Yıldızların Altında

Belki bir gün

Yine yazmaya başladık çünkü dayanamadım ahehahoaohaoahuahu (bunu nasıl gülüştür Yarabbi)

Hadi size iyi okumalar ♥öpüldünüz♥

"Sende bulamadığım sevgiyi başkasında aramadım ben çünkü hep kalbimdeydin"

Esneyerek yatağımdan kalktım.Başım fena halde çatlıyordu. Elimi yüzümü yıkamak için banyoya doğru ilerledim. Banyonun kapısını açtıktan sonra yüzüme suyu attım. Rahatlıyordum bunu yaptıkça daha çok kendime geliyordum. Hsktr... Bugün okul var. Of Of..... aptal Berçin kızım sende akıl yok ki? Zaten olsa ne yazardı ki? Olan aklımda Emirle birlikte yok olmuştu zaten.

Oğuz.....özellikle o beni daha çok mahvetmişti. Aşktan yaralanmış bir kızı öpmek benim dilimde şerefsizlikti. Dişlerimi fırçalarken aklıma Ozi geldi sahiden niçin buradaydı? Sırf beni görmek için gelemezdi yani. Bunun bir nedeni olmalıydı. Kalktığımdan beri kafamı çok yorduğumu farkettim. Bir gram beyinle bunları düşünmek zaten saçmaydı. Bileğimdeki saate baktığımda acele etmem gerektiğini anladım.

"Berçin kızım biri geldi."

"Kim O anne"

"Bir erkek ne bileyim ben tanımıyorum."

Yoksa Emir mi gelmişti? Emir öldü Berçin saçmalama! İç sesim bütün sevincimin içine etmişti sağolsun. Yüzüm asık bir şekilde dış kapıya doğru ilerledim. Kapının önünde annemle konuşan Oğuz'u görünce hele birde o ağzı bir karış açık bir biçimde gülüşü yok mu? Tam ağzına yapıştırmalık.

"Oğuz ben kendim gideceğim. Şimdi gidebilirsin."

"Kusura bakma Berçinciğim ama bana söz vermiştin."

"Ağzımı bir dahakine bantlayıp gelirim ozaman seninle konuşurken."

"Tüh...bir dahaki sefere artık şimdi hazırlan gel"

"İyi peki"

Bu çocuk beni sinir etmek için doğmuştu. Saçlarımı karıştıra karıştıra odama doğru ilerledim. İçimden keşke Emir olsaydı diye geçirdikten sonra hazırlanmaya başladım. Hazırlandıktan sonra somurta somurta Oğuzla birlikte arabasına bindik. Tabi çenesini tutamaz beyefendi hemen konuşmaya başladı.

"Berçinciğim dünkü hareketim için özür dilerim"

"Sana beni öpmek hakkını kim verdi Oğuz Kaya!"

"Alt tarafı bir öpücük bu kadar abartmazsın sanmıştım."

"Ne yani ALT TARAFINDAN BİR ÖPÜCÜK MÜ?"

"Berçin tamam sakin ol!"

"Sırf burda sana söz verdiğim için duruyorum yoksa yüzünü bile görmek istemiyorum."

"Berçin.......tamam okulda konuşuruz"

"Konuşacağımızı pek sanmıyorum ama."

"Peki...sakin ol yeter"

Alt tarafı öpücükmüş. Erkeklerin hepsi aynı diyecektim ama arada Emir vardı. O farklıydı veya ben öyle zannediyordum.

"Geldik mi?"

"Evet"

"İniyorum ozaman "

Dedim ve arabadan bir hışımla indim. Oğuz'u aldırmadan okulun kapısına doğru ilerledim. Tam merdivenleri çıkıyorken ejderha üzerime meyve suyunu döktü. Bu benim cezam mıydı? Ne yapmış olabilirim ki bu kadar cezayı hakettim.

"Özür dilerim."

"Önemli değil diyecektim de kıyafetim senden önemli be Duygu."

"Bu neyin havası kızım?"

"Senin sönmüş havandan eser yok be bebeğim"

"Bak yeni kız Oğuz benimdir. Okey?"

"Iyyy al başına çal"

"Zaten vermeye niyetimde yoktu."

"Çekil önümden ejderha"

"Hey... Bu Oğuz'u lafı ve sen ne alaka?"

"Çok soru soruyorsun be kızım"

"Cevap Verde seni bırakayım"

"Oğuz umrumda değil. Git ona sor"

"Berçin!"

Heh bir sen eksiktin Oğuz.

"Ne var?"

"Millet toplanın!"

"Noluyor Oğuz kardeşim?"

"Yine ne var be Oğuz"

"Ben aşık oldum millet"

"Bizene amk"

"Ay kime!"

Bütün herkes etrafımıza toplanmıştı. Yine göz önündeydik. Bu artık benim sinirimi bozmaya başlamıştı. Emir olsaydı keşke.

"Berçin"

"Hıııı....?"

"Seni seviyorum!"

"Ne!?"

"Duydun işte sen beni çekiyorsun Berçin "

Duygu ağlaya ağlaya yanımızdan ayrıldı. Bu beni keyiflendirmişti ama Oğuz nasıl bu kadar çabuk aşık olabiliyordu ki. Hemde daha yeni tanışmışken.

"Oğuz kusura bakma benim sevdiğim var."

"Pes etmeyeceğim Berçin benim olana kadar bırakmayacağım"

"İyi dene o zaman ne diyeyim"

Diyerek sınıfıma doğru ilerledim. Zaten psikolojim darmadağındı bir de onunla konuşup sinirimi bozamazdım. Eninde sonunda sevmeyi bırakırdı. Hem karşılıksız sevgi olmazdı değil mi?

" Emir gör bak sevdiğin kızı alıyorlar"