Nie była wojowniczką, ani magiem, jak można przypuszczać po jej zdolnościach. Była kimś innym, czymś innym. Jej tatuaże niczym cienie były bronią czekającą na kolejną walkę. A w najbliższej przyszłości miało być jej bardzo dużo. Zbliżała się wojna...
Wysłał złowrogie spojrzenie dwóm strażnikom zasłaniającym wejście. Za to ci patrzyli na niego obojętnie, nawet nie przejmując się jego butną miną. Wykonywali polecenie. Nie wpuszczajcie nikogo - rozkazała wcześniej królowa Shana, co nie spodobało się Derwanowi. Właśnie odbywała się narada w sprawie jego królestwa, w której nie mógł uczestniczyć. Jak skomentował kanclerz - Może mieć coś wspólnego z atakiem.
Prychnął pod nosem, przypominając sobie spojrzenia wysłane w jego stronę. Gdyby miał coś wspólnego z atakiem, nie byłoby go tutaj.
Ostatni raz zerknął na straż. W dalszym ciągu pozostawali niewzruszeni, choć bacznie obserwowali księcia. Nie na miejscu podsumował ich zachowanie, pokazując im język. Najwyraźniej przesiadywanie z Mirą wpłynęło na niego.
Z kwaśną miną odwrócił się od straży i bez celu zaczął iść wzdłuż korytarza. Nie odszedł daleko. Po kilku krokach zatrzymał się, słysząc zbliżające się osoby. Miał nadzieję, że w jego stronę szli ważni możnowładcy, za pomocą których uda mu się uczestniczyć w naradzie.
Widząc Mirę i Ariego rozczarował się, choć po chwili stwierdził, że spotkanie tej dwójki w tym chaosie nie było takim złym rozwiązaniem.
- Znajdź siostrę i trzymajcie się razem - nakazała Ariemu, przystając przed księciem.
Białowłosy kiwnął głową do kobiety, po czym udał się w dalszą część korytarza.
- Dowiedziałeś się czegoś? - Tym razem słowa skierowała do Derwana.
Przez zaskoczenie nie mógł dobrać słów. Czyżby bogowie w końcu wysłuchali jego choć jednej prośby? Mira znów wyglądała jak... Mira. Pełna życia, z nieznaczącym uśmiechem i zadziornością w oczach. Znów miał przed sobą osobę, która nazwała króla Wiecznej Zimy "starym próchnem" oraz wojowniczkę zdolną mierzyć się ze stadem Ludzi Beztwarzy.
- Książe?
- Nie za wiele. - W końcu odezwał się, próbując nie poznać po sobie konsternacji. - Stolice dziewięciu królestw zostały zaatakowane.
- Jednocześnie?
Przytaknął.
- Wiosnę zaatakowała zaledwie garstka - dodał. - Nie udało im się nawet przedostać przez bramę, ale nie wiem, jak wygląda sytuacja w innych królestwach.
Mira odwróciła wzrok, analizując dokładnie słowa Derwana. Próbowała dojść, dlaczego wykonali atak jednocześnie, a do tego na stolicę. Jeżeli chodziłoby o ziemię, napaść rozpoczęliby od granic, aby napierać na wroga i zdobywać coraz więcej jego terenów. A atakowanie stolicy, do tego wysłanie zaledwie garstki... nie miało żadnej szansy na powodzenie.
Jaki mają w tym cel? - Gdy zadała sobie to pytanie, odpowiedź sama przyszła do jej głowy.
- Gdzie masz miecz? - zapytała nerwowo, wyszukując wzrokiem u chłopaka broni.
- Zostawiłem w komnacie.
Przeklęła głośno i siarczyście.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
