saatlik yolda ayakta duramazdım ya. Yanımda ki insana bakmadan oturmuştum ve o şuan da beni baştan aşağıya süzmekle meşguldü. Çok sinir bozucu. Rahatsız olduğumu belirtmek için kafamı çevirdiğimde göz göze geldik. Ahh şansız günümdeyim. Nasıl olurda o kadar insan içinden bu çocuga denk gelebilirim ki? Hiç çaktırmadan "günaydın" dedim ama beyefendi cevap verme zahmetine bile girmedi. Bu kadar uyuz olmak zorunda mıydı ki ?
Sonunda okula varmıştık gelene kadar da tek kelime konuşmamıştı. Çok da umrumdaydı sanki ukala.
İlk dersimiz müzikmiş. Hoca direk sesimin nasıl olduğunu ve şarkı söylemek isteyip istemediğimi sordu. Bende hiç durur muyum çaktım bi Duman. Hoca çok beğendi sesimi yakın zaman da bir etkinlik varmış katılıp katılmayacağını sordu bende katılacagımı söyledim biraz sosyalleşmek lazım. İkinci günümdü ama alışmış gibiydim sınıftakiler bana bi lakap bile takmıştı "BUNNY" sevimli olduğumu ve ön dişlerinin bugs bunny'ninkine benzediğini söylediler. Ben lakabını sevdim. Her zaman ki gibi kızlardan önce erkekler ile takılmaya başlamıştım. Çok eğlenceliydiler biraz da sapık. Tenefüse yine Ecem ve Asya ile çıkmıstım çok sıkıcı değillerdi ama dedikoduyu çok sevdikleri belli oluyordu.
"Bunlar okulumuzun gruru Basketcilerimiz Can, Fırat,Melih,Umut ve o da Cem yakışıklılar değil mi ?"
"Fena deiller"
"Hangisini beğendin Cem ile ilgileniyorsun gibi"
"Yoo...yoo...hayır ne alaka ya çok uyuz birisine benziyor"
"Haklısın biraz uyuzlardır ama sadece bize karşı son sinıf olmak havalı olsa gerek"
"Ne alakası var ki saçma"
"Her neyse Bak şimdi şurdaki Fırat oda şarkı söyleyip gitar çalıyor, Cem zaten Basket takım kaptanı,Can grubun şebeği çok sevimlidir,Melih cool olan çok konuşmaz bakışlarıyla öldürür ,Umut ise sempatik olan çok yakışıklı deildir ama çok sempatik bi kişiliği var herkesle anlaşır."
"Bizene ya hadi sınıfa çıkalım"
Sınıfa çıkarken koridorda üst sınıf kızları baya laf attı. İçlerinde Yağmur dedikleri kızda vardı. Banane ya kimseyi tanımak zorunda değilim derslerime konsantre olmam gerek benim.
~~~~~~~~~~
Sonunda hafta sonu gelmişti. Güzel bir uyku çektikten sonra uyandığım da mutfaktan miss gibi kahvaltının kokusu geliyordu. Sanırım annem tost yapmış. Mutfağa geçtigimde tam tahmin ettiğim gibiydi annem tost yapmıştı.
"Günaydın Hanımefendi sonunda uyanabildiniz. Git de babanı uyandır hadi kahvaltı hazır."
"Babaggggg yemek hazırmış."
"Zaten bende buradan bağırmayı bilmiyorum ya"
Sofrada ilk konuşan ablam oldu Her zaman öyledir zaten en çok konuşan ablam olur.
"Baba hafta sonu arkadaşlar plan yapmışlar beni de çağırdılar gidebilir miyim?"
"Hayır tabiki de geleli daha 1 hafta oldu Antalya burası kocaman şehir başına bir iş gelir."
"Ya baba ne olacak ki. Gitmek istiyorum hem geldik geleli dışarıya bile çıkamadık."
"Tamam Irmağı'da götür o zaman."
"Heyyy bana sordunuz mu acaba ? Ben gitmek istemiyorum gezmeyi sevmem ki ben."
"Ya sen gidersin yada ablan gidemez"
Ablam yalvaran gözlerle bakıyordu. Ama ben gitmek istemiyordum K-drama izlemek istiyordum dizim henüz bitmedi ki. Ama ablama direnmek çok zor oldu sadece bakışlarıyla bile beni alt etmişti. Bana da dışarı çıkmak iyi gelirdi belki.
"Tamam tamam hadi gidelim ama bulaşıklara yardım etmem hepsi senin."
"Tamam anlaştık."
Dışarı çıktığımız da hava buz gibiydi. İnsanlar deli mi bu soğukta kim dışarı çıkar ki diye düşündüm. Ben bu saçma düşünceler ile boğuşurken çoktan Özdilek AVM'ye ulaşmiştık. Ablamın arkadaşları yukarı da yemek katındalarmış. Yanlarına gittiğimizde baya sevecen davrandılar. Ben sevimli olduğumdan olsa gerek. Yakışıklı bir çocuk ablamı görür görmez gülümsedi ve ilk o konuşmaya başladı.
"Ne haber Merve. Aaa bu da kim"
"Kız kardeşim babam onsuz gelemeyeceğimi söyledi. Sorun olmaz değil mi?"
"Hayır tabiki de ne sorunu. Selam ben Efe senin adın ne ?"
"Selam ben de Irmak"
Ve her biri kendini tanıtmaya başladı Esra, Sema, Sena , Burak, Hasan ve Damla. Aslında çok eğlencelilerdi ama yaşımdan dolayı olsa gerek pek anlayamıyorum onları. Ablama sıkıldığımı söylerken Efe abi duymuş olsa gerek hemen telefonunu çıkardı.
"Seninle aynı okula giden bir kardeşim var onlarda burdalardı arkadaşlarıyla hemen arıyorum seni almaya gelsin."
Ben "gerek yok "demeye kalmadan aramıştı bile.
Yanımıza geldiğinde herkese selam verdi sanırım hepsiyle tanışıyordu baya samimiydiler. Yüzü çok tanıdık gelmişti. Şanssız günümde olmalıyım bu Fırat.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Kız
RomansaBabamın işte yeni evimiz demesiyle uyanmıştım. Yine yeni bir şehirdeydik. Yine yeni bir okul , yeni arkadaşlar , yeni öğretmenler, yeni ortamlar. İçimden bir ses bu sefer son durak diyordu burası bana iyi gelecek. ~~~~~